Εφτά είναι τα κλειδιά για την μεγάλη πύλη, οκτώ σε ένα και ένα σε οκτώ.
Πρώτα, κράτησε το σώμα σου ακίνητο. Δεμένο απ’ τα δεσμά της θέλησης σου, άκαμπτο σαν πτώμα. Έτσι θα μπορέσεις να αποβάλεις τ’ ανήσυχα μωρά που ενοχλούν τη σκέψη σου.
Ύστερα, ανέπνεε βαθιά, ήρεμα, κανονικά και αργά ώστε η ύπαρξη σου να συντονιστεί με τη μεγάλη λιποθυμία της θάλασσας του Ειρηνικού.
Τρίτο, ας είναι η ζωή σου ήρεμη και αγνή. Να ταλαντεύεται απαλά σαν απάνεμος φοίνικας.
Τέταρτο, άσε τη θέληση σου για ζωή με τη μοναδική αγάπη του βάθους να δεθεί.
Πέμπτο, άσε τη σκέψη σου ελεύθερη απ’ τις αισθήσεις, να παρατηρεί τον εαυτό της. Πρόσεχε κάθε σκέψη που αναδύεται. Ώρα με την ώρα μεγάλωνε την προσοχή σου! Έντονα και διαπεραστικά, στραμμένος εσωτερικά μη χάσεις ούτε ίχνος ανάλυσης!
Έκτο, σε μια μόνο σκέψη σταθερή στρέψε κάθε ψίθυρο του ανέμου! Ώστε σαν φλόγα ίσια και ατάραχη να καιει την ύπαρξη σου με μια μόνο λέξη!
Ύστερα, εκστατικά συνέχισε το διαλογισμό σου υπέρμετρα και δυναμικά, σκοτώνοντας και το θεό, εάν σου αποσπά την προσοχή σου από αυτό!
Τέλος, όταν αυτά ενωθούν ανθίζει το λουλούδι του μεσονυχτίου. Αυτό είναι το ένα. Όμως παιδί μου, δεν θα λαθέψεις ακόμη κι αν αυτό το απορρίψεις, στρέφοντας το βλέμμα στη σκοτεινή ρίζα της έκστασης. Ξεχνώντας δύναμη, όνομα, όψη και μορφή ακόμη και αυτής, της υψηλής συνείδησης.
Διαπέρασε την καρδιά! Σε αφήνω όμως εδώ: Εσύ είσαι ο Δάσκαλος. Σέβομαι το φως σου που ακτινοβολεί. Ω Αδελφέ του Αργυρού Άστρου.
Πρώτα, κράτησε το σώμα σου ακίνητο. Δεμένο απ’ τα δεσμά της θέλησης σου, άκαμπτο σαν πτώμα. Έτσι θα μπορέσεις να αποβάλεις τ’ ανήσυχα μωρά που ενοχλούν τη σκέψη σου.
Ύστερα, ανέπνεε βαθιά, ήρεμα, κανονικά και αργά ώστε η ύπαρξη σου να συντονιστεί με τη μεγάλη λιποθυμία της θάλασσας του Ειρηνικού.
Τρίτο, ας είναι η ζωή σου ήρεμη και αγνή. Να ταλαντεύεται απαλά σαν απάνεμος φοίνικας.
Τέταρτο, άσε τη θέληση σου για ζωή με τη μοναδική αγάπη του βάθους να δεθεί.
Πέμπτο, άσε τη σκέψη σου ελεύθερη απ’ τις αισθήσεις, να παρατηρεί τον εαυτό της. Πρόσεχε κάθε σκέψη που αναδύεται. Ώρα με την ώρα μεγάλωνε την προσοχή σου! Έντονα και διαπεραστικά, στραμμένος εσωτερικά μη χάσεις ούτε ίχνος ανάλυσης!
Έκτο, σε μια μόνο σκέψη σταθερή στρέψε κάθε ψίθυρο του ανέμου! Ώστε σαν φλόγα ίσια και ατάραχη να καιει την ύπαρξη σου με μια μόνο λέξη!
Ύστερα, εκστατικά συνέχισε το διαλογισμό σου υπέρμετρα και δυναμικά, σκοτώνοντας και το θεό, εάν σου αποσπά την προσοχή σου από αυτό!
Τέλος, όταν αυτά ενωθούν ανθίζει το λουλούδι του μεσονυχτίου. Αυτό είναι το ένα. Όμως παιδί μου, δεν θα λαθέψεις ακόμη κι αν αυτό το απορρίψεις, στρέφοντας το βλέμμα στη σκοτεινή ρίζα της έκστασης. Ξεχνώντας δύναμη, όνομα, όψη και μορφή ακόμη και αυτής, της υψηλής συνείδησης.
Διαπέρασε την καρδιά! Σε αφήνω όμως εδώ: Εσύ είσαι ο Δάσκαλος. Σέβομαι το φως σου που ακτινοβολεί. Ω Αδελφέ του Αργυρού Άστρου.
Άλιστερ Κρόουλυ
Απόσπασμα από το Liber CCXLII
Απόσπασμα από το Liber CCXLII
2 comments:
Το παραπάνω απόσπασμα είναι αυτό, στο προτότυπο του…
There are seven keys to the great gate,
Being eight in one and one in eight.
First, let the body of thee be still,
Bound by the cerements of will,
Corpse-rigid; thus thou mayst abort
The fidget-babes that tense the thought.
Next, let the breath-rhythm be low,
Easy, regular, and slow;
So that thy being be in tune
With the great sea's Pacific swoon.
Third, let thy life be pure and calm
Swayed softly as a windless palm.
Fourth, let the will-to-live be bound
To the one love of the Profound.
Fifth, let the thought, divinely free
From sense, observe its entity.
Watch every thought that springs; enhance
Hour after hour thy vigilance!
Intense and keen, turned inward, miss
No atom of analysis!
Sixth, on one thought securely pinned
Still every whisper of the wind!
So like a flame straight and unstirred
Burn up thy being in one word!
Next, still that ecstasy, prolong
Thy meditation steep and strong,
Slaying even God, should He distract
Thy attention from the chosen act!
Last, all these things in one o'erpowered,
Time that the midnight blossom flowered!
The oneness is. Yet even in this,
My son, thou shalt not do amiss
If thou restrain the expression, shoot
Thy glance to rapture's darkling root,
Discarding name, form, sight, and stress
Even of this high consciousness;
Pierce to the heart! I leave thee here:
Thou art the Master. I revere
Thy radiance that rolls afar,
O Brother of the Silver Star!
Το υπόλοιπο κείμενο του AHA, μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://hermetic.com/crowley/libers/lib242.html
Πανέμορφο!
Post a Comment
Αγαπητέ επισκέπτη, άφησε εδώ το μήνυμα σου, μα να θυμάσαι, σχόλια που δεν αρμόζουν στο ημερολόγιο θα αφεθούν στην λήθη του κυβερνοχώρου!