Θα Εμψυχώσουν οι Σκέψεις μας τις Μηχανές;

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


30 Σεπτεμβρίου: Μια νέα τηλεοπτική σειρά θα κάνει το ντεμπούτο της σύντομα στην Αμερική. Πρόκειται για το prequel του Battlestar Galactica, το Caprica.
Στο σημείο αυτό δεν μας ενδιαφέρει τόσο η υπόθεση της σειράς, όσο μια λεπτομέρεια: ο άνθρωπος βρίσκει τρόπο να περάσει το σύνολο των μνημονικών του στοιχείων στο σκληρό δίσκο των υπολογιστών. Το θέμα δεν είναι ακριβώς πρωτότυπο – το 1995 είδαμε το ίδιο επίτευγμα στο Johnny Mnemonic που έγραψε ο πατέρας του cyberpunck, William Gibson. Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι: πρόκειται για ανέφικτη επιστημονική φαντασία ή για μια μελλοντικά πιθανή πραγματικότητα;
Σήμερα εντόπισα εδώ αυτή την είδηση, πως δηλαδή μέχρι το 2040 θα είναι δυνατή η μεταφορά της ανθρώπινης νόησης μέσα στην μηχανή. Μια ακόμη αισιόδοξη προφητεία βασισμένη στο ρεύμα σκέψης του transhumanism ή ένα αναπόφευκτο μέλλον; Ειλικρινά μιλώντας πάντα, ευελπιστώ στο δεύτερο…

Ομιλία για το Παράξενο στην Ελλάδα

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


29 Σεπτεμβρίου: Ποιος είπε πως το παράξενο στην Ελλάδα πέθανε με την αλλαγή της χιλιετίας; Υπάρχουν πολλές αξιόλογες κινήσεις που απλά δεν φτάνουν εύκολα στην προσοχή των πολλών. Δείτε για παράδειγμα το έργο που προσφέρει η Ελληνική Κοινότητα του Μεταφυσικού, και αναφέρομαι πιο συγκεκριμένα στην πρωτοβουλίας της διοργάνωση ενός μόνιμου χώρου συνάντησης για ανθρώπους με κοινές ανησυχίες.
Στο Στέκι της Αναζήτησης λοιπόν, πρόκειται να συμβεί μια αξιόλογη ομιλία. Από το forum του metafysiko.gr διαβάζω τα παρακάτω:
Η πρώτη εκδήλωση που θα διοργανώσει το νέο «Στέκι Αναζήτησης» (με πρωτοβουλία των metafysiko.gr και paranormal.gr), θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 17 Οκτωβρίου στο cafe Dasein (Σολωμού 12, Εξάρχεια). Η ακριβής ώρα δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί και θα ανακοινωθεί στο άμεσο μέλλον.
Ομιλητής θα είναι ο ερευνητής κ. Γιώργος Καρποδίνης, ένας από τους πρώτους ανθρώπους που ξεκίνησαν να ερευνούν τα θέματα αυτά μέσα σε συλλογικές και ομαδικές προσπάθειες στη χώρα μας (ομάδες έρευνας, ραδιοφωνικές παραγωγές, έντυπα αναζήτησης κ.λπ.).
Αυτόν τον συμβολισμό θέλει να τιμήσει στο «ντεμπούτο» του το Στέκι Αναζήτησης, φιλοξενώντας μία ομιλία σχετικά με τις απαρχές της έρευνας του Αγνώστου στη χώρα μας από τις αρχές της δεκαετίας του 80' και εξής! Αναμφίβολα μια συζήτηση που δεν πρέπει να χάσει κανείς!

Νέα Μελέτη για τους Ροδόσταυρους

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


The first complete historical and philosophical investigation into the «invisible fraternity» of the Rosicrucians.
For nearly 400 years, incredible myths and stories have been woven around the «invisible» Brothers of the Rose Cross, the Rosicrucians. It is said that they possessed the secret of man and God, that they could turn lead into gold, that they governed Europe in secret, that theirs was the true philosophy of Freemasonry, and that they could save–or destroy–the world.
In The Invisible History of the Rosicrucians, Tobias Churton, a «perfected» Knight of the Rose Croix and the Pelican (18th degree, Ancient and Accepted Rite), presents the first definitive historical and philosophical view of this mysterious brotherhood.
Starting at its beginnings in Germany in 1603, Churton unveils the truth behind the complex story that underlies the Rosicrucian movement. He explains its purpose, the motives of its earliest creators, and the manifestos «accidentally» published in the 17th century that emerged at precisely the time when modern science was emerging. He details the people who influenced its development–including Johannes Kepler, Robert Fludd, and Sir Francis Bacon–and the ties between the Rosicrucians, Freemasons, and Templars. He also shows how Rosicrucianism shaped the mythology and spiritual consciousness of both North and South America and reveals that there are many Rosicrucian fraternities still active throughout the world today.
About the Author: Tobias Churton is a lecturer in Rosicrucianism and Freemasonry at Exeter University, which offers Britain’s only master’s program in Western Esotericism. The author of Gnostic Philosophy, The Magus of Freemasonry, and The Golden Builders, he lives in England.

Εξωγήινες Απαγωγές

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

The Fourth Kind
Τον Οκτώβριο του 2000 ένα παράδοξο φαινόμενο στενής επαφής τέταρτου τύπου διεξάχθηκε κάπου στην Αλάσκα της βόρειας Αμερικής. Αν απορείτε για τον τύπο κατηγοριοποίησης, αυτός προέρχεται από το κλασσικό σύστημα του Dr. Josef Allen Hynek (1910-1986) που ήταν ο βασικός υπεύθυνος για το πρόγραμμα Γαλάζιο Βιβλίο, μια από τις πολλές επίσημες έρευνες που διεξήγαγαν οι ΗΠΑ σχετικά με το εξωγήινο ζήτημα.
Επαφή Τετάρτου Τύπου λοιπόν, χαρακτηρίζεται ένα περιστατικό απαγωγής από εξωγήινους, συμβάν που δεν είναι καθόλου σπάνιο στα χρονικά της διεθνής ουφολογίας. Σαν φαινόμενο βέβαια παραπέμπει σε παλαιότερες παραδόσεις απαγωγής ή κλοπής στον νεραϊδόκοσμο, πέρα όμως από αυτή του την διαχρονική (ή αρχετυπική αν προτιμάτε) σημασία, παραμένει ένα δημοφιλές φαινόμενο ακόμη και σε σύγχρονες περιπτώσεις ψυχοπαθολογίας, όπως είχα την ευκαιρία πριν δυο χρόνια περίπου, να επιβεβαιώσω ο ίδιος με ένα ιδιαίτερο περιστατικό υποτιθέμενης επαφής 4ου τύπου, με το οποίο εργάστηκα.
Τα αποτελέσματα αυτής μου της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό mystery τ. 37.
Όπως και να έχει, η ταινία The Fourth Kind που είναι να κυκλοφορήσει στην Αμερική τον ερχόμενο Νοέμβρη αποτελεί μια δραματοποιημένη μεταφορά των αληθινών γεγονότων που βίωσε η Dr. Abigail Tyler και διηγήθηκε μπροστά στην κάμερα των ερευνητών.
Σύμφωνα με τα γνωστά στοιχεία, εμβόλιμα μέσα στην ταινία, θα υπάρχουν σκηνές από το αυθεντικό υλικό, ενώ σχεδόν όλα τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στην Βουλγαρία…!
Ταινίες όπως η συγκεκριμένη ακολουθούν τα ατμοσφαιρικά χνάρια των Χ-Files, The Mothman Prophecies (2002), ενώ μέρος τους βασίζονται στο κινηματογραφικό ύφος του άμεσου ρεαλισμού που έγινε διάσημο από το Blair Witch Project (1999). Το είδαμε ξανά στο ισπανικό Rec (2007), αλλά και σε μια παρόμοια παραγωγή του 2007, Paranormal Activity με πρωταγωνιστικό τρόμο αυτή την φορά, τα πνεύματα που ταλαιπωρούν με ισχυρές εκδηλώσει poltergeist ένα ζευγάρι.
Το The Fourth Kind όμως, ξεχωρίζει στην προσοχή του ψυχοναύτη της Αποφένειας για ένα σημαντικό λόγο: η εισαγωγή του απαχθέντα στον περίεργο κόσμο του τέταρτου τύπου, γίνεται μέσω μιας κουκουβάγιας, μιας λευκής κουκουβάγιας που ερχόταν και στεκόταν έξω από το παράθυρο του, μέχρι ωσότου αποδείχθηκε πως ήταν κάτι πολύ περισσότερο…
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το μυστήριο που περιβάλει τις κουκουβάγιες, δείτε εδώ.
Μάθετε περισσότερα για την ταινία στο επίσημο site όπως και εδώ, όπου γίνεται λόγος για την μυστηριώδη ταυτότητα των μαρτύρων.
Update
Σήμερα (01/01/2010), έχοντας δει την ταινία, ομολογώ απογοητευμένος τόσο από την σκηνοθεσία (που δεν καταφέρνει να παρασύρει τον θεατή σε μια κατάλληλη ατμόσφαιρα) όσο και προσβεβλημένος, διότι η εταιρία παραγωγής επεδίωξε να παρουσιάσει ως αυθεντικό υλικό κάτι το εντελώς πλασματικό φτιαγμένο!
Στην τελική, θα προτιμούσα ολόκληρη η ταινία να ήταν μονάχα το δήθεν actual footage παρά ένας συνδυασμός dramatizations!
Με προβληματίζει πάντως το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια αυξάνονται οι εκπομπές/ταινίες που χρησιμοποιούν κάμερες για να τεκμηριώσουν το δυσεξήγητο. Λες και όλοι ακολουθούν το ματεριαλιστικό πνεύμα του Seeing is Believing…
Όσοι ενδιαφέρεστε πάντως να μάθετε την hoax πλευρά της ταινίας, δείτε εδώ, όπως και εδώ, για μια υπέροχα στοιχειοθετημένη, αρνητική κριτική!

UFOs, Qliphoth & Παράξενη Μουσική

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


26 Σεπτεμβρίου: Ερευνώντας για παράξενα ακούσματα και ντοκουμέντα, ανακάλυψα σήμερα αυτό το πραγματικά περίεργο CD. Πρόκειται για έναν ηχητικό οδηγό σε τομείς και γεγονότα υψηλών παραδοξοτήτων!
Από τον επίσημο ιστότοπο της πώλησης του, διαβάζω τα παρακάτω:
In 1919, Aleister Crowley achieves rapport with an entity of extra-terrestrial intelligence, LAM, via an opium laced vision, The Amalantrah Working. Close to death, he passes on a portrait of LAM to his acolyte Kenneth Grant.
London 1949, Gerald Gardner and Grant attempt to bring down the power from alien sources on the site later occupied by Centre Point.
In 1980, Rendlesham, Suffolk, becomes a Centre Of Pestilence prophesised by mediums in Grant's occult lodge of the late 1950s. Is the epidemic of alien visitations following the dropping of the Atomic bomb in August 1945 due to a cataclysmic upheaval in our cosmic consciousness... are these entities really energy spectres, dakinis and distant cousins of Lovecraft's Outer Ones?
In a mind expanding voyage through England's Qliphoth, we are proud to present a series of Visitor's Guides: audio recordings and essays, the radioactive samples of researches at the cold war citadel of Orford Ness, the site of the suspected UFO crash landing at Rendlesham, the ruins of Dunwich, a witch lair at Brundish, the carnal tunnels of Soho.

Ο Μυστικός Κόσμος της Dion Fortune

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


The Occult Fiction of Dion Fortune
Gareth Knight

Δεν υπάρχει μύστης ή απλός αναγνώστης της μαγικής βιβλιογραφίας που να μην έχει διαβάσει τουλάχιστον ένα βιβλίο της Dion Fortune. Αυτό που δεν είναι και τόσο γνωστό όμως, είναι πως η μεγάλη αυτή μύστης λάτρευε την λογοτεχνία, έχοντας μάλιστα η ίδια συγγράψει πολλά «ασυνήθιστα» διηγήματα, όπως το θρίλερ The Demon Lover, την συλλογή ιστοριών The Secrets of Dr Taverner κ.α.
Μπορεί στα μάτια του αμύητου τα έργα αυτά να αποτελούν φτηνοί τίτλοι φαντασίας, στην πραγματικότητα όμως, είναι αλληγορικές ιστορίες γεμάτες από κρυφά νοήματα, τεχνικές και οδηγίες για την πορεία του ασκητή στην μαγική ατραπό. Ο βιογράφος της λοιπόν, Gareth Knight, έγραψε αυτό τον ευανάγνωστο οδηγό ερμηνείας των λογοτεχνικών έργων της Fortune με σκοπό να παρουσιάσει το αληθινό τους λανθάνον μήνυμα.

Επισκεφτείτε τον επίσημο ιστότοπο του συγγραφέα (εδώ).
Αποκτήστε το βιβλίο (εδώ).

Εκδηλώσεις για την Μαγεία σ’ όλη την Ελλάδα

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


24 Σεπτεμβρίου: Και ενώ έχει ξεσπάσει παγκόσμιο ενδιαφέρον για την είδηση πως ένα ολόκληρο θεματικό πάρκο για τον μαγικό κόσμο του Harry Potter χτίζεται στην Αμερική, στην χώρα μας το Υπουργείο Πολιτισμού, στα πλαίσια του προγράμματος Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς, διοργανώνει ειδικές εκδηλώσεις σε μουσεία, μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους το τριήμερο 25-27 Σεπτεμβρίου. Και λεω ειδικές, διότι το φετινό θέμα έχει τίτλο Μάγοι, ξόρκια και φυλακτά – Η μαγεία στον αρχαίο και χριστιανικό κόσμο!
Παρακολουθώντας το πρόγραμμα των εκδηλώσεων, βλέπω με ιδιαίτερη χαρά ένα πλουραλισμό θεμάτων που αφοράνε ιδιαίτερα ζητήματα της μαγείας. Αναρωτιέμαι όμως, αν το όλο σκεπτικό του προγράμματος προωθεί ή υποβιβάζει την μαγεία αυτή καθέ αυτή. Μετατρέποντας ένα θέμα σε μουσειακό αντικείμενο, αυτομάτως το απομονώνεις από την σύγχρονη ζωντανή του παρουσία. Και η μαγεία είναι σήμερα ζωντανή και δραστήρια όσο ίσως ποτέ άλλοτε!
Όπως και να έχει πάντως, είναι ένα ακόμη δείγμα πως η επιστημονικολάγνα κοινωνία μας δεν έχει λησμονήσει τους τρόπους των παλαιών, και αναζητά την γνώση ακόμη και σε αιρετικές μεθόδους σκέψης και πρακτικής.
Σημείωση: Η εικόνα που συνοδεύει αυτό το post είναι από εδώ.

