Οδοιπορικό στο Παράξενο Εδιμβούργο

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


29 Ιουλίου: Δεν είναι εύκολο να γράψει κανείς ένα οδοιπορικό για το παράξενο στην πρωτεύουσα της Σκοτίας ακόμη και αν έχει ζήσει εκεί για μια εντατική εβδομάδα εξερεύνησης όπως έκανα πρόσφατα.
Αν θα ξεκινούσα όμως από κάπου, τότε ασφαλώς θα σας προέτρεπα να αρχίσετε από το The Wyrd Shop, το μόνο πραγματικό occult shop της πόλης (θα το βρείτε στα δεξιά σας όπως θα κατεβαίνετε το Χρυσό Μίλι – οδός Canongate 154). Η ποικιλία των βιβλίων είναι μικρή, αντίθετα με τα μαγικά ραβδιά όπως και την άκρως φιλική εξυπηρέτηση.
Αν τώρα θέλετε να βρείτε ακόμη περισσότερα υλικά για το μαγικό σας βωμό, ή τα ράφια της αποκρυφιστικής σας βιβλιοθήκης, θα πρέπει να επισκεφτείτε οπωσδήποτε το 23 Enigma στην γειτονική Γλασκόβη.
Για να φτάσετε εκεί, θα πάτε στην καρδιά του Εδιμβούργου όπου βρίσκεται ο σιδηροδρομικός σταθμός και με τρένο (μετά από 1 ή 1:30 ώρα το πολύ), θα βρεθείτε στο central station της Γλασκόβης όπου και θα περπατήσετε όλη την Argyle Street με τα δεκάδες συμβατικά μαγαζάκια, μέχρι να φτάσετε στην μεγάλη κάθετη High Street.
Εκεί, θα ανεβείτε την ήσυχη ανηφόρα, και στα δεξιά σας (στον αριθμό 258) θα συναντήσετε ένα μικρό, αλλά αρκετά πλούσιο κατάστημα γεμάτο από εξειδικευμένα βιβλία σχετικά με το occult, την wicca, τον νεοπαγανισμό και φυσικά δεκάδες μυριάδες μικροαντικείμενα, όπως λατρευτικά αγάλματα, κοσμήματα, σφραγίδες και ότι άλλο χρειάζεται σήμερα ένας μάγος.
Λίγα βήματα πιο πάνω, βρίσκεται η περίφημη Νεκρόπολη με το στοιχειωμένο νεκροταφείο. Η περιοχή είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρική, και υπάρχουν πολλές ιστορίες για παράξενα φαινόμενα. Μάλιστα, κάποιος από την παρέα μας αντίκρισε μια αχνή φιγούρα ενός στρατιώτη μιας άλλης εποχής να βαδίζει ανάμεσα στις μαυρισμένες πλάκες. Φάντασμα; Ίσως!
Αν πάντως θέλετε να μάθετε περισσότερα για την αινιγματική Γλασκόβη, αναζητήστε στο βιβλιοπωλείο της Καθεδρικής που βρίσκεται ακριβώς δίπλα, τα βιβλία Haunted Glasgow του Ron Halliday και The Guide to Mysterious Glasgow του Geoff Holder, και στην συνέχεια επισκεφτείτε το Μουσείο Θρησκειών που βρίσκεται απέναντι, όπως και το παλαιότερο σπίτι της πόλης (ακριβώς στην έξοδο του μουσείου).
Επιστροφή στο Εδιμβούργο τώρα με τους εκατοντάδες γλάρους, και αφού έχετε προμηθευτεί από το μεγάλο υποκατάστημα των Waterstones στην Princes Street, τα βιβλία Curious Edinburgh του Michael Turnbull, και Edinburgh After Dark του Ron Halliday, περνάτε στην απέναντι πλευρά του δρόμου για να αναζητήσετε την στάση των λεωφορείων της Lothian.
