Τι θα κάνατε αν ένας μυστηριώδης ξένος σας έδινε μια δοκιμασία: να πάρετε ένα εκατομμύριο δολάρια πατώντας ένα κουμπί (κίνηση που θα προκαλούσε τον θάνατο σε κάποιον άγνωστο) ή να αγνοήσετε την όλη δοκιμασία κερδίζοντας απλά εκατό δολάρια.
Αυτή είναι η αφορμή για την νέα ταινία μυστηρίου (The Box) του Richard Kelly που βασισμένη στο short story του διάσημου λογοτέχνη του τρόμου, Richard B. Matheson, Button, Button (1970) προβάλεται αυτή την περίοδο στους κινηματογράφους επαναφέροντας ορισμένα βασικά ερωτήματα θεολογικής και κοσμολογικής φύσεως.
Μα ας δούμε την όλη ιστορία μέσα από τα μάτια του Ψυχοναύτη της Αποφένειας…
Πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ο κ. Arlington Steward που έχοντας χάσει μεγάλο μέρος από το μισό του πρόσωπο, κάνει το πείραμα με τα Κουτιά.
Η διπροσωπία του παραπέμπει ασφαλώς στον Two-Face της μυθολογίας του Σκοτεινού Ιππότη, ενώ ο κεραυνός που του στοίχισε το πρόσωπο, θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο οι εξωγήινοι πέφτουν στην Γη στο Ο Πόλεμος των Κόσμων.
Αντίστοιχα, ο κ. Steward είναι ξενιστής μιας ανώτερης εξωγήινης βούλησης (από τον Άρη;) που παρόμοια με τους εξωγήινους του Dark City, πειραματίζονται με την ανθρώπινη ψυχολογία.
Προσέξτε πως ο ηθοποιός που ενσαρκώνει τον αγγελιοφόρο των ξένων είναι ο Frank A. Langella που το 1999 είχε πρωταγωνιστήσει στην ταινία Η Ένατη Πύλη, υποδύοντας τον ρόλο του Boris Balkan που ήθελε να έρθει σε επαφή με τον κόσμο των Δαιμόνων – Αντίστοιχα στην τωρινή μας ταινία, το ζευγάρι ζει μια περιπέτεια ανάμεσα σε τρία επίπεδα (οι τρεις πύλες) που είναι φυσικά η Κόλαση, το Καθαρτήριο και ο Παράδεισος με βάση την αλλοκοσμική γεωγραφία του Δάντη.
Η επιλογή του Arthur Lewis ήταν η πύλη νο. 2 δηλαδή το Καθαρτήριο. Προσέξτε το όνομα διότι έχει το ίδιο επίθετο με τον συγγραφέα της Αλίκης (Lewis Carroll). Όπως η Αλίκη πέρασε από έναν καθρέπτη σε μια άλλη πραγματικότητα (Through the Looking-Glass, and What Alice Found There, 1872) έτσι και ο Arthur βαδίζει μέσα σε μια καθρεπτίζουσα πύλη – ένα υγροποιημένο κουτί πανομοιότυπο σε σχήμα με το Tardis του Doctor Who!
Οι συνδέσεις φυσικά δεν σταματάνε εδώ (αναλογιστείτε ακόμη την περίφημη φράση ενός άλλου Arthur για την επιστήμη και την μαγεία ή συγκρίνετε την Εύα με το κόκκινο μήλο – κόκκινο κουμπί). Αυτό που θα ήθελα όμως να σημειώσω κλείνοντας, είναι η απάντηση στο αρχικό ερώτημα.
Αλήθεια εσείς τι θα κάνατε σε μια τέτοια περίπτωση; Πιστεύω πως είναι λάθος να δοκιμάζουμε την ηθική μας μονάχα σε «ειδικές περιστάσεις» διότι κάθε στιγμή της ζωής μας απαιτεί από εμάς να επιλέξουμε.
Μπορεί λοιπόν να μην μας περιμένει ένα μυστηριώδης κουτί στην πόρτα μας, αλλά κουτιά και επιλογές η ζωή μας έχει περισσότερα από όσα αντιλαμβανόμαστε. Η αληθινή επιτυχία λοιπόν στην δοκιμασία του κ. Steward δεν έρχεται μέσα από την αποδοχή ή την άρνηση, αλλά από την υπευθυνότητα και την επίγνωση. Εσείς πόσο συνειδητοί είστε στις επιλογές σας;