Περίεργοι Συλλογισμοί για έναν Φύλακα της Νύχτας

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


23 Σεπτεμβρίου: Όταν μια φαινομενικά αδιάφορη και κοινότυπη λεπτομέρεια εμφανίζεται μπροστά σου, ξανά, και ξανά, και ξανά, τότε παύει να είναι σύμπτωση. Μοιάζει λες και αυτός που κινεί τα νήματα της ζωής να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή σου σε μια μόνο λεπτομέρεια.
Αυτό ακριβώς μου συνέβη όταν για περισσότερο από ένα μήνα, οι έρευνες μου (αλλά και απλές καθημερινές στιγμές) με οδηγούσαν στο ίδιο θέμα, την κουκουβάγια!
Όλα ξεκίνησαν παρακολουθώντας την βραβευμένη τηλεοπτική σειρά Twin Peaks του γνωστού παράξενου σκηνοθέτη David Lynch. Όσοι δεν θυμάστε, πρόκειται για μια από τις πιο ασυνήθιστες σειρές όλων των εποχών με κεντρικό θέμα τις προσπάθειες ενός πράκτορα του FBI να ανακαλύψει τον δολοφόνο μιας κοπέλας σε μια επαρχιακή πόλη. Στο ένατο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου λοιπόν, ο πρωταγωνιστής μαθαίνει πως περίεργα μηνύματα από το δάσος της περιοχής φτάνουν στις ειδικές κεραίες παρακολούθησης του διαστήματος που έχει εγκαταστήσει ο στρατός.
Ένα από αυτά τα μηνύματα έλεγε: «Οι Κουκουβάγιες Δεν Είναι αυτό που Δείχνουν!»
Έκτοτε, όλα στην σειρά περιφέρονται γύρω από αυτό το μοτίβο, και ο τοτεμικός χαρακτήρας της κουκουβάγιας μονοπωλεί στο παρασκήνιο της υπόθεσης.
Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα για τον συμβολισμό αυτού του όμορφου και μάλλον παρεξηγημένου πουλιού, σας προτρέπω να ανοίξετε το σχετικό λήμμα από το καλά ενημερωμένο Bestiario (1971) του Jean-Paul Clebert.
Εδώ δεν θα ασχοληθούμε με τον συμβατικό συμβολισμό της κουκουβάγιας! Ο τρόπος σκέψης της Αποφένειας ζητά από τον ψυχοναύτη των υψηλών παραδοξοτήτων να βρει διαφορετικού είδους πληροφορίες επιδιώκοντας την αναγνώριση του μοτίβου. Ποιο είναι αυτό;
Το 1982, ο Ridley Scott μεταφέρει στην Μεγάλη Οθόνη την δική του εκδοχή από το έργο του Philiph Dick, Do Androids Dream of Electric Sheep? με τίτλο Blade Runner – ο Scott δεν είχε διαβάσει ποτέ του το μυθιστόρημα του Dick!
Και ενώ στο βιβλίο αναφέρετε πως οι κουκουβάγιες ήταν μυστηριωδώς τα πρώτα θύματα της μεγάλης πυρηνικής καταστροφής, στην ταινία, ο πρωταγωνιστής κυνηγός φτάνοντας στην μεγάλη πυραμίδα του Tyrell θα συναντήσει ένα ημί-οργανικό αντίγραφο (replicant) κουκουβάγιας!
Ο Scott δήλωσε κάποτε πως το πουλί αποτελούσε το έμβλημα του Tyrell, λεπτομέρεια που είναι σημαντικό να την θυμάστε…
Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο δημιουργός του Muppet Show, Jim Henson συνθέτη ένα οπτικό θαύμα (βασισμένος σε κλασσικά έργα όπως την Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων, αλλά και τους πίνακες ψευδαισθησιλογίας του Maurits C. Escher) με τίτλο The Labyrinth.
Σ’ αυτό, ο αντιήρωας, βασιλιάς των καλικατζάρων Jareth, μπορεί και επισκέπτεται τον κόσμο μας μεταμορφωμένος σε λευκή κουκουβάγια, σύμβολο που εμφανίζεται πάλι σε μια άλλη πολυσυζητημένη ταινία…
Το 2001 ένας ακόμη γνωστός δημιουργός της 7ης τέχνης, ο (προσέξτε το όνομα) Christopher Columbus μεταφέρει στον κινηματογράφο την επιτυχία Harry Potter (από τον ίδιο σκηνοθέτη περιμένουμε το 2011 το αρκετά περίεργο έργο Ripley's Believe It or Not!). Το τοτεμικό μας πλάσμα εμφανίζεται ξανά, αυτή την φορά σαν το προσωπικό familiar του νεαρού μάγου αλλά και το ολοζώντανο αναλόγιο του καθηγητή Dumbledore (βλ. και Ο Ημίαιμος Πρίγκιψ).
Εύλογα στο σημείο αυτό θα αναφωνήσετε πως δεν υπάρχει κάτι το παράξενο σ’ όλες αυτές τις συμπτώσεις. Η κουκουβάγια άλλωστε είναι ένα αρχαίο σύμβολο σοφίας που συναντάτε παντού και από πάντοτε. Καμιά διαφωνία σ’ αυτό!
Όμως, εδώ δεν αναζητούμε κάποια γραμμική συνομωσία αλλά να βρούμε νόημα σε ένα σύνολο φαινομενικά αταίριαστων γεγονότων. Ordo ab Chao όπως λένε και κάποιοι φίλοι μου Τέκτονες!
Μα ας περάσουμε σε ποιο βαθιά νερά…
Το 2000 ο γνωστός συνομωσιολόγος και υπεύθυνος της ιστοσελίδας www.infowars.com, Alex Jones, κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ Dark Secrets: Inside Bohemian Grove στο οποίο παρουσιάζει για πρώτη φορά στο κοινό εικόνες (από κρυφή κάμερα) μέσα από το Bohemian Grove, μια καλά προφυλαγμένη περιοχή της κεντρικής Αμερικής όπου η ελίτ της πολιτικής και οικονομικής σκηνής των ΗΠΑ τελεί μια περίεργη παγανιστική (;) γιορτή μπροστά στο γιγάντιο άγαλμα μιας κουκουβάγιας!
Η λεπτομέρεια αυτή έκανε πολλούς να υποστηρίξουν πως η εμφάνιση της κουκουβάγιας στο Blade Runner (όπως και η πυραμίδα) σχετίζεται με τους Ιλλουμινάτι.
Θέλοντας να μάθω περισσότερες πληροφορίες επί του θέματος, ζήτησα την βοήθεια του Νικόλαου Λάου ο οποίος από το 2008, ηγείται της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων – Societas Masonica Illuminatorum. Ως απάντηση στην ερώτηση μου ο κ. Λάος μου διευκρίνισε πως τα παραδοσιακά σύμβολα των Πεφωτισμένων ήταν «ο οφθαλμός εντός ακτινοβόλου τριγώνου, το περιστέρι που φέρει κλάδο ελιάς και παριστάνεται δίπλα στον ήλιο, και η κουκουβάγια της Παλλάδας Αθηνάς που έχει να κάνει με τον βαθμό του Αθηναίου και την απόδοση τιμής προς την κλασσική ελληνική φιλοσοφία και δημοκρατική πολιτεία».
Διατηρώ ορισμένες επιφυλάξεις για τα πρώτα δυο, κυρίως διότι, τα μοναδικά σύμβολα που έχουν σωθεί από τους Ιλλουμινάτι είναι τρία μετάλλια και ένα λιτά εικονογραφημένο βιβλίο με την ίδια ακριβώς παράσταση: ένα ανοιχτό βιβλίο (με τα αρχικά P.M.C.V. δηλαδή «per me caeci vident» που σημαίνει «μέσα από μένα ο τυφλός βλέπει») και μια κουκουβάγια!
Ο οφθαλμός μέσα στο τρίγωνο είναι το Μάτι της Πρόνοιας του Θεού (ενώ το τρίγωνο παριστά την Αγία Τριάδα) και εμφανίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην χριστιανική τέχνη αρκετούς αιώνες πριν τους Ιλλουμινάτι – χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο πίνακας Δείπνο στους Εμμαούς (1525) του Jacopo Pontormo.
Μήπως τελικά δεν υπάρχει κάτι αληθινά το μυστηριώδεις στις κουκουβάγιες; Μήπως ο άνθρωπος απλά τις επέλεξε για να μεταφέρει μια διαχρονική αλήθεια: την σπουδαιότητα της γνώσης.
Κι όμως, αφεθείτε λίγο στην δίνη της ινφοέκστασης που προσφέρει ο κυβερνοχώρος και αν ερευνήσετε προσεχτικά θα βρείτε ορισμένες πολύ περίεργες συζητήσεις.
Για παράδειγμα εδώ, τον περασμένο Μάρτιο ο υπεύθυνος της ιστοσελίδας αφού δημοσίευσε μια παράξενη εμπειρία που είχε με κουκουβάγιες, δέχτηκε τα ακόμη πιο παράξενα σχόλια του συγγραφέα Whitley Strieber (ψάξτε να βρείτε το βιογραφικό του καθώς είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο) ο οποίος ανέφερε πως κουκουβάγιες (συνήθως τρεις) παρατηρούνται συχνά όταν εμφανίζονται UFOs, ενώ μεταξύ των επαφικών λέγεται πως οι Γκρίζοι χρησιμοποιούν τα μάτια της κουκουβάγιας για να παρακολουθούν τους ανθρώπους!
Γιατί να εμφανίζονται κουκουβάγιες εκεί όπου συμβαίνει κάτι παράδοξο; Γιατί η κουκουβάγια συνδέθηκε στο κοινωνικό μας ασυνείδητο με την πυραμίδα και τον πανεπόπτη οφθαλμό; Ευθύνονται γι’ αυτό οι φυσικές της ιδιότητες και οι δεισιδαιμονίες των παλαιών; Ή συμβαίνει κάτι άλλο, κάτι… ανώτερο; Ομολογώ πως δεν έχω να σας δώσω μια ασφαλή απάντηση. Παρόλ’ αυτά, παρατηρώ πως το σύμβολο συνεχίζει να επαναλαμβάνετε σχεδόν μεθοδικά…
Στα μέσα Αυγούστου 2009, ένα περίεργο αγρογλυφικό εμφανίστηκε στο Woodborough Hill της Αγγλίας. Είχε την μορφή μιας κουκουβάγιας! Σχεδόν στο σύνολο τους, τα crop circles είναι ανθρώπινες κατασκευές. Πολλοί πιστεύουν όμως –μαζί και εγώ– πως τα σχήματα που οι σχεδιαστές τους διαλέγουν, μεταφέρουν ένα είδος μηνύματος.
Πρόκειται για μετα-σκέψης, για μια εκδηλωμένη γεωμετρία του ασυνειδήτου της Γαίας με το οποίο εν αγνοία τους έρχονται σε συντονισμό οι σχεδιαστές. Φυσικά, δεν είναι αυτός ο κανόνας, όμως αν μελετήσετε συστηματικά το φαινόμενο, θα παρατηρήσετε πως τα θέματα που επιλέγονται δεν είναι τυχαία, παρά εκφράζουν κοσμικές έννοιες μεταφυσικής και ανώτερης φυσικής φιλοσοφίας… σαν κάτι Άλλο να προσπαθεί να μας μιλήσει μέσα από την «τυχαιότητα» και τα «λάθη».
Καταλαβαίνω λοιπόν πως μπορεί να μην υπάρχει ένα λανθάνον μυστικό στην επαναλαμβανόμενη παρουσία της κουκουβάγιας στα έργα και τις πράξεις των ανθρώπων. Φαίνεται όμως πως πίσω από όλες αυτές τις φαινομενικά αθώες εκδηλώσεις υπάρχουν ορισμένα κοινά στοιχεία που έχουν να κάνουν με την υπερβατική γνώση, την διαίσθηση και τις δυνάμεις της Εκάτης, της βασίλισσας της νύχτας.
Θυμηθείτε εδώ εκείνο το παράξενο ανάγλυφο από την Μεσοποταμία που παριστά ένα φτερωτό θηλυκό θεό-δαίμονα να περιστοιχίζετε από κουκουβάγιες. Τα πρώτα ίχνη του μοτίβου (pattern) είχαν εμφανιστεί στην αρχαιότητα. Τώρα το μόνο που μένει είναι να κατανοήσουμε αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω που το επαναλαμβάνει μπροστά στα μάτια μας για τους δικούς του σκοπούς ή αν μέσα βαθιά στον νου μας υφίσταται εμφυτευμένη μια κάποια μακροεντολή που ενεργοποιείται ξανά και ξανά και ξανά για λόγους που ίσως δεν μάθουμε ποτέ…

Υπό το Φιλοσοφικό Πρίσμα της Μηχανής

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


22 Σεπτεμβρίου: Αν ο άνθρωπος είναι εικόνα του Πλάστη, τότε η κτίση του ανθρώπου, το κληροδότημα του είδους μας ποιο μπορεί να είναι; Φοβόμαστε τους μηχανικούς απογόνους μας ίσως γιατί σ’ αυτούς προβάλουμε την δική μας ψυχρή persona με την οποία ζούμε την καθημερινότητα μας.
Κι όμως, ένα πρωτόγονο ρομπότ που είναι προγραμματισμένο να υπακούει στις βασικές εντολές του προγραμματιστή του δεν διαφέρει σε τίποτα με έναν εξελιγμένο άνθρωπο που είναι υποχρεωμένος να υπακούει στους βασικούς κανόνες της κοινωνίας του.
Μήπως είναι η σάρκα που κάνει την διαφορά ή αυτό είναι απλά το πρόσκαιρο ένδυμα;
Μήπως είναι η συνείδηση που κάνει την διαφορά ή είναι απλά ένας υπερπολύπλοκος επεξεργαστής;
Μήπως είναι κάποιο μεταφυσικό στοιχείο που κάνει την διαφορά ή οι μυστικιστικές μας εμπειρίες είναι απλά παράγωγα του εξελιγμένου μυαλού μας;
Ίσως, ποιος ξέρει αληθινά, να έρθει η ημέρα που οι άνθρωποι μέσω των μη οργανικών παιδιών τους να ανακαλύψουν μια νέα πτυχή του σύμπαντος έξω και πέρα από τα όρια του Παραδείσου και της Κόλασης.