Αυτό που χρειάζεστε είναι το νούμερο 15 που με 3 λίρες θα σας μεταφέρει στο Rosslyn Chapel, το γνωστό παρεκκλήσι όπου κάποιοι πιστεύουν πως συνδέει την Ναϊτική Παράδοση με τον Ελευθεροτεκτονισμό. Η είσοδος είναι 7.50 λίρες μα αξίζει το ποσό καθώς πρόκειται για ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό στολίδι. Στο τοπικό gift shop θα βρείτε αρκετά βιβλία όπως και πρόθυμους ξεναγούς που θα σας εξηγήσουν τα πάντα για την ιστορία, τους θρύλους και τις θεωρίες που αφορούν την μικρή αυτή εκκλησία. Αυτό που δεν θα βρείτε όμως είναι η μελέτη του Robert Cooper (ακαδημαϊκός και έφορος της βιβλιοθήκης της Μεγάλης Τεκτονικής Στοάς της Σκοτίας), The Rosslyn Hoax, ο οποίος αντιπαραθέτει με ισχυρά επιχειρήματα την σχετική παραφιλολογία!
Όπως και να έχει, το βιβλίο του πουλιέται κανονικά στα μεγάλα βιβλιοπωλεία του Εδιμβούργου, από όπου και μπορείτε να το προμηθευτείτε. Αν τώρα θέλετε να δείτε από κοντά το Τεκτονικό Μέγαρο και το μουσείο του, ανεβείτε στην George Street (αριθμός 96) και θα βρείτε την μεγαλόπρεπη είσοδο κάτω από το άγαλμα του Αγίου Ανδρέα με τον σταυρό σε σχήμα Χ… Ο χώρος είναι ανοιχτός στο κοινό, εκτός από συγκεκριμένες περιόδους τον Ιούλιο/Αύγουστο και Δεκέμβριο/Ιανουάριο.
Αφού λοιπόν έχετε περιδιαβεί έξω από το Εδιμβούργο και στα περίχωρα του Royal Mile, αναζητήστε λίγα βήματα πριν το κάστρο το Camera Obscura. Πρόκειται για ένα διαδραστικό μουσείο που αποδεικνύει πως η ανθρώπινη αντίληψη είναι ένα πραγματικό παιχνίδι ψευδαισθήσεων. Η τελική προβολή στην οροφή είναι κάπως βαρετή, όμως η θέα θα σας ξεπληρώσει πλήρως.
Αρκετά βήματα πιο κάτω, στα δεξιά σας (όπως θα κατεβαίνετε) βρίσκεται ο εκθεσιακός χώρος προβολής ενός 3D ντοκιμαντέρ για το τέρας του Λόχ Νες. Αποφύγετε το καθώς όχι μόνο οι πληροφορίες που δίδει είναι φτωχές, αλλά και γιατί έχετε συνηθίσει την υψηλή τρισδιάστατη τεχνολογία του Avatar και όλα τα άλλα σας φαίνονται πλέον (και είναι) απαρχαιωμένα…
Ακριβώς απέναντι όμως, είναι το πραγματικό μυστικό της πόλης: η είσοδος στο υπόγειο Εδιμβούργο. Μιλάω ασφαλώς για το Mary King’s Close (η είσοδος είναι από το στενάκι Warriston’s Close). Από εκεί, και με ειδικό ξεναγό θα κατεβείτε αρκετά μέτρα κάτω από την επιφάνεια της πόλης, όταν πριν από μερικούς αιώνες, εκατοντάδες άνθρωποι στοιβάζονταν σε μικροσκοπικά σπίτια.
Ο χώρος είναι ιδιαίτερα φορτισμένος, και οι ιστορίες για τα στοιχειώματα είναι άκρως αληθινές… δώστε προσοχή δε στο μικρό δωματιάκι με τα κουκλάκια, όπως επίσης και στο εγκαταλελειμμένο διαμέρισμα που δεν επιτρέπετε η είσοδος!
Αν τώρα θέλετε να συνεχίσετε την βραδιά σας με ένα ακόμη ghost tour, προτιμήστε τις προσφορές της Mercat Tours και πιο συγκεκριμένα το «πακέτο» Paranormal Underground. Οι υπεύθυνοι βρίσκονται ακριβώς έξω από την μεγάλη καθεδρική της πόλης, πάνω στο Μίλι και είναι πρόθυμοι να σας εξηγήσουν την όλη διαδικασία.
Τέλος, μην λησμονήσετε να επισκεφτείτε το νεκροταφείο στο Greyfriars Kirk που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Μουσείο στην Chamber Street. Εκεί θα βρείτε τις πιο περίτεχνες –και παλιές– ταφόπλακες, θα ακούσετε τις πιο παράδοξες ιστορίες και θα συναντήσετε τους πιο περίεργους επισκέπτες, που ανάμεσα τους ήμουν και εγώ… όπως και θα είμαι πάλι μια μέρα!