Μια Στοιχειωμένη Εμπειρία

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


21 Σεπτεμβρίου: Οι δρόμοι της πόλης κρύβουν περίεργα αινίγματα που η φύση τους ποικίλει. Μια τέτοια παραδοξότητα βίωσα απόψε το βράδυ, επιστρέφοντας σπίτι με την παρέα μιας αλαφροΐσκιωτης. Στο μικρό ανηφορικό δρόμο, η κοπέλα είδε πολλά μέτρα μακριά την φιγούρα ενός άνδρα με γαλάζιο πουκάμισο και μακριά μαλλιά να σκύβει πίσω από ένα αυτοκίνητο κοιτώντας με περιέργεια κάτι. Η μορφή ήταν σταθερή και ενώ πλησιάζαμε ο κύριος αυτός (νεαρός στην ηλικία;) δεν κουνιόταν. Στην πραγματικότητα ήταν ένα φάντασμα, διότι την μορφή αυτή την έβλεπαν μονάχα τα μάτια της συντρόφου μου.
Στιγμές σαν και αυτές δεν είναι σπάνιες για έναν αλαφροΐσκιωτο. Η έκπληξη όμως ήρθε όταν πλησιάζοντας περισσότερο το σημείο της… οπτασίας, είδαμε σχεδόν τρομαγμένοι και οι δυο πως ακριβώς στο σημείο που βρισκόταν η φιγούρα, υπήρχε στην άκρη του πεζοδρομίου ένα νεκρό γατάκι!
Το φάντασμα δεν έβλεπε κάτι στο αυτοκίνητο όπως είχαμε αρχικά υποθέσει, αλλά κοιτούσε επίμονα το άψυχο κορμί της γάτας. Μπορεί κάτι νεκρό να προκαλεί τόσο ενδιαφέρον σε κάτι άλλο νεκρό; Άραγε τι είναι αυτό που έβλεπε η ψυχή του κυρίου με τα μακριά μαλλιά.
Παραδέχομαι πως οι συλλογισμοί μου έφτασαν μέχρι το σημείο να υποθέσω πως η ψυχή που είδε η αλαφροΐσκιωτη σύντροφος μου, ήταν η ψυχή της γάτας. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν αναφερθεί περιστατικά όπου το στοίχειωμα είναι αυτό ενός ζώου. Όπως επίσης, δεν είναι λίγοι αυτοί που στα ζώα τους διακρίνουν ένα ανθρώπινο στοιχείο. Όχι δεν αναφέρομαι στην ανθρωποποίηση των κατοικίδιων μας (που ασφαλώς είναι ένας παράγοντας σε πολλές περιπτώσεις) αλλά στα ζωομορφικά ή πολυμορφικά αστρικά διπλά που πολλοί σαμάνοι αλλά και απλοί άνθρωπο διαισθάνονται… όπως και να έχει, φαίνεται πως ο θάνατος παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο, μια αξιοσημείωτη παράδοξη κατάσταση που προξενεί την προσοχή ακόμη και αυτών που είναι ήδη νεκροί!

Βρίσκοντας το Χαμένο Σύμβολο του Dan Brown

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


20 Σεπτεμβρίου: Είναι λίγες μέρες τώρα που το τελευταίο βιβλίο του Dan Brown κυκλοφορεί (ελεύθερο) στα βιβλιοπωλεία. Ίσως κάποιοι από εσάς να το έχουν ήδη αποκτήσει, ίσως κάποιοι να φλερτάρουν με την ιδέα.
Αν σας αρέσουν λοιπόν οι γρίφοι, θα σας αποκαλύψω έναν από τους δεκάδες γρίφους που κρύβει το βιβλίο, όχι στο περιεχόμενο του, αλλά στο οπισθόφυλλο, αυτό με το οποίο εκδόθηκε στην Αμερική και ίσως φέρουν στην χώρα μας οι εκδόσεις Λιβάνης… Στο πίσω μέρος του μυθιστορήματος, δεξιά και χαμηλά του οπισθόφυλλου υπάρχουν τα παρακάτω γράμματα:

Y U O E
M S T D
I I N H
R E K Y
Σας θυμίζει κάτι; Πιθανόν αν σας αρέσει ο Albrecht Durer, ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης του 15ου αιώνα, που ανάμεσα στα άλλα σχεδίασε την Μελαγχολία Ι (γιατί Ι και όχι ΙΙ ή ΙΙΙ; well, αυτό είναι ένα καλό θέμα για κάποιο άλλο post).
Στην Μελαγχολία λοιπόν του Durer υπάρχει ένα μαγικό τετράγωνο πίσω και πάνω δεξιά με αριθμούς. Το ίδιο παραπέμπει στον πλανήτη Δία, αλλά το «μαγικό» τετράγωνο του Brown δεν αφορά την αστρονομία.
Λοιπόν, ας δούμε μαζί τους αριθμούς του Durer:
16 3 2 13
5 10 11 8
9 6 7 12
4 15 14 1
Αν τώρα διαβάσετε Το Χαμένο Σύμβολο (του οποίου ο αρχικός τίτλος ήταν Το Κλειδί του Σολομώντα) θα δείτε πως το μαγικό τετράγωνο του Durer μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κλειδί σε ένα κρυπτογράφημα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο κώδικας του οπισθόφυλλου μετατρέπετε στους παρακάτω αριθμούς:
1 2 3 4
5 6 7 8
9 10 11 12
13 14 15 16
που με την σειρά τους σχηματίζουν την εξής πρόταση:
Y O U R
M I N D
I S T H
E K E Y
Που σημαίνει: YOUR MIND IS THE KEY. Αν τώρα αναρωτιέστε ποια πύλη ξεκλειδώνει αυτό το κλειδί… well, δεν θέλω να αποκαλύψω το τέλος του βιβλίου σ’ όσους δεν έτυχε να το διαβάσουν ακόμη, αλλά το μόνο που μπορώ να πω είναι πως σχετίζεται με την μεταφυσική (ή πνευματική αν προτιμάτε) προσέγγιση της θεωρίας περί Stargates!

Ένα Τεκτονικό Αίνιγμα

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


18 Σεπτεμβρίου: Εργάζομαι εντατικά αυτή την περίοδο για ένα νέο συλλογικό έργο που θα αφορά την άγνωστη ιστορία και τα μεγάλα μυστήρια του Ελευθεροτεκτονισμού, με αποτέλεσμα να έρχομαι σε επαφή με μια σειρά από ενδιαφέροντα κείμενα, παράξενα βιβλία, και σημαντικούς ανθρώπους.
Καθόλη την διάρκεια αυτής της έρευνας λοιπόν, συνάντησα πολλά ασυνήθιστα, ξεχωρίζει όμως η εν λόγω εικόνα: Πρόκειται για μια γκραβούρα εποχής που έφτασε στα χέρια μου διαβάζοντας το Freemasonry and the Hidden Goddess (2008) του William Bond. Δυστυχώς δεν γνωρίζω την ημερομηνία σχεδιασμού της, κρίνοντας όμως από την αισθητική και την ενδυμασία των παρευρισκομένων, μοιάζει να προέρχεται από γαλλικό βιβλίο του 18ου αιώνα.
Αναμφίβολα, το πιο ενδιαφέρον σημείο (και κάπως μυστηριώδης) είναι η επαφή μακρόκοσμου-μικρόκοσμου που τελούν οι τέκτονες μέσω ενός καθρέπτη!
Πρόκειται άραγε για μια séance όπως υπονοεί ο Bond ή θα πρέπει να αναζητήσουμε περισσότερο νεοπλατωνικές μεθόδους ερμηνείας όσον αφορά την έννοια της προβολής. Σε μια συζήτηση με έναν καλό φίλο τέκτονα πάνω στο γρίφο που παρουσιάζει αυτή η εικόνα, μου ανάφερε μονάχα πως «σε αυτή την εικόνα αυτό που βλέπεις είναι κατοπτρικό- ανάποδο. Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα πολλοί ερμητιστές και επίγονοι αυτών κυρίως από Γαλλία, Γερμανία και Κάτω Χώρες συνήθιζαν να κάνουν τις εικόνες τους με αυτόν τον τρόπο, ανάποδα. Ίσως για να μπέρδευαν αυτούς που τις έβλεπαν χωρίς να γνωρίζουν».
Αν κάποιος αναγνώστης μπορεί να προσφέρει κάτι περισσότερο στην έρευνα μου, θα ήμουν υπόχρεος!
Για όσους ενδιαφέρονται πάντως για την ιστορία και τον ρόλο που έχουν οι καθρέπτες στην μαγεία, υπάρχει το εξαιρετικό βιβλίο του Donald Tyson, How to Make and Use a Magic Mirror (1995).

Αφιέρωμα: Σατανισμός!

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


τεύχος 54 (24 Σεπτεμβρίου 2009)
Διαβάστε στο νέο τεύχος που κυκλοφορεί

Το mystery τολμά και ανοίγει τον φάκελο Σατανισμός.
Μια έρευνα σ’ ένα θέμα ταμπού που λίγοι μονάχα προσπάθησαν να θίξουν ανοιχτά.

Σ Α T Α Ν Ι Σ Μ Ο Σ
Η Απαγορευμένη Θρησκεία


Μια διεξοδική έρευνα του Γιώργου Ιωαννίδη που απαντά σ’ όλα τα μεγάλα ερωτήματα για τον Σατανισμό, και το Αριστερό Μονοπάτι.
  • Τι είναι ο Σατανισμός
  • Από ποιους Εκπροσωπείτε
  • Σε τι Πιστεύουν
  • Πόσο Επικίνδυνος είναι
  • Ποιες Σχολές και Παρατάξεις Υπάρχουν
  • Τι Συμβαίνει στην Ελλάδα
Επίσης, μια μεγάλη αποκλειστικότητα: Για πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνικού τύπου, ο Αρχιερέας της Εκκλησίας του Σατανά μιλά στο mystery και αποκαλύπτει όλα όσα συμβαίνουν σήμερα στα παρασκήνια του Σατανισμού!

Διαβάστε επίσης:

Η Άγνωστη Ιστορία των Απαγορευμένων Βιβλίων στην Ελλάδα
Μια μοναδική έρευνα του Αλέξανδρου Γιαννακού που ξεκινά από την λογοκρισία του Πλάτωνα και φτάνει μέχρι τους σημερινούς διωγμούς βιβλίων από την Εκκλησία!

ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ Vs ΝΙΜΠΙΡΟΥ
Η μυστική τεχνολογία των πυραμίδων της Αιγύπτου και ο πόλεμος των Αυτοκρατοριών της Προκατακλυσμιαίας Γης. Του Αλέξανδρου Γιαννακού

Το Μυστήριο των Σφαιρικών Κεραυνών
Φυσικό φαινόμενο ή περίεργες μορφές ζωής;
Του Νικόλαου Σπάτα

Η Πύλη του Ήλιου
Τι συμβαίνει με το αινιγματικό εξωγήινο (;) ημερολόγιο
που βρέθηκε στην κορυφή των Άνδεων;
Του Αλέξανδρου Γιαννακού

Ο Μυστικός Κώδικας των Παραμυθιών
Τι πραγματικά συμβολίζουν οι ιστορίες της γιαγιάς;
Της Αντρέα Νικολάου

Bloody Mary: Ο Αστικός Θρύλος του μαγικού Καθρέπτη
Του Σπύρου Κατσαντάμη

Ο Παράξενος Κόσμος του TERRY GILLIAM
Από τους Monty Pythons στο Brazil και το Doctor Parnassus
Του Γιώργου Ιωαννίδη

Βιβλίο των Σκιών – Book of Shadows
Τι είναι & πώς να κάνετε το δικό σας
Της Βάγιας Ψευτάκη

Φαντάσματα ή Προβολές του Νου;

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


16 Σεπτεμβρίου: Από μικρή ηλικία ήθελα να ζήσω το διαφορετικό, έτσι μια μέρα πήγαμε με την παρέα μου σ’ ένα εγκαταλελειμμένο διώροφο σπίτι της γειτονιάς μας, που λόγο της κατάστασης του φαινόταν –στα παιδικά μας μάτια– στοιχειωμένο. Η επίσκεψη μας έγινε κατά την διάρκεια της ημέρας, και θυμάμαι ακόμη μέχρι και σήμερα τον φόβο που με είχε κυριεύσει καθώς βαδίζαμε στα έρημα δωμάτια, ανάμεσα στα χαλάσματα…
Δυο χρόνια τώρα παρακολουθώ συστηματικά τις ξένες τηλεοπτικές σειρές ghost hunting (Most Haunted, Ghost Adventures, Ghost Hunters κ.α.) και έχω προβληματιστεί όσον αφορά την μεθοδολογία τους. Η βασική μου διαφωνία έγκειται στην απουσία φωτισμού! Σχεδόν πάντα, οι «έρευνες» γίνονται με ειδικό φωτισμό νυχτός που υπάρχει στις κάμερες. Ο λόγος; Η παρουσία φωτός υποτίθεται πως εμποδίζει την υλοποίηση των λεπτοφυών σωμάτων που έχουν τα πνεύματα. Ας πούμε πως αυτό αληθεύει, τότε πως εξηγούνται οι οπτασίες που αντιλαμβάνονται δίχως κάποια μηχανή οι αλαφροΐσκιωτοι (ή ακόμη και τα ζώα –ιδιαίτερα οι γάτες– καθώς πιστεύεται ότι μπορούν εξίσου να αισθάνονται τον αφανή κόσμο, άλλωστε, τα μάτια τους συλλαμβάνουν 50% περισσότερο φως από τα δικά μας); Εκτός βέβαια και αν δεν βλέπουν με το οπτικό νεύρο, αλλά με το «μάτι του μυαλού», οπτικοποιούν δηλαδή την διαίσθηση τους, γι’ αυτό και εκπλήσσονται το ίδιο όταν δούνε μια πλήρη υλοποίηση!
Ίσως πάλι να έχουν μια φυσική ιδιότητα αντίληψης την οποία οι «απλοί» άνθρωποι αγνοούν ή δεν έχουν γενετικά ενεργοποιημένη. Θα μπορούσε!
Το ζήτημα είναι πάντως πως εξαιτίας της έλλειψης φωτός, σχεδόν πάντα οι «ερευνητές» βλέπουν θολές φιγούρες, σκιές να περιφέρονται και άλλες μορφές κίνησης.
Πριν μερικά χρόνια έκανα ένα ανάλογο πείραμα όταν με έναν συνεργάτη βρεθήκαμε σ’ ένα πυκνό δάσος πάνω στα βουνά των Τρικάλων. Σταματήσαμε στην άκρη του δρόμου το αυτοκίνητο και βγήκαμε έξω, ανάμεσα στα δέντρα. Το σκοτάδι που μας κάλυπτε ήταν πρωτόγνωρα πυκνό στην δική μας, μαλθακή αστικοποιημένη ορατότητα, και πολύ σύντομα και οι δυο αρχίσαμε να «βλέπουμε» φιγούρες! Δεν υπάρχει τίποτα το παράδοξο εδώ όμως. Πολύ απλά, πρόκειται για μια ανθρώπινη ενστικτώδης ίσως ανάγκη να καλύπτονται τα κενά, και να αποδίδονται συμπληρώματα εκεί που δεν υπάρχουν οπτικά δεδομένα – Από την ψυχο-φυσιολογία μας οι άνθρωποι είμαστε homo significans, δηλαδή νοηματοδότες (σημασιοδότες), αφού το μυαλό μας ακατάπαυστα προσπαθεί να δώσει νόημα σε κάθε άμορφο σχέδιο (Gestalt).
Εν ολίγοις, φοβάμαι πως στις περισσότερες περιπτώσεις ghost hunting, οι ίδιοι οι ερευνητές πέφτουν θύματα της ίδιας της ψυχολογίας τους, βλέπουν αυτά που περιμένουν ή φοβούνται, στην tabula rasa του σκοταδιού. Μην ξεχνάτε άλλωστε πως ολόκληρο το πλαίσιο της έρευνας τους υπάγετε σε παραφυσικές υποθέσεις, ώστε η αυθυποβολή και η ευκολοπιστία να μπορεί εύκολα να παρερμηνεύσει ήχους και οπτικά σημάδια.
Μια πρόταση λοιπόν στους υποψήφιους έλληνες κυνηγούς: πάντα να βαδίζετε με συντροφιά γιατί μειώνει το ποσοστό του άγχους, αποφεύγετε τους εξωτερικούς χώρους διότι έτσι μειώνετε τους φυσικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να μπερδέψουν τα συμπεράσματα σας, και έχετε πάντα μαζί σας ένα γεμάτο φακό, ανοιχτή την κάμερα και το μαγνητοφωνάκι… και γιατί όχι, ένα Ouija board!
Όσον αφορά το πόρισμα της δικής μου «περιπέτειας» τότε, πριν αρκετά χρόνια στο σπίτι της γειτονιάς… δυστυχώς δεν θυμάμαι πολλά, βλέπετε, ένιωσα ξαφνικά ένα χτύπημα στο κεφάλι, και όταν βρήκα ξανά τις αισθήσεις μου, οι φίλοι μου που τρέχανε πανικόβλητοι, με σηκώσανε και με τραβήξανε έξω…

To Νέο Ημερολόγιο είναι πλέον Γεγονός!

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


Συμπληρώνοντας σχεδόν ένα χρόνο από την ημέρα έναρξης της προσωπικής μου ιστοσελίδας (www.necronomicongnosis.gr), αποφάσισα να προχωρήσω σε μια ουσιώδη αλλαγή που θα εμπλουτίσει το περιεχόμενο του site με περισσότερες θεματικές, ενώ θα αυξήσει μαζί το επίπεδο αλληλοεπίδρασης με τους εκατοντάδες φίλους που με τιμάνε με την επίσκεψη τους κάθε μήνα.
Έτσι ενσωμάτωσα στις λειτουργίες του ιστότοπου την νέα version του προσωπικού μου ημερολογίου, στο οποίο εκτός από τα σχόλια μου πάνω σε θέματα αποκρυφισμού, θα δημοσιεύω καθημερινά σχεδόν, ειδήσεις από όλο τον κόσμο και προβληματισμούς που αφορούν το παράξενο και το μυστήριο γενικότερα.
Μπορεί ο τίτλος του ημερολογίου (Αποφένεια) να μοιάζει περίεργος, είναι όμως εμπνευσμένος από το νέο βιβλίο του πατέρα της Χαοτικής Μαγείας, Peter Carroll, The Apophenion: a chaos magick paradigm (2008) που περιγράφει την προσπάθεια του σύγχρονου ανθρώπου να βρει νόημα μέσα σ’ ένα σύμπαν υψηλών παραδοξοτήτων.

Καλός ήρθατε λοιπόν στην νέα βελτιωμένη μορφή του blog μου!
Hail Apophenia – Hail Mystery

Αινίγματα του Εσωτερισμού

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

9 Σεπτεμβρίου: Έχουν περάσει ακριβώς 9 ημέρες από την στιγμή που ξεκίνησα τις πειραματικές εργασίες πάνω στο Ρεύμα του Νεκρονομικόν, και ενώ έχω δει άμεσα και ενθαρρυντικά αποτελέσματα, έχω ταυτόχρονα πρόβλημα (κάτι που δεν είχα προβλέψει πως θα συμβεί) στην καθημερινή τήρηση της άσκησης, λόγου πραγματικά υψηλού φόρτου εργασίας! Βλέπετε, έχω αναλάβει για την περίοδο 2009-2010 την δημιουργία 3 βιβλίων (το προσωπικό μου αλλά και δυο συλλογικά με θέματα εσωτερικά όπως και παραδοξολογικά), την επιμέλεια σε δυο ακόμη (ένα αφιερωμένο στην Μαγεία του Χάους και ένα που αφορά την Wicca), μια ειδική έκδοση, και φυσικά τα 11 τεύχη του μυστηρίου! Η ποσότητα της δουλειάς δεν είναι τόσο μεγάλη, μονάχα που επειδή έχω την απαίτηση για υψηλή ποιότητα στα έργα μου, ο χρόνος δημιουργίας διπλασιάζεται. Όπως και να έχει… αυτά είναι μικρά εμπόδια μπροστά στο μεγάλο όφελος της αναζήτησης.
Χθες στο λεωφορεία άκουσα την κουβέντα μιας μικρής κοπέλας που εξηγούσε στην αδερφή της πως «όχι, ο θεός Σεθ είναι ψέμα, μόνο ένας θεός υπάρχει, ο Χριστός και ο θεούλης!» Ήθελα να της απαντήσω «Ο Σεθ υπάρχει και κατοικεί στις ερημικές γωνιές της ψυχής μας (το αληθινό βασίλειο των θεών)», αλλά μάλλον θα προκαλούσα σύγχυση στο μυαλό της
Περνώντας στο Facebook τώρα, θα ήθελα να μεταφέρω εδώ ένα αξιόλογο διάλογο που είχαμε αναπτύξει με την φίλη και συνεργάτιδα Sasha Chaitow:
Γ.Ι. «Νομίζω πως από τα πιο αξιόλογα σημεία του αφιερώματος (στο Άβατον τ. 94) είναι μια φράση του Ντέμη Κυριάκου: «Το κατά πόσο μια διαδικασία είναι εσωτερική ή εξωτερική έχει να κάνει με την κατεύθυνση της ψυχικής ενέργειας και όχι με την εκάστοτε θεματολογία».
Αναλογιστείτε την θέση του σύγχρονου αστού που βιώνει μια πλήρη εικονική ερμηνεία του κόσμου, όταν καθημερινά μαθαίνει να διαβάζει την «πραγματικότητα» μέσα από τις οθόνες των υπολογιστών και της τηλεόρασης.
Ένα σημαντικό κομμάτι του σύγχρονου πολιτισμού εργάζεται ώστε να προσφέρει την γνώση έτοιμη μέσα από τα μάτια των άλλων, όταν στην πραγματικότητα προσφέρει απλά πληροφορία.
Μπορεί λοιπόν να έχουμε φτάσει να μιλάμε για συμμετοχική επιστήμη (βλέπε Κβαντική μηχανική) προτιμούμε όμως οι ίδιοι να απέχουμε από την πραγματικότητα των άλλων. Όταν ο κοινωνικός προγραμματισμός σου μαθαίνει την αποξένωση, πως γίνεται να μην αποξενώνεσαι και από εσένα τον ίδιο;
Κατά συνέπεια, υπάρχει μεγάλη ανάγκη για υπενθύμιση της σημαντικότητας του Είναι. Νέες σχολές με καινούργιες λέξεις ερμηνείας είναι απαραίτητες διότι, μπορεί η ουσία των πραγμάτων να είναι διαχρονική, οι τρόποι επικοινωνίας όμως αλλάζουν».
S.C: «Γιώργο δεν είμαι σίγουρη αν συμφωνώ μαζί σου, αλλά ενδέχεται να έχω παρερμηνεύσει τα γραφόμενά σου. Λέγοντας ότι: "Νέες σχολές με καινούργιες λέξεις ερμηνείας είναι απαραίτητες διότι, μπορεί η ουσία των πραγμάτων να είναι διαχρονική, οι τρόποι επικοινωνίας όμως αλλάζουν." εννοείς ότι θα έπρεπε νέες σχολές να "μεταφράσουν" τις έστω, διαχρονικές έννοιες και διδασκαλίες στην γλώσσα της τεχνολογίας και να προσαρμόσουν τον τρόπο παρουσίασής τους στον σύγχρονο τρόπο ζωής; Γιατί αν ναι τότε διαφωνώ καθέτως κιόλας, αλλά λύσε μου την απορία μήπως το πήρα στραβά!!!»
Γ.Ι: «Μάλλον θα διαφωνήσουμε τότε, γιατί ναι, πιστεύω πως κάποια πράγματα θα πρέπει να γραφτούν ξανά ή να ειδωθούν με νέο τρόπο για να απαντούν στα πρωτόγνωρα ερωτήματα που θίγουν καταστάσεις της εποχής μας. Μα μην με παρεξηγείς, δεν αναφέρομαι σε έναν ακατάπαυστο λαϊκισμό, απλά υπάρχουν δοξασίες, πρακτικές και θεωρήσεις που σήμερα πλέον χρειάζονται μια αναδιάρθρωση. Η επιστήμη μας για παράδειγμα προσφέρει νέα εργαλεία και θα συνεχίσει να το κάνει ώστε μια μέρα να μπορούμε να εισάγουμε νέες τεχνικές εσωτερικής αναζήτησης – ναι, είμαι οπαδός του transhumanism και του cyberμυστικισμού.
Δες το όμως και έτσι: καθώς η ανθρώπινη ψυχολογία αλλάζει με τους αιώνες, εύλογο είναι να αλλάζουν και οι μέθοδοι ανάλυσης και αυτοπραγμάτωσης του εαυτού. Για παράδειγμα, ένα βασικό στοιχείο του ανθρώπου είναι η Γιουγκική persona. Ασφαλώς κάποτε το στοιχείο αυτό δεν υπήρχε στις κοινωνίες μας και ως εκ τούτου η εσωτερική φιλοσοφία της εποχής (δεν μπορώ να ξέρω σε ποια εποχή ήταν αυτό, ίσως στην Βαβυλώνα των παλιών, στην Λεμούρια του μεγάλου Ωκεανού ή ακόμη παλαιότερα στην «Εδέμ») είχε διαφορετικά μονοπάτια σκέψης.
Αντίστοιχα, μπορεί μια μέρα να εξαλειφθεί ή να προστεθούν στον ψυχικό μας οργανισμό νέα δομικά στοιχεία (ή να σχηματιστούν καινούργια αρχέτυπα) τροποποιώντας εν ολίγοις και κάθε σημερινή έννοια εσωτερισμού!
Εκτός βέβαια αν και θεωρήσουμε πως ο άνθρωπος εμφανίστηκε στην πλάση με τον τρόπο που τον ξέρουμε σήμερα. Τότε ασφαλώς, δεν υπάρχει χώρος για οποιοδήποτε σενάριο εξέλιξης σε μια τέτοια κοσμολογία…»
S.C.: «OK, τώρα κατάλαβα τι εννοείς. Καταλαβαίνω και τη λογική σου όσον αφορά την εξελικτική πορεία του ανθρώπου, αλλά αυτό που θα πω είναι ότι όσα και να είναι τα μονοπάτια, το βουνό πάλι είναι ένα, και αυτό που μοιάζεις να περιγράφεις είναι ακόμη ένα μονοπάτι, όχι ένα καινούριο βουνό. Αυτό που με προβληματίζει στο μονοπάτι αυτό είναι ότι διαμορφώνεται και ορίζεται από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά και το περίβλημα - στο βαθμό που αυτό γίνεται το ζητούμενο αντικείμενο - και όχι η κορυφή του βουνού - και αυτό μοιάζει αδιέξοδο. Η τεχνολογία δεν είναι παρά τεχνητή επέκταση του ανθρώπινου νευρικού συστήματος, και ως αυτού, παραμένει servomechanism που υπάρχει για να υπηρετεί τον άνθρωπο. Το πρόβλημα που εντοπίζω με αυτό που λες:
"μπορεί μια μέρα να εξαλειφθεί ή να προστεθούν στον ψυχικό μας οργανισμό νέα δομικά στοιχεία (ή να σχηματιστούν καινούργια αρχέτυπα) τροποποιώντας εν ολίγοις και κάθε σημερινή έννοια εσωτερισμού"
είναι ότι τα αρχέτυπα δεν φτιάχτηκαν από εμάς - αποτελούν τον μακροκοσμικό "πυρήνα" του είναι μας. Αν πάρεις τον Adam Kadmon και βάλεις στη θέση του ένα Borg, απλά έχεις "ντύσει" το ίδιο αρχέτυπο με τη "μόδα" της εποχής (όπως η Ίσιδα έγινε Παναγία κλπ). Τα αρχέτυπα που εμείς αναγνωρίζουμε διέπουν και το ζωικό βασίλειο (και θα μπορούσαμε να πούμε, μέχρι και το φυτικό και το ορυκτό κατά μια συμβολική έννοια), οπότε το επιχείρημα περί εξέλιξης δεν είμαι σίγουρη αν πιάνεται.
Οί μέθοδοι ανάλυσης και τα ονόματα που δίνουμε στα πράγματα αλλάζουν, αυτό δεν σημαίνει ότι αλλάζουν και στην ουσία τους, και ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι το πως αντιλαμβανόμαστε κάτι του προσδίδει και άλλη υπόσταση - άρα υπάρχει - αυτό δεν σημαίνει πως αποκτά και αρχετυπική ιδιότητα.
Περί transhumanism δυστυχώς θα πω ότι είμαι με τον Fukuyama αλλά και ότι με αυτό σαν επιθυμητό αποτέλεσμα εστιάζεις ακόμη στην ύλη -οπότε από εσωτερικής άποψης αστοχεί τελείως, κατ' εμέ πάντα. Άλλο η πνευματική και νοητική εξέλιξη του ανθρώπου που ασκητές, γκουρού, ακόμη και επιστημονικά πειράματα έχουν αποδείξει ότι έχει δυνατότητα επιρροής και ανέλιξης της ύλης, και άλλο το ακριβώς αντίστροφο.
Εδώ δεν έχουμε μάθει ακόμη να είμαστε άνθρωποι, ούτε και να κουμαντάρουμε (για να το πω Κερκυραϊκά!) την ανθρώπινη φύση και την εσωτερική μάχη που την ορίζει, σίγουρα είμαστε τόσο έτοιμοι να την ξεπεράσουμε;;!!
Και αν εξελισσόμενοι εξακολουθήσουμε να χρειαζόμαστε θρησκείες και μεγεθύνουμε την απόσταση μεταξύ υλικού-νοητικού-πνευματικού πεδίου, τότε μόνο εξέλιξη δεν είναι ,αλλά παρωδία εξέλιξης αφού το βασικό πρόβλημα δεν θα το έχουμε λύσει, απλά θα το έχουμε συγκαλύψει - όπως όταν παίρνουμε μια ασπιρίνη για τον πονοκέφαλο αλλά δεν αντιμετωπίζουμε την αιτία του πονοκεφάλου. Άρα δεν είναι εξέλιξη αλλά μετάλλαξη.
Γ.Ι.: «Όμορφα και σωστά μιλάς Sasha, και δεν μπορώ να διαφωνήσω εδώ, απλά ίσως όλα αυτά που θεωρούμε δεδομένα (εσωτερικά και εξωτερικά) να ισχύουν έτσι στην εδώ γωνιά του σύμπαντος. Δεν θα μου φαινόταν παράξενο αν ο άνθρωπος αναπτυσσόταν σε κάποιο άλλο πλανήτη με (ξέρω εγώ με τρεις δορυφόρους και δυο ήλιους) το σύστημα των κοινωνικών σχέσεων αλλά και το δίπολο άντρας-γυναίκα (για παράδειγμα) να ήταν εντελώς διαφορετικό! Μιλάω όμως με υποθέσεις, όχι με στοιχεία.
Όσον αφορά τα αρχέτυπα, εννοείς πως η πηγή τους είναι εξώ-κοσμη; Η τοποθέτηση από ένα θεό ίσως στην ανθρώπινη μνημονική δυναμική, ή κάτι άλλο; Προσωπικά πιστεύω πως είναι ασυνείδητα «προγράμματα» που οικοδομήθηκαν σταδιακά και θεμελιώθηκαν ως έχει όταν η ψυχολογία μας «έσπασε» διαμορφώνοντας την συνείδηση, σαν ένα παγόβουνο δηλαδή που αποκόπηκε από την ήπειρο του ατελείωτου χιονιά… αλλά μάλλον αυτή η κουβέντα θα έπρεπε να την κάνουμε από κοντά, τι λες;»
S.C.: «Γιώργο - εδώ συμφωνώ περισσότερο αν μιλάμε για άλλες διαστάσεις . Δεν εννοώ ότι η πηγή των αρχέτυπών είναι εξώκοσμη με την έννοια "ήρθε ένας εξωγήινος Θεός και τα φύτεψε", αλλά ότι όπως εξελίχθηκε γεωμετρικά η υλική ύπαρξη στη δική μας διάσταση, εξελίχθηκε επάνω σε πολύ συγκεκριμένο πλέγμα που γνωρίζουμε εμείς ως τρισδιάστατη υπόσταση. Τα αρχέτυπα και κατ' επέκταση εμείς είμαστε εκφάνσεις, ή καλύτερα εκπορεύσεις αυτής. Με τη λογική αυτή μπορώ να δεχτώ ότι είναι δυνατόν να είναι διαφορετική ή κατάσταση σε μια άλλη διάσταση βασισμένη σε μια άλλη γεωμετρία. Εκεί που νομίζω εντοπίζω τη διαφορά μας είναι ότι εσύ θεωρείς ότι αυτό χτίστηκε από μέσα (μικρόκοσμος) προς τα έξω (μακρόκοσμος) ενώ εγώ το αντίστροφο.
Αλλά πράγματι είμαστε εκτός θέματος και πράγματι θα ήταν καλύτερη αυτή η κουβέντα πάνω από μια παγωμένη μπύρα - επιφυλάσσομαι για τον Νοέμβριο!!»