Η Εξελικτικά Κοσμολογική Αξία της Φαντασίας

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


17 Ιουλίου: Τι είναι αυτό που μας ξεχωρίζει από τα ζώα; Η ανώτερη νοημοσύνη μήπως; Και αν ναι, τότε τι την κάνει ανώτερη (και από ποιον;) ή πιο σωστά, τι συνέβη και έγινε ανώτερη (και ξανά πάλι από ποιον);
Πιστεύω πως μπορούν να δοθούν εδώ πολλές διαφορετικές απαντήσεις, υπό το πρίσμα διαφορετικών επιστημών, φιλοσοφικών σχολών και θρησκευτικών παραδόσεων. Γνώμη μου όμως είναι πως αυτό που μας κάνει τόσο ιδιαίτερους είναι η λειτουργία της φαντασίας!
Η φαντασία είναι ο οραματισμός πιθανόν καταστάσεων και εξελίξεων πέρα από τα δεδομένα και τα υπάρχοντα. Η φαντασία προσφέρει επιπλέον επιλογές και η συνθετική της φύση πιστεύω πως ήταν αυτό που έκανε την νοημοσύνη μας να εξελιχθεί πέρα από το στάδιο της φάσης δράση-αντίδραση.
Ξανά όμως το ερώτημα επανέρχεται στο πως: πως δημιουργήθηκε η φαντασία; Γιατί τα ζώα δεν έχουν φαντασία ή μήπως έχουν σε ένα πιο πρώιμο στάδιο;
Γνώμη μου είναι ξανά, πως πίσω από τον μηχανισμό ανάπτυξης της φαντασίας κρύβονται τα όνειρα. Τα όνειρα διδάσκουν στον άνθρωπο πως υπάρχουν κόσμοι και συμβάντα πέρα από αυτά που έχει ζήσει. Και κάπως έτσι, του δίνουν την υπόνοια την επιλογής, την επιλογή να κάνει πραγματικό αυτό που συντέθηκε αρχικά στο κεφάλι του!
Όμως, με την σειρά τους… πως δημιουργήθηκαν τα όνειρα που φαίνεται να έπαιξαν ένα τόσο καταλυτικό ρόλο στην ανθρώπινη εξέλιξη; Τα όνειρα μοιάζουν να εξυπηρετούν πολλές λειτουργίες. Η κλινική εμπειρία όμως έχει δείξει πως αποτελούν τον τρόπο επικοινωνίας (μέσα από μια πολύπλοκη συμβολική γλώσσα) ανάμεσα στους δυο πόλους του ανθρώπου, την Συνείδηση και το Ασυνείδητο.
Φανταστείτε πως η Συνείδηση σας είναι ένα ερμητικά σφραγισμένο δωμάτιο χωρίς παράθυρα και πόρτες. Το μόνο που συμβαίνει σ’ αυτό το δωμάτιο είναι οι προβολές μιας τηλεόρασης που δείχνουν εικόνες από κάπου που εσείς δεν έχετε πάει ποτέ αληθινά. Κι όμως, αυτές οι εικόνες πρέπει να έρχονται από κάπου. Πρέπει να υπάρχει μια κάποια κεραία που να μεταφράζει τα εξωτερικά μηνύματα σε κατανοήσιμη εικόνα και ήχο. Μήπως όμως αυτή η κεραία συλλαμβάνει περισσότερα από όσα δείχνει; Μήπως μερικές φορές η τηλεόραση σας δείχνει σκιές από εκπομπές συνδρομητικών καναλιών;