Confessiones

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

6 Σεπτεμβρίου: Είναι αρκετός καιρός τώρα που έχοντας επιστρέψει από τις διακοπές δεν έχω βρει τον χρόνο για να πραγματοποιήσω μια σωστή ενημέρωση της ιστοσελίδας. Αυτό έγκειται στο γεγονός πως έχω πέσει κυριολεκτικά με τα μούτρα στην δουλειά για την δημιουργία ενός εξαιρετικά σημαντικού συλλογικού βιβλίου που θα κοσμεί τις προθήκες των βιβλιοπωλείων της χώρας στις αρχές Δεκεμβρίου.
Η αλήθεια είναι πως ο εκδοτικός προγραμματισμός της νέας χρονιάς περιλαμβάνει πολλά νέα και μοναδικά βιβλία στα οποία εμπλέκομαι άμεσα ή έμμεσα, γεγονός που σημαίνει πως ο χρόνος εργασίας μου έχει αυξηθεί σημαντικά.
Η δεύτερη αιτία της «απουσίας» είναι η ίδια η φύση του ημερολογίου η οποία με δεσμεύει σε μια μόνο θεματική. Κατέληξα λοιπόν πως πρέπει να αλλάξω το στήσιμο του ημερολογίου κάνοντας το ξεχωριστό blog στο οποίο θα μπορείτε να αφήνετε κανονικά τα σχόλια σας, και εγώ να αναφέρομαι και σε άλλα θέματα πέραν των ζητημάτων του αποκρυφισμού. Πολύ σύντομα λοιπόν, θα ετοιμαστεί το νέο blog το οποίο θα είναι συνδεδεμένο με το υπάρχων, για μεγαλύτερη δική σας ευκολία.
Μερικές ειδήσεις/εξελίξεις τώρα: Όπως ίσως θυμάστε σε παλαιότερο post (21 Μαίου), είχα ασχοληθεί με το παράξενο φαινόμενο των ανεξήγητων ήχων. Στο link αυτό θα βρείτε ακόμη ένα σχετικό περιστατικό στο Taos του Νέου Μεξικού στην Αμερική (εδώ για τον ήχο). Προσέξτε τις ερμηνείες που δίνουν οι κάτοικοι… αναμφίβολα παραπέμπουν σε λογική των X-Files καλύπτοντας το θέμα με μια ατμόσφαιρα αστικού θρύλου.
Στο εν λόγω site τώρα, θα βρείτε μια πρόσφατη συνέντευξη του Donald Tyson σχετικά με την εμπλοκή του στο ρεύμα του Νεκρονομικόν. Ο Tyson για ακόμη μια φορά απαντά με κάθε ειλικρίνεια. Εντύπωση όμως μου κάνει η δήλωση του πως θα γράψει ακόμη δυο βιβλία πάνω στο θέμα. Η είδηση αυτή αποτελεί έκπληξη, διότι σε παλαιότερη δική μας συνομιλία, μου είχε δηλώσει πως ήθελε να βγει από το σύμπαν της Μυθολογίας Κθούλου… προφανώς οι εκδότες έχουν διαφορετική επιθυμία αφού και τα τρία βιβλία του πουλάνε καλά!
Τέλος, ένα σπουδαίο βιβλίο είναι να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ouroboros Press. Πρόκειται για το Cantus Circaeus του Giordano Bruno. Γραμμένο το 1582 από αυτή την μάλλον ξεχασμένη σήμερα ιδιοφυΐα, το βιβλίο μεταφράζεται για πρώτη φορά στα αγγλικά και περιέχει σε μορφή διαλόγου τις βασικές ερμητικές αντιστοιχίες τις οποίες χειρίζονται οι μάγοι, σε συνδυασμό όμως με την Τέχνη της Μνήμης. Η λεπτομέρεια αυτή είναι σημαντική ακόμη και για τους σύγχρονους ασκητές της Καμπάλα οι οποίοι καλούνται να απομνημονεύουν τεράστιες ποσότητες πληροφοριών.
Και ένα σχόλιο προϊόν ελεύθερου συνειρμού: Άραγε, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τον Bruno σαν πατέρα-προστάτη των Mentats της κοσμολογίας του Dune; Είναι πραγματικά κρίμα που δεν έχει βγει ακόμη μια μελέτη πάνω στις αποκρυφιστικές/φιλοσοφικές προέκτασης του μνημειώδες έργου του Frank Herbert. Κάτι ανάλογο όμως, ετοιμάζετε να δημοσιευτεί στο εξής blog, αν και θα αφορά την καμπαλιστική ανάλυση του Babylon 5, μια εξίσου βαθυστόχαστη και πολυεπίπεδη τηλεοπτική σειρά…

Arbatel

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

26 Αυγούστου: Παρέλαβα χθες με ενθουσιασμό την καινούργια εκδοτική εργασία του J. H. Peterson με τίτλο Arbatel. Πρόκειται για την προσεγμένη παρουσίαση ενός σπάνιου αλλά σημαντικού μαγικού έργου του 16ου αιώνα, που αφορά την εργασία με τις Αγγελικές δυνάμεις. Μάλιστα, στο εν λόγο γριμόριο υφίσταται μια ιδιαιτερότητα αφού ο ανώνυμος συγγραφέας του (Jacques Gohory;) παροτρύνει τον αναγνώστη να ακολουθεί μια θετική ζωή γεμάτη αγάπη και σύνεση.
Το αναφέρω αυτό διότι στο μυαλό των περισσοτέρων κυριαρχεί το λαϊκό στερεότυπο που θέλει κάθε μαγικό βιβλίο, γέννημα μιας σατανικής ευφυΐας! Ανάλογες βεβιασμένες παρερμηνείες κυριαρχούν σε ολόκληρο το μαγικό σύμπαν.
Για παράδειγμα, πολλοί πιστεύουν πως το Νεκρονομικόν είναι ένα βιβλίο νεκρομαντείας ή ένα συνταγολόγιο για επικλήσεις στους εξωγήινους δαίμονες της διαστημικής αβύσσου! Όλα αυτά είναι αστήριχτες και επιδερμικές ανοησίες τις οποίες θα προσπαθήσω να απαντήσω με το νέο μου βιβλίο όπου η θεολογία των Μεγάλων Παλαιών θα σκιαγραφηθεί ως ένα αυτογνωσιακό μονοπάτι.
Εύλογα θα αναρωτιέστε εδώ πως μπορεί η via negativa του πρακτικού Λαβκραφτισμού να μπορεί να εξελίξει το ανθρώπινο Είναι. Κι όμως!
Το πέρασμα στα Τούνελ του Σεθ οδηγούν τον μάγο στο γοτθικό δάσος όπου βασιλεύουν πλάσματα, ξένα για το συνειδητό μας νου. Όμως η ασφάλεια που γεννάει ο καθημερινός μας κόσμος είναι απλά μια συμβατική ψευδαίσθηση, μια πλασματική πραγματικότητα. Γι’ αυτό και ο μάγος που ακολουθεί το Ρεύμα του Νεκρονομικόν αποδέχεται τα εξόριστα όντα που θα συναντήσει εκεί. Τα αποδέχεται και χορεύει μαζί του σ’ ένα είδος μεταμορφωτικού νυχτερινού Σάμπατ.
Στο σημείο αυτό νομίζω πως ταιριάζουν τα λόγια του Henri Angel που μιλώντας για τον αόρατο μυστικισμό της γερμανικής λογοτεχνίας του δευτέρου μισού του 18ου αιώνα, γράφει πως η «νύχτα είναι η ουσιαστική στιγμή της ύπαρξης, είναι η στιγμή που σκίζεται το πέπλο των φαινομένων και που μπορούμε επίσης να συμμετάσχουμε στο μυστικό του σύμπαντος. Η νύχτα είναι το βύθισμα μέσα σε μια ενότητα όπου ο άνθρωπος βγαίνοντας από την ανθρώπινη υπόστασή του, καταργεί την διαφορά ανάμεσα στο "εγώ και στο "μη εγώ" και διαλύεται εκστατικά μέσα στο σύμπαν, μπαίνοντας έτσι σε ένα είδος υπερπραγματικότητας. Η Νύχτα είναι η μητέρα του σύμπαντος, που μέσα στην αγκαλιά της βυθίζεται το ον, ώσπου να χάσει την αίσθηση του "εγώ" του και να γίνει ένα με τον κόσμο».
Στο σύγχρονο τάγμα του Κόκκινου Δράκου, η ίδια αυτή εργασία εκφράζεται εξαίρετα μέσα από το σύμβολο του Νυχτερινού Κλειδιού (Clavicula Nox)… και αυτό είναι το μεταφυσικό μυστικό του Νεκρονομικόν!

Επιστροφή από Λέσβο!

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

22 Αυγούστου: Η περίοδος παρουσίας μας στο όμορφο νησί της Λέσβου ολοκληρώθηκε. Πρόκειται ίσως για μια από τις πιο παράξενες διακοπές που έχω κάνει καθότι ένα σημαντικό κομμάτι του χρόνου μου ήταν αφιερωμένο στην μελέτη για το Νεκρονομικόν! Κάπως έτσι, ασχολήθηκα με το πρόβλημα του αστρικού διπλού στο σύστημα της Μέρκαβα, με τις αδυναμίες στην θεωρία για το Ασσυριακό Δέντρο της Ζωής και τις πιθανές του αναλογίες με το Καμπαλιστικό Δέντρο, και με μια σειρά ακόμη βιβλίων που καταπιάνονται με την θεωρία του Αόρατου Πολέμου από τον Αρχαίο Εχθρό (δαιμονοποιημένα UFOs + Μυθολογία Κθούλου + Καστανέντα + Αποκρυφιστικά Stargates = μια κοσμικών διαστάσεων παράμετρος του Φαινομένου των Σκιών).
Ας επιστρέψω για λίγο στο νησί όμως: η Λέσβος διακρίνεται για τα δεκάδες παλιά εκκλησάκια και τους ναούς της που είναι φορτωμένα από περίεργες και θαυματουργές (;) εικόνες. Η μεγαλύτερη θλίψη μου ήρθε όταν στο γνωστό εκκλησάκι στη Σκάλα Συκαμιάς όπου φυλάσσετε η περίφημη λαϊκότροπη εικόνα της Παναγιάς Γοργόνας, η εικόνα κλάπηκε από αγνώστους ακριβώς δυο βδομάδες πριν την επίσκεψη μας! Η μορφή της στολίζει το εξώφυλλο από το ομότιτλο μυθιστόρημα του μεγάλου λογοτέχνη μας Στρατή Μυριβήλη, ενώ γνωρίζω τουλάχιστον μια ακόμη εικόνα με το ίδιο θέμα – βρίσκεται ξανά στο ίδιο νησί, στο Μοναστήρι στο Περιβόλι Λέσβου, φτιαγμένη τον 16ο αιώνα. Και οι δυο αποτελούν άρτια πειστήρια πως στην συνείδηση του απλού Έλληνα, οι φιγούρες της Νέας Θρησκείας οφείλουν να μετατρέπονται σε σύμβολα μέσω παράδοξων προσμίξεων με παγανιστικές εικονογραφίες δύναμης.
Ένας διαφορετικός ναός τώρα που κέρδισε την προσοχή μου, ήταν αναμφίβολα το μικρό εκκλησάκι των Αγίων Ακίνδυνων δίπλα ακριβώς στον μεγαλοπρεπή Άγιο Θεράποντα στο κέντρο της Μυτιλήνης.
Πρόκειται ασφαλώς για σύγχρονη κατασκευή το εσωτερικό του οποίου όμως θα μπορούσε κάλλιστα να έχει οικοδομηθεί από έναν γνώστη των εσωτερικών μαγικών τεχνών καθότι οι διαστάσεις του χώρου και κυρίως, οι 4 αρχάγγελοι που βρίσκονται ζωγραφισμένοι στις 4 γωνίες, κάνουν το μέρος ιδανικό για γριμοριακές επικλητικές τελετές!
Τέλος μου έκανε θερμή εντύπωση τα τουριστομάγαζα που ξεφύτρωναν έξω από τα μοναστήρια (ήταν ένα θέαμα που είχα καιρώ να δω και μάλλον ευτυχώς είχα λησμονήσει), όπως και τα εμπορικά περίπτερα με τα εγκεκριμένα από την μητρόπολη αγαθά (!) που μπορούσαν να πωληθούν στους επισκέπτες. Είναι πραγματικά τόσο υποκριτικό αυτοί που κατηγορούν τους παραδοσιακούς μάγους και τις τεχνικές τους, να πουλάνε πλαστικά μπουκαλάκια με διαβασμένο νερό, βαμβάκια ποτισμένα σε αγίασμα, και δεκάδες άλλα μικροαντικείμενα που θυμίζουν κάθε άλλο occult shop!
Ίσως κάποιος θα πρέπει να τους θυμίσει το χωρίο 21: 12-13 από τον Ματθαίο…


Σχετικά με τα Όνειρα

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

02 Αυγούστου: Μια νέα ιατρική έρευνα, έδειξε πως κατά την διάρκεια ενός διαυγές ονείρου (lucid dreaming), η μετρίσιμη ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου είναι σχεδόν ίδια με αυτή που παρατηρείτε στις περιπτώσεις σχιζοφρένειας! Η νέα αυτή ανακάλυψη είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, κυρίως αν ειδωθεί μέσα από την σκοπιά του mythos: Ανατρέξτε στο πρώτο κεφάλαιο από το Κάλεσμα του Κθούλου (1926), και θυμηθείτε τις αναφορές για τα τρομαχτικά όνειρα που έβλεπαν οι καλλιτέχνες και τους οδηγούσαν στην τρέλα.
Η ευαίσθητη ψυχολογία ενός καλλιτέχνη, ενός ανθρώπου δηλαδή που έχει μάθει να χαλαρώνει τα φίλτρα του υποσυνειδήτου και να αφουγκράζεται τα εσωτερικά του μηνύματα, μπορεί πιο εύκολα να συντονιστεί με ρεύματα σκέψης που τα ανώτερα στρώματα της κοινωνικής μας συνείδησης (ή αλλιώς της persona) δεν αντιλαμβάνονται.
Προσέξτε το έργο του Κρόουλυ, του Spare ή του Chumbley, όλοι τους εκφράζουν με τις πινελιές τους ένα παράδοξο πρωτογονισμό που συχνά τρομοκρατεί όσο και ενθουσιάζει. Παρόμοια, τα τερατόματα της Μυθολογία Κθούλου δεν είναι αυθύπαρκτες δυσαρμονίες, απλά αντιτίθενται στους επίκτητους κανόνες αισθητικής μας. Θυμηθείτε τις παράξενες καλλωπιστικές τεχνικές της φυλής των Kayan, ή άλλες ακραίες μορφές ωραιοποιήσεις του ανθρώπινου σώματος, όπως για παράδειγμα τα καλύμματα πέους που φοράνε διάφορες φυλές, ή οι υπερμεγέθη τρύπες στα χείλη κ.ο.κ. Οι πρακτικές και οι όψεις αυτές δεν είναι κοσμικά λάθη ή κοινωνικά μιάσματα, απλά διαφέρουν από αυτό που ορίζει η εκάστοτε εποχή ως ιδανικό.
Παρόμοια, τα όνειρα της εποχής μας διαφέρουν από εκείνα των περασμένων καιρών. Ανατρέξτε στα πέντε βιβλία του Αρτεμίδωρου (Ονειροκριτικά), και προσέξτε την διαφορά στην αντιμετώπιση των ονείρων τότε με τώρα. Συγκρίνεται την σεξουαλική ερμηνεία των ονείρων του Φρόιντ που εκδόθηκε κάτι περισσότερο από έναν αιώνα πριν, με τις νεώτερες πραγματείες για τους ονειρικούς μηχανισμούς (An Evolutionary Psychology of Sleep and Dreams, του Patrick McNamara, 2004
). Αυτό που οι παλαιοί όριζαν σαν εφιάλτες οι σύγχρονοι ασπάζονται με φροντίδα. Τα δαιμονικά όνειρα των ατελείωτων οργίων του Μεσαίωνα αποτελούν σήμερα ευχάριστες ονειρώξεις.
Στις ημέρες μας είμαστε πιο ανεκτικοί με όλα εκείνα που κάποτε μας σκίαζαν. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους λόγους που η Μυθολογία Κθούλου σημειώνει τόση μεγάλη ανάπτυξη σήμερα!
Το ζητούμενο όμως εδώ δεν περιορίζεται στη σχέση του ονείρου με τον τρόμο και την φρίκη του σχιζοφρενικού συναισθήματος. Όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, τόσο τα διαυγή όνειρα όσο και η σχιζοφρένεια αποτελούν ισχυρές εναλλακτικές νοήσεις, το άτομο δηλαδή βιώνει ως απόλυτη αλήθεια την παραληρηματική του αντίληψη. Τόσο για τον ψυχωτικό, όσο και για τον ονειροναύτη, ο όρος του πραγματικού διαθλάτε όπως ακριβώς το πρίσμα επηρεάζει την ροή των φωτονίων.
Αν ισχύουν λοιπόν τα νεώτερα εργαστηριακά ευρήματα και οι θεωρίες ορισμένων αποκρυφιστών που συσχετίζουν τα διαυγή όνειρα με το συνειδητό πέρασμα σε άλλες καταστάσεις – αλλά και την ψύχωση ως μια αποτυχημένη απόπειρα της ίδιας εργασίας, τότε μπορεί να βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να συλλάβουμε με τα επιστημονικά μας εργαλεία, την συχνότητα από το αληθινό κάλεσμα του κοιμούμενου Φύλακα των Ονείρων…


PanParadox

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

29 Ιουλίου: Παρέλαβα με περισσή χαρά σήμερα το Panparadox από την Φιλανδία, και εντυπωσιάστηκα από το όμορφο και προσεγμένο δέσιμο, όπως και την εξαίρετη εικονογράφηση. Δυστυχώς όμως, έχοντας διαβάσει ήδη το μισό βιβλίο, απογοητευτικά κάπως από το περιεχόμενο του!
Συνομιλώντας με τους εκδότες, μου σχολίασαν πως η αίσθηση μου αυτή οφείλεται στην διαφορετική πολιτισμική παιδεία που έχω ως έλληνας. Στην πραγματικότητα πρόκειται απλά για ένα έργο νεογοτθικού παγανισμού που φλερτάρει την δυναμική του Azoetia του Andrew D. Chumbley, με τον επιδερμικό αλλά πομπώδες λόγο του Michael Ford στο μόλις πρόσφατο του ψευδοπόνημα Magick of the Ancient Gods.
Η σημαντικότερη διαφωνία μου με το βιβλίο του Vexior πάντως είναι η αντιμετώπιση του Πάνα ως αντιστάθμισμα του φωτός, της τάξης και της καλοσύνης. Ορθά ταυτίζει τον κοσμολογικό του ρόλο ως μια παν-διαστατική κατεύθυνση προς το χάος, ένα είδος μαγικής πυξίδας που κατευθύνει την ψυχή στα πεδία της Μαύρης Φλόγας… όμως –ή τουλάχιστον αυτή είναι η προσωπική μου άποψη– ολόκληρο αυτό το σχήμα θα έπρεπε να είναι έξω από την διπολική αντίληψη φως-σκοτάδι!
Όπως και να έχει, το βιβλίο μου προσφέρει ορισμένες καλές ιδέες για τις αναζητήσεις μου στην θεολογία του Αζαθώθ, ένα από τα πλέον σημαντικά κομμάτια του δεύτερου τόμου του Νεκρονομικόν που ετοιμάζω.
Και μιλώντας για ετοιμασίες, την περασμένη Δευτέρα επέστρεψα από την Αθήνα όπου και παραβρέθηκα σε έναν μαραθώνιο συναντήσεων με ορισμένους ξεχωριστούς ανθρώπους. Στην πρωτεύουσα λοιπόν είχα την χαρά να συναντήσω κάποιους ερευνητές του παράξενου, αλλά κυρίως, πολλούς εκπροσώπους από διάφορες εσωτερικές (μυητικές και μαγικές) σχολές με τους οποίους ανταλλάξαμε απόψεις για την υπάρχουσα κατάσταση του εσωτερισμού στην χώρα μας, αλλά και τα πιθανά μοντέλα εξέλιξης. Παράλληλα, γνώρισα δυο ομάδες νεαρών που ασχολούνται με παραδοσιακά (χαοτικά και αστυμαγικά) συστήματα τελετουργικής μαγείας, οι οποίοι και πειραματίζονται με την μαγική εφαρμογή της Μυθολογίας Κθούλου. Ήδη το τελευταίο καιρό έχω δεχτεί αρκετές επιστολές και στο περιοδικό, γεγονός που σημαίνει πως το ρεύμα σκέψης που εξετάζω στο βιβλίο μου φαίνεται να κινείτε ξανά στην χώρα μας!


Confessiones

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

18 Ιουλίου: Ένας πυρετός σημειώσεων έχει ξεκινήσει εδώ και κάποιο διάστημα αφού έχοντας τώρα συγκεκριμένο deadline για το δεύτερο τόμο της μελέτης μου πάνω στο Νεκρονομικόν, εργάζομαι εντατικά στο θέμα. Οι πρώτες μέρες λοιπόν με βρήκαν πάνω από τα σπάνια (και ακριβοπληρωμένα) βιβλία του Kenneth Grant, και πιο συγκεκριμένα το Cults of the Shadow, όπου στο τελευταίο κεφάλαιο, παρατήρησα μια περίεργη σημείωση: το 1913, ο Austin Ausman Spare μελετούσε την ιδέα πως υπήρχε ένα είδος κοσμικής ενέργειας (Atmospheric I) που ενεργοποιούσε στον άνθρωπο στοιχεία πρωταρχικού αταβισμού, ενώ το ίδιο γινόταν να επηρεαστεί υποσυνείδητα μέσω των συμβόλων.
Εκείνη την εποχή λοιπόν, ο Spare ονειρευόταν επαναλαμβανόμενα μια περίεργη πολιτεία της οποίας την γεωμετρία δυσκολευόταν να απεικονίσει στο χαρτί. Ο ίδιος τότε θεώρησε πως οι εικόνες αυτές είναι σκιαγραφήσεις μιας μελλοντικής μορφής γεωμετρίας που είναι εντελώς άγνωστη με την υπάρχουσα –ή εκείνης της εποχής τουλάχιστον– αρχιτεκτονική.
Μέχρι εδώ δεν υπάρχει κάτι το παράξενο, μονάχα που το καλοκαίρι του 1926, ο Λάβκραφτ –βασισμένος σε σημειώσεις που είχε ξεκινήσει να κρατά το 1919– έγραψε την περίφημη ιστορία Το Κάλεσμα του Κθούλου στην οποία παρουσιάζεται ένας καλλιτέχνης να ονειρεύεται μια παράξενη πολιτεία απόκοσμης γεωμετρίας, την καταποντισμένη R'lyeh, τον τόπο όπου ο Μέγας Κθούλου (ο φύλακας των ονείρων) κοιμάται και ονειρεύεται!
Κάποιος θα θεωρούσε το γεγονός σύμπτωση, και ίσως έτσι να είναι –θεωρώ αδύνατο ο Χάουαρντ να γνώριζε τα όνειρα του Spare ή τουλάχιστον δεν έχει σωθεί μια τέτοια σημείωση– όμως δεν θα ήταν λάθος επίσης αν υποθέσουμε πως και οι δυο αυτοί άντρες συντονίστηκαν στο ίδιο ρεύμα σκέψης. Ρεύμα που αφορούσε πάντα τον αταβισμό, το χάος, και τα αρχέτυπα στοιχεία δύναμης.
Προσέξτε όμως τώρα και μια ακόμη λεπτομέρεια (ή σύμπτωση αν επιμένετε): το 1928, ο Alberto Savinio –ψευδώνυμο του Andrea Francesco Alberto de Chirico (1891-1952), αδερφός του διάσημου ζωγράφου Giorgio de Chirico– φιλοτέχνησε τον πίνακα L'île des Charmes (Η Νήσος των Θαυμάτων), ένα αλλόκοσμο τόπο παράδοξης γεωμετρίας, βασισμένο στο εξίσου δικό του έργο La Cite des Promesses.
Ασφαλώς το γεγονός θα μπορούσε να μας αφήνει αδιάφορους, απλά προσέξτε την όλο νόημα «σύμπτωση», διότι στο Κάλεσμα του Κθούλου ο Χάουαρντ περιγράφει την R’lyeh σαν ένα αχαρτογράφητο νησί του Ειρηνικού με κυκλώπεια κτίσματα μη ευκλείδειας γεωμετρίας, νησί το οποίο είχε αρχικά αποκαλυφθεί στην άλλη άκρη της Γης, σε ποιητές και καλλιτέχνες που είχαν αρχίσει να ονειρεύονται μια παράξενη, νοτερή κυκλώπεια πόλη!
Συμπτωματικά (πόσες φορές ακόμη θα πρέπει να αναφέρω αυτή την λέξη;) το Κάλεσμα του Κθούλου δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Weird Tales το 1928, την ίδια περίοδο δηλαδή που ο ιταλός καλλιτέχνης μας εμπνεύστηκε τον πίνακα του…
Αλλά και αν ακόμη δεν σας γοητεύει αρκετά το όλο ζήτημα, διαβάστε λίγο και αυτή την περαιτέρω εξήγηση: Η κυβιστική αρχιτεκτονική που κυριαρχεί στο σύνολο των σύγχρονων μεγαλουπόλεων –πόσο δε στην χώρα μας– οι απόλυτες επιφάνειες, γωνίες και ακμές των κτιριακών συμπλεγμάτων, φαίνεται να βρίσκεται σε στενή αντιστοιχεία με τα πρωτογενή μας σπηλαιώδη ένστικτα, με αταβιστικές δυνάμεις που το σύγχρονο αστικό χωρικό πεδίο ευνοεί την επαναφορά τους στο φως της συνείδησης. Οι Αστικοί Σαμάνοι γνωρίζουν πως η μοντέρνα χωροθέτηση παλινδρομεί τον ανθρώπινο πολιτισμό σε οργιώδης εκφράσεις – πόσο γνώριμοι δεν σας είναι οι χαρακτηρισμοί της Αθήνας σαν ζούγκλα;
Καθόλου περίεργο λοιπόν που ένας κύκλος ευαίσθητων ανθρώπων όπως οι τρεις άνδρες παραπάνω, περιέγραψαν ο καθένας με το δικό του τρόπο, ένα κοινό ρεύμα σκέψης που έως τότε βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα του…