Τα όνειρα λοιπόν είναι (εκτός των άλλων) αυτές οι σκιές στην οθόνη της Συνείδησης μας!
Γιατί όμως –ή αν θέλω να μείνω πιστός στο μέχρι τώρα ύφος του λόγου μου– πως η Συνείδηση προέκυψε (διαχωρίστηκε;) από το Ασυνείδητο;
Εδώ δεν έχω κάποια ασφαλή απάντηση να μοιραστώ μαζί σας! Αυτό που μπορώ να υποθέσω όμως, είναι πως την στιγμή που άρχισε ο διαχωρισμός αυτός, προέκυψε το σύστημα των (ελεύθερων) επιλογών. Όταν οι πρωτόπλαστοι επιλέξανε τον καρπό του απαγορευμένου δέντρου, βγήκαν από την συλλογική ενότητα με το θείο. Διάλεξαν και ως εκ τούτου ξεχώρισαν… και κάπως έτσι τα πράγματα ακολούθησαν την ροή τους.
Όμως, εύλογα θα μπορούσατε να ρωτήσετε εδώ, αν οι μυθικοί αυτοί πρωτάνθρωποι δεν επέλεγαν, μήπως αυτό σημαίνει πως η ιστορία του κόσμου θα παρέμενε στατική;
Θα αναδιατυπώσω την ερώτηση: μήπως το ίδιο το σύμπαν «σπρώχνει» τα παιδιά του να αναπτύξουν Συνείδηση; Έξυπνο ερώτημα δεν νομίζετε; Βέβαια, αυτό το «σπρώχνει» υπονοεί βούληση. Μήπως υπαινίσσομαι κάποιον θεό;
Μάλλον όχι! Υπαινίσσομαι την τυχαιότητα. Πιστεύω δηλαδή πως το σύμπαν μας είναι τόσο άπειρο που «χωράει» κάθε μορφή πειραματισμού. Έτσι, μερικές σπάνιες φορές, ανάμεσα στα αστρομμύρια των συνθέσεων και των αποσυνθέσεων, προέκυψε πως μέσω της Συνείδησης (που γέννησε όπως είπαμε τα όνειρα, που γέννησαν την φαντασία και την επιλογή) το ίδιο το σύμπαν μπορεί να περάσει σ’ ένα διαφορετικό στάδιο ύπαρξης!
Θυμάστε την Αποκάλυψη του Ιωάννη πως στο τέλος του βιβλίου όλα αλλάζουν και μεταμορφώνονται σ’ ένα καινούργιο κόσμο – ordo ab chao θα λέγαμε εδώ. Και ίσως έτσι να είναι.
Ίσως ο άνθρωπος (σήμερα) και τα ζώα (σύντομα), αλλά και οι εξωγήινοι (κάπου στην γαλαξιακή μας γειτονιά) να εργάζονται δίχως να το καταλαβαίνουν για να «σπρώξουν» το σύμπαν σε μια νέα μορφή υπόστασης.
Μην σας έρχεται στο μυαλό το 2012! Για να συμβούν όλα αυτά χρειάζονται εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης. Μόνο που… αλήθεια πως μπορώ να το μάθω αυτό… σε ποιο σημείο την εξελικτικής πορείας βρισκόμαστε σήμερα; Στην αρχή, στην μέση ή λίγο πιο κοντά στο τέλος; Και ποια θα είναι άραγε η αρχιτεκτονική δομή της νέας επερχόμενης ουράνιας «Ιερουσαλήμ»;
Αυτά είναι ορισμένα ερωτήματα που αξίζει να τα… φανταστούμε.