Νεκρονομικόν τόμος 2ος

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

16 Ιουλίου: Ορίστηκε επιτέλους σήμερα η ημερομηνία έκδοσης (τέλη του 2010) για τον δεύτερο τόμο της μελέτης μου για το Νεκρονομικόν. Πρόκειται για μια σε βάθος εργασία (το αποτέλεσμα ενός 6μηναίου πειράματος το οποίο θα ξεκινήσω τον επόμενο μήνα) αλλά και μια περιήγηση σε ορισμένες εξαιρετικά περίεργες θεματικές για τις οποίες ελάχιστοι μέχρι σήμερα έχουν μιλήσει ανοιχτά! Όπως καταλαβαίνετε είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος με το νέο αυτό project…

Confessiones

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

11 Ιουλίου: Σήμερα ήταν μια μάλλον μεγάλη ημέρα καθότι από νωρίς είχα συναντήσεις με ορισμένους αξιοσημείωτους ανθρώπους. Για άλλη μια φορά, έχω την τιμή να φιλοξενώ ένα καλό φίλο και μύστη από την Αθήνα, ο οποίος με έφερε σήμερα το πρωί σε επαφή με τον Ιεροφάντη μιας μεγάλης Τεκτονικής παράταξης.
Ο διάλογος μας επικεντρώθηκε στην κρίση του Εσωτερισμού στη χώρα μας: οι λόγοι είναι πολλοί και ίσως όχι επί του παρόντος, αλλά πιστεύω πως ένα από τα αίτια είναι η αλλαγή του ρεύματος σκέψης και των κοινωνικών αναγκών που εξυπηρετούν ή μπορούν να εξυπηρετήσουν σήμερα οι εσωτερικές ομάδες παραδοσιακού τύπου.
Αναμφίβολα, όταν αυτές αποτελούν πνευματικά εργαστήρια μπορούν –και θα το πράττουν πάντα– να προσφέρουν αληθινό έργο. Πως όμως μπορεί να τελεστεί ουσιαστική εσωτερική εργασία όταν οι περισσότερες αδελφότητες έχουν γεμίσει από ταγματοτουρίστες;
Όπως και να έχει… στην συνέχεια, είχα την ευχαρίστηση να συναντήσω έναν παλιό φίλο και συνεργάτη, τον επίσημο εκπρόσωπο του Order of Bards Ovates & Druids στην Ελλάδα, μιλώντας για την δυνατότητα επιστροφής του ως αρθρογράφο στο περιοδικό. Ελπίζω ειλικρινά ο φόρτος εργασίας του να του επιτρέψει να συνεχίσει κοντά μας.
Έπειτα, και με την βοήθεια του φίλου μου, συνθέσαμε ένα τελετουργικό με βάση τα πρότυπα του Necronomicon current και της νέο-Αιγυπτιακής τυπολογίας. Ομολογώ πως είμαι ενθουσιασμένος από το αποτέλεσμα, διότι για πρώτη φορά εφαρμόζω την πρακτική θεουργία των Μεγάλων Παλαιών με την συμμετοχή ενός εκπροσώπου της Δεξιάς Ατραπού. Και το όνομα της εργασίας: Το Μυστήριο του Mehen.
Τέλος, αξίζει να αναφέρω πως «ιεροφάντης» του Ordo Nabu Maerodachi, Merlyn Stone (που το πραγματικό του όνομα είναι Joshua Free) στις 27 Ιουνίου, επανέκδωσε σε 360 αντίτυπα την δική του version του Νεκρονομικόν, που αρχικά είχε κυκλοφορήσει το 1999, έχοντας δεχτεί τις χειρότερες κριτικές λόγο της εμφανούς απάτης! Αυτή την φορά, υποστηρίζει πως το πρώτο βιβλίο ήταν μια απλή φάρσα, σε αντίθεση με την νέα εκδοχή η οποία αποτελεί την αυθεντική μετάφραση… μα μετά από όλα αυτά, ποιος μπορεί να τον πιστέψει πλέον;

Hallo Athens!

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

7 Ιουλίου: Ναι, είναι επίσημο πλέον! Mε την Βάγια Ψευτάκη θα κατέβουμε Αθήνα στις 24 Ιουλίου για book hunting, δυο συνεντεύξεις, συναντήσεις με συνεργάτες και μια έξοδο με τους εκλεκτούς φίλους από το group του mystery στο Facebook. Στην πρωτεύουσα θα βρισκόμαστε μέχρι και το πρωί της Δευτέρας, 27 του μηνός. Όσοι θέλετε να συμμετέχετε, δεν έχετε παρά να το δηλώσετε στο επίσημο fun club του μυστηρίου στο Facebook.

Ινφοέκσταστη

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

6 Ιουλίου: Διαβάζοντας ένα διαδικτιακό debate σχετικά με την αξία του έργου του Kenneth Grant και την πραγματική σημασία των κλιφώθ, συνάντησα το όνομα του φυσικού, ψυχαναλυτή και φιλόσοφου John C. Lily (1915-2001), μιας εξαιρετικής προσωπικότητας με την οποία αν και κάποτε είχα ασχοληθεί με το έργο του, είχα εντελώς ξεχάσει τα τελευταία χρόνια!! Παραδόξως βέβαια, διότι ορισμένα σημεία των θεωριών του έχουν άμεσες εφαρμογές στην παραδοξολογία.
Για παράδειγμα, ο ίδιος «προφήτεψε» πως το πλέγμα των ηλεκτρονικών μηχανισμών (Solid State Intelligence) μπορεί μια μέρα –αν δεν έχει αρχίσει ήδη– να ανεξαρτητοποιηθεί, διαμορφώνοντας μια δική του μορφή συνείδησης, ξένη προς τα ανθρώπινα γνωρίσματα, όσο και ισχυρότερη λόγο της φύσεως των επιμέρους στοιχείων που την αποτελούν.
Αναμφίβολα, το θέμα αυτό σχετίζεται με το θεωρητικό μου μοντέλο περί Αστικού Σαμανισμού όπου γίνεται λόγος για τα «φαντάσματα» της πόλης, τις παραδιανοητικές οντότητες (paramental entities).
Πρόκειται για ηλεκτρο-χημικά-σκεπτομορφικά πεδία που δημιουργούν αυθύπαρκτες οντότητες (άνθρωποι και μη). Είναι κάτι σαν την υλοποιημένη σκέψη της πόλης, μια τοπική συμπύκνωση βαλτωμένης βιοενέργειας, με αρνητικό συνήθως χαρακτήρα, και περιλαμβάνουν τα αστικά βαμπίρ, τις σκιές, τα τοποκεντρικά απομυζητικά αιθερικά εμφυτεύματα κ.ο.κ.
Μόνο που στην περίπτωση των SSI μπορούμε να μιλάμε για ένα αυτόβουλο ηλεκτρονικό nexus, μια ψηφιακή σκιά δίχως κάποια παραφυσική προέκταση!
Ο Lily επίσης, αναφερόταν συχνά στην έννοια του βιοϋπολογιστή (biocomputer), περιγράφοντας δηλαδή το ανθρώπινο γνωστικό μοντέλο με όρους κυβερνητικής. Έτσι, διέκρινε διαφορετικά επίπεδα επεξεργασίας.
Για παράδειγμα στο αντιληπτικό του σχήμα, τα πρώτα δυο επίπεδα αφορούν την αλληλοεπίδραση του ατόμου με τα φυσικά ερεθίσματα, τα επίπεδα τρία και τέσσερα αφορούν την αλληλοεπίδραση του σώματος με τον εγκέφαλο μέσω των αγγείων και των άλλων οργάνων κ.ο.κ. Αυτό που έχει ενδιαφέρει όμως είναι πως ο ίδιος χαρτογραφεί μέχρι το δέκατο επίπεδο, θεωρώντας πως κανείς δεν γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει στην ενδέκατη σφαίρα της διανόησης.
Αναμφίβολα, το σημείο αυτό παραπέμπει σε πλήθος υποθέσεων που συνειρμικά μας οδηγούνε στην δράση των τριών «μυστικών» ενεργειακών σημείων στη Βαμασάρα Τάντρα γιόγκα, ή την πιθανότητα υπόδρασης από αντινόμιες δυνάμεις που «κοιμούνται και ονειρεύονται» στο συλλογικό μας ασυνείδητο, ή ακόμη και μια κάποια μορφή ασύλληπτης αλληλοεπίδρασης ανάμεσα στο δικό μας νου και στην νοόσφαιρα μια εξωδιαστατικής μορφής συνειδητότητας!
Αν όλα αυτά τώρα σας θυμίζουν τα ταξίδια μέσα στην σκοτεινή θάλασσα της αντίληψης του Καστανέντα, ίσως να μην κάνετε λάθος…

Το Τάγμα του Νεκρονομικόν

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

4 Ιουλίου: H προσωπική μου έρευνα για τα μυστήρια του Νεκρονομικόν δεν σταμάτησαν με την έκδοση του βιβλίου μου. Αντιθέτως! Μέχρι σήμερα, έχω επεκτείνει τις αναζητήσεις μου σε ακόμη περισσότερους τομείς, βρίσκοντας εντυπωσιακά ζητήματα τα οποία και θα παραθέσω στο επόμενο έργο μου.
Ένα από αυτά, ήταν η ανακάλυψη ενός μικρού τάγματος στην Αμερική, το Order of the Necronomicon. Η εν λόγω μαγική αδελφότητα ασχολείται αποκλειστικά, πρακτικά και με σοβαρό τρόπο με το Νεκρονομικόν του Σίμωνα, και πολύ πρόσφατα είχα την ευτυχία να συνομιλήσω με τον αρχιερέα του Τάγματος, κάποιον Edunpanna, ο οποίος και δέχτηκε να απαντήσει σε μια σειρά από ερωτήσεις σχετικά πάντα με την δράση και την φιλοσοφία του OoN.
Μιλώντας αρχικά για τον Σίμωνα, μου τονίστηκε πως όχι μόνο είναι πραγματικό πρόσωπο, αλλά και πως δεν είναι ο Peter Levenda ο οποίος, ναι μεν έχει ασχοληθεί με το editing το βιβλίου, αλλά δεν το κατασκεύασε ο ίδιος!
Μάλιστα, οι υπεύθυνοι του ΟοΝ συνομιλούσαν με τον Σίμωνα, τουλάχιστον μέχρι και την εποχή που κυκλοφόρησε το Gates of the Necronomicon (2006).
Το τάγμα αυτό καθέ αυτό, ιδρύθηκε πριν περίπου 4 χρόνια. Έχει ως έδρα του την Νέα Υόρκη, και αποτελείτε από 20 ενεργά μέλη και μερικές δεκάδες ακόμη άτομα που όμως δεν συμμετέχουν στα rituals, δείγμα των οποίων μπορείτε να δείτε εδώ.
Οι ίδιοι πιστεύουν στην οντολογικοί ύπαρξη των Μεγάλων Παλαιών, επισημαίνουν όμως πως προσεγγίζουν το ρεύμα του Νεκρονομικόν αποκλειστικά μέσω της Μεσοποταμιακής θεολογίας. Αντίθετα δηλαδή με το δικό μου μεταφυσικό σχήμα, δεν είναι ο Αζαθώθ η αρχή και το τέλος των πραγμάτων, αλλά ο Πρεσβύτερος Θεός Enki.
Και για να γνωρίσουν καλύτερα τα μυστικά αυτών των δυνάμεων, τελούνε ποικίλες μορφές μαγείας που διδάσκουν στα μέλη, σύμφωνα με τους βαθμούς μύησης. Δυστυχώς δεν ήθελε να μου αποκαλύψει το ιεραρχικό τους σύστημα. Αυτό που μου είπε όμως είναι πως εργάζονται σε μια μέθοδο που περιλαμβάνει 9 Πύλες + τους Ganzir, Enki και Anu.
Τέλος, ο Edunpanna μου μίλησε και για μια έντονη φιλονικία που είχε προκύψει με τον ιδρυτή του Cthulhu Cult στο παρελθόν, γεγονός που προκάλεσε ένα σύντομο μαγικό πόλεμο μεταξύ των δυο ομάδων. Δυστυχώς δεν μου προσφέρθηκαν λεπτομέρειες, αλλά μου δόθηκε η εντύπωση, πως η απάντηση του ΟοΝ ήταν ιδιαίτερα… σκληρή!


Confessiones

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

29 Ιουνίου: Η περίοδος που πέρασε ήταν ομολογώ αρκετά παραγωγική, αν και η καθημερινή ενασχόληση μου με το περιοδικό δεν έχει ακόμη τερματίσει για το καλοκαίρι. Όπως και να έχει, ήρθα σε επαφή με τον Αρχιερέα του Τάγματος του Νεκρονομικόν στη Νέα Υόρκη από τον οποίο και αποκόμισα εξαιρετικές πληροφορίες τις οποίες και θα δημοσιεύσω σε κάποια άλλη καταχώρηση του ημερολογίου μου.
Επίσης, κανόνισα μια συνάντηση για τέλη Ιουλίου μαζί με έναν Ελευθεροτέκτονα μύστη από την Ρόδο και έναν Έλληνα Γουικανό Αρχιερέα –βασικό εκπρόσωπο της Wicca στην χώρα μας– για την πραγματοποίηση ενός διαλόγου που θα ηχογραφηθεί και θα παρουσιαστεί κατά αποκλειστικότητα στο παρών blog.
Μα ας επιστρέψω στο σύμπαν του Λάβκραφτ: Πιστεύω πως η εικονογράφηση του Blanka Dvorak που ανακάλυψα εδώ ταιριάζει μοναδικά στην σκοτεινιά της Μυθολογίας Κθούλου. Τολμώ να πω δε, πως η αισθητική του συγκεκριμένου δημιουργού, παραπέμπει στα έργα του Harry Clarke για τον Πόε!
Και μιλώντας για τέχνη, δείτε εδώ μια ξεχωριστή εκδοχή της ιστορίας Τα Βουνά της Τρέλας.
Στο μεταξύ, ο Dan Harms, ο συγγραφέας του The Necronomicon Files, σήκωσε την πρόσφατη ομιλία του στο Λονδίνο σε αρχείο ήχου. Ήταν προσωπική μου παράκληση να ηχογραφήσει την ομιλία έτσι ώστε ακόμη και εμείς που δεν μπορέσαμε να παρευρεθούμε σ’ αυτήν, να έχουμε την δυνατότητα να την ακούσουμε. Και όπως φαίνεται, η προσπάθεια μου καρποφόρησε. Μπορείτε και εσείς να ακούσετε την συναρπαστική διάλεξη του Dan, εδώ (μάλιστα σε κάποιο σημείο κάνει λόγο και για το δικό μου βιβλίο!!!).
Παραμένοντας στον τομέα των ηχογραφήσεων, εντόπισα εδώ αυτή την συνέντευξη του Peter Levenda. Όπως ίσως θα θυμάστε, πρόκειται για τον πραγματικό Σίμωνα, τον συγγραφέα του Νεκρονομικόν που κυκλοφόρησε το 1977. Ο Peter λοιπόν αντιπαραθέτει ορισμένα στοιχεία για την συμβολή του στο όλο project. Αξίζει πιστεύω να παρακολουθήσετε το σχετικό video.
Και περνάμε στην μουσική… προσωπικά δεν με ενθουσίασε, όμως γνωρίζω πως υπάρχουν μανιώδεις συλλέκτες εκεί έξω για κάθε τι Κθουλιάρικο. Οπότε, εδώ, μπορείτε να αποκτήσετε ορισμένα ακόμη soundtracks για να σας ταξιδέψουν κατά την διάρκεια ενός RPG set ή ακόμη ενός ritual!
Κλείνοντας, σας προτρέπω να επισκεφτείτε αυτό το link όπου θα βρείτε το trailer από το νέο παιχνίδι adventure με θέμα την επιστροφή της καταποντισμένης R’lyeh από την ωκεάνια άβυσσο. Το επίσημο site του παιχνιδιού είναι αυτό.