Η Υπερ-Πραγματικότητα του Ονειροπεδίου

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


15 Ιουλίου: Ο Φρόιντ έγραψε κάποτε πως τα όνειρα είναι η βασιλική οδός για το ασυνείδητο. Όλοι ξέρουμε τι είναι τα όνειρα – τι είναι όμως το ασυνείδητο;
Τα τελευταία πέντε χρόνια διδάσκω ψυχολογία σε κάποιο τοπικό εργαστήρι ελευθέρων σπουδών και κάθε φορά συναντώ την ίδια δυσκολία: όλοι θαρρούν πως το ασυνείδητο έχει μια γεωγραφική θέση στον εγκέφαλο, όταν η ίδια η κλινική εμπειρία μας δείχνει πως πρόκειται για μια ατοπική λειτουργία. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ουσιαστικά πως το μεγαλύτερο μέρος της αλληλοεπίδρασης που συμβαίνει με το σώμα και με το περιβάλλον μας γίνεται δίχως το δικό μας συνειδητό έλεγχο. Συμβαίνει αυτόματα, αυθόρμητα και σχεδόν χαοτικά.
Χρειάστηκε η συστηματική έρευνα εκατοντάδων ειδικών, για να διαπιστωθεί πως η ψυχολογία του ανθρώπου είναι ένα ολιστικό αποτέλεσμα και πως η ίδια η βάση του ψυχισμού βρίσκεται σ’ ένα σκοτεινό βάραθρο, όπου ισχύουν παράδοξοι κανόνες, ξένοι σε οτιδήποτε ορίζουμε ως κανονικότητα.
Τα όνειρα λοιπόν είναι μεταμορφωμένα μηνύματα που καταφθάνουν από τα έγκατα ενός άπειρου εσωτερικού κόσμου. Είναι οι αλλοιωμένες κραυγές από τους κατοίκους της προσωπικής μας Κούφιας Γης.
Συνάμα όμως, είναι φορείς μιας ανέκφραστης γνώσης, και δίοδοι μιας ανώτερης πραγματικότητας.
Οι ονειροναύτες λοιπόν είναι χρισμένοι με ένα ιδιαίτερο προφητικό χάρισμα, και το λέω αυτό εννοώντας το αλληγορικά, ποιητικά και παραψυχολογικά!
Χάρη στις απίστευτες ιδιότητες του ασυνειδήτου μπορεί ο άνθρωπος να γλιστρήσει από το βέλος του χρόνου, να δει τις φιγούρες των παράλληλων διαστάσεων, να έρθει σε επαφή με άυλα πεδία και τόσα άλλα θαυμαστά. Γι’ αυτό λοιπόν, επειδή τα όνειρα κατέχουν ένα σημαντικό ρόλο στο χώρο της παραδοξολογίας, στο mystery ασχολούμαι τακτικά με το θέμα του ονειροελέγχου.
Και το κάνω, μέσα από τη σκοπιά διαφόρων σύγχρονων μαγικών σχολών, όπως τη σαμανιστική οδό του μεγάλου μύστη Κάρλος Καστανέντα, την τελετουργική του Ρεύματος του Νεκρονομικόν, κ.ο.κ.
Βέβαια, το θέμα του Φωτεινού Ονειρέματος δεν καλύπτεται μονάχα με μερικά άρθρα. Χρειάζεται την επιπλέον δική σας προσπάθεια. Έτσι, αν μπορέσετε να καταλάβετε τη φυσική των ονείρων, σύντομα θα μπορείτε να ερμηνεύετε το σύνολο σχεδόν των δυσεξήγητων φαινομένων (και γιατί όχι, να τα ελέγχετε). Γιατί συμβαίνει αυτό; Ίσως γιατί το ονείρεμα δεν είναι απλά ένα ανώφελο θέατρο της φαντασίας, αλλά μια ευκαιρία για την ενεργή εγρήγορση του μυαλού μας.
Χρησιμοποιώντας έτσι τις έμφυτες δυνάμεις του εαυτού, γίνεται εφικτό να ξεκλειδωθούν μυριάδες απαγορευμένες γνώσεις.
Και ίσως τότε, αυτοί που θα μοιράζονται τα οφέλη του ονειροπεδίου θα μπορούν ανεμπόδιστα να αντικρίσουν τον κόσμο όπως πραγματικά είναι, ένα τιτάνιο διαυγές όνειρο…
«Πιστεύω στη μελλοντική μετουσίωση αυτών των δύο φαινομενικά αντιφατικών καταστάσεων, του ονείρου και της πραγματικότητας», είπε κάποτε ο Αντρέ Μπρετόν «σε ένα είδος απόλυτης πραγματικότητας, μιας υπερ-πραγματικότητας…»

Από την Κοινωνία της Ικανοποίησης στον Πολιτισμό του Φόβου

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


10 Ιουλίου: Καθώς αναζητώ περισσότερα στοιχεία για το μυστήριο του Μαύρου Ήλιου, ξεκίνησα να διαβάζω αυτές τις ημέρες το βιβλίο Μελαγχολίες (εκδ: Ηριδινός, 2009), ένα συλλογικό έργο με ψυχαναλυτικά κείμενα που αναλύουν το ζήτημα την κατάθλιψης και της μελαγχολίας.
Κάπως έτσι, ξεχώρισα ένα σημείο στο δεύτερο κεφάλαιο που περιγράφει εξαίρετα πιστεύω την σύγχρονη ψυχοκοινωνική κατάσταση.
Ο συγγραφέας και ψυχαναλυτής Ζακ Αντάμ ενώ αναπτύσσει την έννοια της μελαγχολίας του Τίποτα, γράφει σχετικά πως «είναι ο μεταφυσικός πραγματισμός του μοντέρνου πολιτισμού όπου η δυσφορία του υποκειμενικού δεν είναι πια παρά αναζήτηση παρηγοριάς για την απώλεια του νοήματος και προσπάθεια εύρεσης καταφυγίου μέσα στην αδράνεια των αντικειμένων».
Ομολογώ πως η οπτική αυτή εξηγεί διεισδυτικά το πνεύμα της εποχής μας. Είναι αλήθεια πως ο κόσμος που ζούμε, από μια κοινωνία της ικανοποίησης (που υπακούει σχεδόν τυφλά στο ένστικτο της ευχαρίστησης) αλλάζει σε κοινωνία της επιβίωσης, και στο σημείο αυτό, ο Αντάμ συμπληρώνει πως η εικόνα αυτή την μοντέρνας μελαγχολίας (που χαρακτηρίζει τον συναισθηματικό βίο της εποχής μας) είναι επίσης εικόνα ενός πολιτισμού του φόβου!

Μεγάλο Αφιέρωμα στον Δανδή της Μελαγχολίας Κάρολο Μπωντλαίρ

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:

«Θέλουμε, να βυθιστούμε στ’ άδυτα της αβύσσου,
Κόλαση ή Ουρανός, αδιάφορο,
στο βυθό του Άγνωστου για να βρούμε το καινούριο!»

Λέξεις όμορφες και σαγηνευτικές –όπως αυτές που διαβάσατε πιο πάνω– ποίηση γεμάτη νόημα και προβληματισμό, έργα χρωματισμένα από την μελαγχολία και τον υπαρξισμό… αυτό είναι το δημιούργημα του πιο φημισμένου και παράξενου από τους Γάλλους διανοητές του λόγου.
Ο Κάρολος Μπωντλαίρ (1821-1867) ήταν και παραμένει ένας από τους πιο αγαπητούς καταραμένους-χαρισματικούς ανθρώπους του πνεύματος που όλοι οι εραστές της γνώσης και του παράξενου φλερτάρουν να κατανοήσουν.
Γι’ αυτό και προτείνω ανεπιφύλαχτα την τελευταία έκδοση από το περιοδικό Οδός Πανός (τ. 149) που φιλοξενεί ένα πολυσέλιδο, αξιέπαινο και πολύπλευρο αφιέρωμα στον Γάλλο δημιουργό, προσπαθώντας να εξερευνήσει τον χαρακτήρα (και φυσικά να αποκωδικοποιήσει το έργο του) του μέσα από το βλέμμα της λογοτεχνίας, της ιστορίας και της ψυχανάλυσης.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον μέγα αυτό δανδή που γνώρισε στην Ευρώπη την μαεστρία του Πόε, δείτε εδώ.