Confessiones

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

19 Ιουνίου: Δειλά δειλά διακρίνω το τελευταίο διάστημα μια αύξηση στις τεκτονικές εκδόσεις –ασφαλώς κάποιοι έχουν θορυβηθεί από το εμπορικό κύμα που θα προκαλέσει το The Lost Symbol του Dan Brown– και έτσι η αγορά γέμισε από νέες εξειδικευμένες μελέτες περί τεκτονισμού και όχι μόνο – δυο ελληνοκεντρικές εργασίες του Ε. Λιακόπουλου, την δημοσίευση των Ιλλουμινατικών τυπικών από τον Ν. Λάο, αλλά και την e-δημοσίευση μιας εξαιρετικής συλλογής εικόνων από το σπανιότατο Βουβού Βιβλίο του Ελευθεροτεκτονισμού (Liber Mutus Latomorum) του 1765. Φυσικά το Ελληνικό αποκρυφιστικό εκδοτικό γεγονός της περιόδου είναι η επανέκδοση της Εγκυκλοπαίδειας του Π. Γράβιγγερ από τις εκδ. Διμελή (κρίμα μονάχα που το εξώφυλλο μειώνει την αξία του περιεχόμενο του).
Προσωπικά όμως, παραμένω πιστός στην μελέτη της ξένης βιβλιογραφίας. Πριν λίγες μέρες μάλιστα, κατόρθωσα να αποκτήσω και τα τρία τελευταία βιβλία του Kenneth Grant που έλειπαν από την συλλογή μου, έχοντας έτσι συμπληρώσει το σύνολο των 9 βιβλίων που αποτελούν το Τυφώνιο opus!
Παρόλ’ αυτά δυσκολεύομαι ακόμη να βρω χρόνο για την συστηματική μελέτη τους, κάτι που ευελπιστώ να αλλάξει όταν στα τέλη Αυγούστου θα ξεκινήσω την σειρά πειραμάτων μου (που θεωρητικά θα κρατήσουν τουλάχιστον έξι μήνες) πάνω σε πρακτικά ζητήματα του Νεκρονομικόν!
Για την ώρα, διαβάζω με συγκρατημένο ενθουσιασμό το βιβλίο της Laura Knight-Jadczyk, High Strangeness (2008) και γράφω συγκρατημένο αφενός μεν γιατί δυσκολεύομαι να πιστέψω ένα μεγάλο μέρος των όσων περιγράφει, αφετέρου διότι οι θεωρίες της δεν μοιάζουν αληθινά πρωτότυπες. Ήδη πολλά από τα ζητήματα με τα οποία ασχολείται (εξωδιαστατικές οντότητες, εξωγήινες απαγωγές, ερπετάνθρωποι, channeling, προφητείες για το 2012 κ.α.) έχουν γραφτεί από δεκάδες άλλους συγγραφείς με ακόμη περισσότερα στοιχεία. Παρόλ’ αυτά, η σειρά βιβλίων της –The Wave– έχουν προκαλέσει την προσοχή όλων στο εξωτερικό, διαμορφώνοντας σχεδόν μια νέα (;) σχολή σκέψης όσον αφορά τα πεδία παραδοξότητας.
Αυτό όμως που κέρδισε περισσότερο την προσοχή μου, είναι η θεωρία της για την συλλογική συνείδηση που βρισκόμενη έξω από τις δικές μας διαστάσεις, και παραμένοντας σε διαφορετικό (υψηλότερο) επίπεδο συχνοτήτων από το δικό μας, εξουσιάζει τον νου των ευαίσθητων ανθρώπων ή προκαλεί ορατές ανωμαλίες όπως την εμφάνιση δυσεξήγητων φαινομένων, forteana, αλλοκοσμικών πλασμάτων κ.α.
Εν συντομία, οι θεωρίες της μου θυμίζουν σημαντικά τα περί της Έρπουσας Σκιάς του Γιώργου Μπαλάνου, τις ιπτάμενες αρπαχτικές Σκιές του Κάρλος Καστανέντα όπως επίσης και τους Άρχοντες της Γνωστικής κοσμολογίας που τα αρχαία κείμενα του Nag Hammadi περιγράφουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο!
Χαρακτηριστικό είναι δε πως ο Δον Ζουάν στο βιβλίο του Καστανέντα The Active Side of Infinity (1998) αναφέρει πως αυτά τα απόκοσμα αρπακτικά μπορούν και διαβάλουν τον νου μας με την δική τους θέληση, όπως περίπου αναφέρουν οι Γνωστικοί ότι δηλαδή ο αυθεντικός νους του ανθρώπου είναι κομμάτι μιας κοσμικής διάνοιας στην οποία όμως παρεμβάλουν οι Άρχοντες επιδρόντας έτσι αλυσιδωτά στην σκέψη και στις πράξεις μας.
Η αντιμετώπιση των πλασμάτων αυτών είναι δύσκολη –σημείο το οποίο τονίζουν όλοι οι παραπάνω συγγραφείς αν και ο καθένας προτείνει την δική του τεχνική καθαρισμού– εντόπισα εδώ όμως πως η επαφή και υπερνίκηση αυτών των Σκιών-Αρχόντων μπορεί να γίνει και στην ανοδική πορεία της ψυχής στις εφτά πλανητικές ζώνες. Ενδιαφέρον έχει επίσης το γεγονός πως στο βιβλίο του Tantra Vidya: Based on Archaic Astronomy and Trantric Yoga (2002) ο Oscar Marcel Hinze κάνει μια εντυπωσιακή σύνδεση ανάμεσα στα Γνωστικά πιστεύω για τις 7 Ζώνες και την πορεία της Κουνταλίνι.
Αναμφίβολα, όλα αυτά σχετίζονται με την διεργασία του Αστρικού Περάσματος που συναντούμε στο Νεκρονομικόν του Σίμωνα. Υπάρχει όμως το ερώτημα για το ποιες πραγματικά μπορεί να είναι οι διαθέσεις αυτών των πλασμάτων. Για παράδειγμα ο Γνωστικός Άρχοντας Αβράξας δεν ορίζονταν ως κάτι το εχθρικό απέναντι στην ανθρωπότητα! Ίσως η απάντηση να βρίσκεται στη θεωρία του Κοσμικού Αστείου σύμφωνα με την οποία αδυνατούμε να κατανοήσουμε το επίπεδο σκέψης των εξωδιαστατικών οντοτήτων (για να μην προεκταθώ σε ψυχαναλυτικές θεωρίες συμβολικής και σημειολογικής ερμηνείας). Όπως και να έχει… ολόκληρο το θέμα αυτό μου προσφέρει αρκετό υλικό για σκέψη, όπως επίσης μου δημιουργεί συνδέσεις οι οποίες με πείθουν πως μάλλον θα πρέπει να τροποποιήσω τα αρχικά μου σχέδια και να καθυστερήσω την έκδοση του Necronomicon Compendium για τουλάχιστον ένα χρόνο. Άλλωστε, η συγγραφή του «Μαύρου Βιβλίου» που συνθέτω από πέρσι θα μου δώσει αρκετό χρόνο για να προχωρήσω τα μαγικά μου πειράματα, όπως επίσης, θα με φέρει σε επαφή με ανθρώπους και ιδέες που θα ισχυροποιήσουν τα ζητήματα που θίγει το Compendium


Confessiones

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

13 Ιουνίου: Με απασχόλησε αρκετά το τελευταίο διάστημα το ξεκίνημα μιας νέας στήλης στο περιοδικό με τίτλο Ο Λαβύρινθος του Ψυχοναύτη (βασισμένο σε μια ιδέα του Steve Willner). Επέλεξα τελικά να ακυρώσω τα αρχικά μου σχέδια καθότι δεν γνωρίζω το κατά πόσο οι αναγνώστες επιθυμούν ή όχι μια τέτοια οπτική στο mystery! Από την άλλη, δεν θέλω να συγκριθώ αρνητικά με άλλους συγγραφείς που χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα δημοσιεύουν χαοτικές περιηγήσεις στην διάσταση της Αποφένειας!
Κάπως έτσι, αποφάσισα για την ώρα, να συνεχίσω την δημοσίευση αποσπασμάτων από τις έρευνες μου στον παραπάνω τομέα σε κάποια από τα editorial του περιοδικού και φυσικά εδώ, στο προσωπικό μου Blog.
Στην συνέχεια θα ήθελα να αναφερθώ σε περισσότερο μαγικά/λαβκραφτικά ζητήματα, όμως, αξίζει πιστεύω να δείτε αυτό το βίντεο που παρουσιάστηκε στην Ε3 2009 της Microsoft.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι ραγδαίες, και αναμφίβολα σε σύντομο χρονικό διάστημα, η αλληλοεπίδραση του ανθρώπινου είδους δεν θα συμβαίνει μονάχα απέναντι σε άλλα οργανικά ενσυνείδητα όντα (όπως τώρα) ή με τον αόρατο κόσμο των πνευμάτων (όπως σαμάνοι και αλαφροΐσκιωτοι κάνουν χιλιετίες τώρα) αλλά και με υψηλής δυναμικής τεχνητές μορφές νοημοσύνης!! Αναλογιστείτε τότε, την ποιότητα των αλλαγών που θα πρέπει να πραγματοποιήσει ο άνθρωπος στον γνωστικό τομέα της ζωής του. Οι κώδικες επικοινωνίες θα εμπλουτιστούν με καινούργιες λέξεις που θα γεννήσουν περισσότερες νέες ιδέες και κατά επέκταση, θα μεταμορφώσουν τμηματικά τον κόσμο μας! Μια νέα εποχή αντιληπτικότητας ανατέλλει…
Μονάχα μια σημείωση για τους λάτρεις των νοημόνων συμπτώσεων: ο χαρακτήρας του μικρού αγοριού ονομάζεται Milo που είναι συντετμημένη λέξη του Μιχαήλ που σημαίνει «αυτός που είναι όμοιος του Θεού».
Άραγε, μπορεί να υπάρξει μια εποχή όπου οι εικονικοί πρωτόπλαστοι θα λατρέψουν τα βιολογικά όντα που τους προγραμμάτισαν; Ή μήπως αυτό είχε συμβεί ήδη;
Μα ας επιστρέψουμε λίγο σε πιο «απτά» θέματα… Οι καλοί μου φίλοι Φίλιππος Αιβαζής και Αλέξανδρος Γιαννακός μου υπέδειξαν αυτό το αρκετά ενδιαφέρων site. Πρόκειται για ένα λεξαριθμικό πρόγραμμα αρκετά χρήσιμο για τους μελετητές της Ελληνικής καμπάλα.
Με ιδιαίτερη χαρά επίσης, ενημερώθηκα πως τον φετινό Οκτώβριο θα κυκλοφορήσει για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία το περίφημο Κόκκινο Βιβλίο του μεγάλου ψυχαναλυτή και πνευματικού μου μέντορα, Carl G. Jung. Για περισσότερες πληροφορίες για το μείζον εκδοτικό αυτό γεγονός, μπορείτε να δείτε εδώ.
Επίσης, κάποιος αναγνώστης μου επισήμανε την ύπαρξη αυτής της ιστοσελίδας. Πρόκειται για μια ακόμη (μα τον Κθούλου, έχω χάσει τον λογαριασμό!) μεταφορά του Λαβκραφτικού σύμπαντος στην 9 τέχνη.
Εντόπισα πριν λίγες μέρες αυτό τον Πολωνικό ιστότοπο και ομολογώ πως ντράπηκα για την ελληνική εκδοτική σκηνή! Προσωπικά αγανακτώ όταν βλέπω στα εγχώρια βιβλιοπωλεία τα εβδομαδιαία τσουνάμια από επιδερμικά μυθιστορήματα και μελέτες επαναλαμβανόμενης θεματολογίας. Τα τελευταία χρόνια διαβάζω σχεδόν αποκλειστικά αγγλόφωνα βιβλία και προσπαθώ με κάθε ευκαιρία να κάνω γνωστή στην χώρα μας φρέσκια βιβλιογραφία και θεματικές. Ας ελπίσουμε πως η υπάρχουσα οικονομική κρίση θα προκαλέσει ένα κύμα ανανέωσης διαφορετικά, η επανάληψη των ιδεών μας διατηρεί σε περίεργες νοητικές δίνες!
Σ’ αυτό το site τώρα, μπορείτε να ακούσετε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα ανάμεσα σε τρεις συγγραφείς σχετικά πάντα με τον Λάβκραφτ και την μαγεία. Αν και θέλω να τονίσω ξανά πως ο HPL ΔΕΝ ενδιαφερόταν για την πρακτική μαγεία, όπως αναφέρετε στον διάλογο, απλά χρησιμοποιούσε την μαγεία στις ιστορίες του για να προσδώσει το στοιχείο του άλογου τρόμου και τίποτα παραπάνω!
Τέλος, αξίζει να επισημάνω την προσοχή σας στην επερχόμενη κυκλοφορία του καινούργιου τεύχους του περιοδικού Starfire (μέχρι το τέλος του έτους), αλλά και την σκληρόδετη έκδοση του βιβλιοπεριοδικού Howlings, που ανάμεσα στα αλλά περιέχει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο (Liber 231) για το Κλιφωθικό Δέντρο…

Copyright 2009 | Based on a FoolBlogger's template, designed by Ophelia Nicholson.
The initial design was modified by Nikolaos Koumartzis for meta-δίκτυο and Hellenic Society of Metaphysics.