Μεγάλο Αφιέρωμα στο Twilight & τους Αληθινούς Βρικόλακες

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


Mystery τ. 63
Ιούλιος – Αύγουστος
2010

Διαβάστε στο νέο διπλό καλοκαιρινό τεύχος που κυκλοφορεί

Το Μυστικό του TWILIGHT
& οι Αληθινοί Βρικόλακες

Ένα μεγάλο 20+ σελίδες αφιέρωμα στη νέα ταινία που σπάει τα ταμεία, και τα μυστήρια του Βαμπιρισμού.
Ποιο είναι το Μυστικό που Κρύβει το Twilight;
Ποιος Πραγματικά ήταν ο Δράκουλας και η Λαίδη Μπάθορι;
Σεξ & Βαμπιρισμός – True Blood – Vampires & RPG
– Βρικόλακες και Anime
Ποιες είναι οι Σέκτες των Αληθινών Βαμπίρ
& ποια η Μεταφυσική του Βαμπιρισμού;
Υπάρχουν Βρικόλακες στην Ελλάδα;
– Τι συμβαίνει τις νύχτες στην Αθήνα;
Τι χρειάζεται για να γίνεις και εσύ Βαμπίρ!
Γράφουν οι: Γιώργος Ιωαννίδης, Δήμητρα Νικολαϊδου, Πάνος Πιλάτος, Γεωργία Παναγιωτίδου

τα 7 ΜΕΓΑΛΑ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ
του ΚΟΣΜΟΥ
Ποιος Έγραψε την Βίβλο;
Γιατί Χτίστηκαν οι Πυραμίδες;
Υπάρχουν Στοιχειωμένα Σπίτια;
Υπάρχει Παράδεισος & Κόλαση;
Ποιο Ήταν το Πρόσωπο του Ιησού;
Συνεχίζονται οι Εξωγήινες Απαγωγές;
Μπορεί η Αστρολογία να Προβλέψει το Μέλλον;
Απαντά ο Σπύρος Κατσαντάμης

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ 4
Βρέθηκε η 2η Γη;
Βρήκανε τον Πλανήτη που
θα Μεταναστεύσουμε;
Γράφουν οι: Γιώργος Ιωαννίδης & Νικόλαος Κουμαρτζής

Η Επιστήμη Επιβεβαιώνει την ΑΥΡΑ!
Ο Dr. Konstantin Korotkov και τα Κβαντικά Ηλεκτροφωτόνια
που Εκπέμπει το Σώμα μας
Μια αποκλειστική συνέντευξη στον Νικόλαο Κουμαρτζή

ΥΣΤΕΡΙΑ
Η Ψυχολογία του Ασυνειδήτου
& πως Δημιουργεί τα Παραφυσικά Φαινόμενα
Γράφει ο Γιώργος Ιωαννίδης

Είναι Αλήθεια πως Χρησιμοποιούμε
Μόνο το 10% του Εγκεφάλου μας;

Απαντά ο Νικόλαος Κουμαρτζής

Elemental Witchcraft
Ποιο είναι το μαγικό σου στοιχείο;
Γράφει η Άντζι Ντρούλια

Τι Είναι η Μαύρη Μαγεία;
Απαντά η Θάλεια Αθανασίου

Η Παράξενη Αριθμοσοφία του 11
Του Γιώργου Ιωαννίδη

Ποιο είναι το Μυστικό του Twilight;

Author: Γιώργος Ιωαννίδης / Labels:


Μου φαίνεται απίστευτο, το πόσο πολύ ενθουσιασμό προκαλεί η φιγούρα του βρικόλακα. Και το λεω αυτό, διότι ενώ πρόκειται για το πιο κλασσικό τέρας του φανταστικού, η πρόσφατη παγκόσμια επιτυχία του Twilight έχει προκαλέσει ένα νέο κύμα αγάπης, για οτιδήποτε βαμπιρικό.
Πρόκειται όμως για μια περαστική μόδα; Ένα ξαναζεσταμένο φαγητό, ή μήπως το Λυκόφως παρουσιάζει μια εκδοχή ενός βρικόλακα που χαρακτηρίζει το πνεύμα της εποχής μας;
Νομίζω πως θα ήταν τολμηρό αν απαντούσα θετικά, δεν υπάρχει αμφιβολία όμως, πως το saga της Meyer έχει κερδίσει ένα αξιοπρόσεχτο κομμάτι του πληθυσμού, τις νεαρές ηλικίες, που φαίνεται να αποζητάνε ένα χαμένο ρομαντισμό σε μια κοινωνία ακραίου ορθολογισμού.
Είναι εκείνο το κοινό που μοιάζει να μην θέλει ή να έχει κουραστεί από τα βιαστικά και επιδερμικά πρότυπα ζωής που προστάζει το Mtv ή/και τα life style περιοδικά, και ζητά διαχρονικές αξίες, όπως ο έρωτας στην πιο εξευγενισμένη του μορφή.
Ο σχεδόν πουριτανικός συντηρητισμός που χρωματίζει τους χαρακτήρες του Twilight και η ασταμάτητη μελαγχολία του πρωταγωνιστή, που θυμίζει το χιλιοτραγουδισμένο έρωτα του Δάντη για τη Βεατρίκη του, είναι στοιχεία που έγιναν τόσο αγαπητά σήμερα, ίσως γιατί επαναφέρουν τον βρικόλακα στην απλή ρομαντική του μορφή, μακριά από τους πειραματισμούς των κόμικς και τις βάναυσες –αν όχι αστείες– μεταχειρίσεις των εκάστοτε ταινιών φαντασίας.
Κατά μια έννοια λοιπόν, το Λυκόφως είναι μια μοντέρνα εκδοχή του πάντα ποθητού, παθιασμένου αλλά απαγορευμένου έρωτα, ένα «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» για τον 21ο αιώνα. Όμως, κάπου εδώ προκύπτει ένα παράδοξο, διότι αν και η Meyer τροποποίησε τους γνώριμους βαμπιρικούς θρύλους πλάθοντας έναν δικό της απέθαντο με δέρμα σαν διαμάντι, το πλάσμα αυτό συνεχίζει να μας κερδίζει! Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ίσως γιατί στην ασυνήθιστη μυθολογία του Twilight, με τους παντοτινά έφηβους βρικόλακες με το αστραφτερό κορμί και τους λυκάνθρωπους με τους καλοσχηματισμένους μυς, ο κόσμος διακρίνει τις αγνές όψεις δυο «αρχετύπων», του Ιππότη και του Κτήνους. Ο πρώτος με τη γυαλιστερή του πανοπλία προστατεύει από το τέρας την όμορφη παρθένα.
Το μοτίβο αυτό, που τραγουδήθηκε σε μύθους (Περσέας) και αργότερα αγιοποιήθηκε (Αγ. Γεώργιος), επαναλαμβάνεται μπροστά μας σήμερα στη Μεγάλη Οθόνη μέσα από το ρομαντικό τρίγωνο του Edward, της Bella και του Jacob.
Είναι ακριβώς αυτή, η λανθάνουσα ψυχολογία των ηρώων του Twilight που έκαναν πιστεύω τόσο πετυχημένη αυτήν την εκ νέου αναγέννηση του βρικόλακα. Μένει απλά να δούμε, πόσο καιρό θα κρατήσει. Αν θα σβήσει από κάποια άλλη εκδοχή ή θα γεννήσει κάτι εντελώς καινούργιο…

Copyright 2009 | Based on a FoolBlogger's template, designed by Ophelia Nicholson.
The initial design was modified by Nikolaos Koumartzis for meta-δίκτυο and Hellenic Society of Metaphysics.