27 Φεβρουαρίου: Στους εσωτερικούς κύκλους είναι γνωστή μια διαμάχη που κρατάει αρκετά χρόνια τώρα, μια ασυμφωνία για το ποιος είναι ο πραγματικός συνεχιστής του Ordo Templi Orientis.
H ιστορία μας ξεκινάει το 1942 όταν ο Άλιστερ Κρόουλυ ορίζει τον γερμανό Karl Germer ως ανώτατη Εξωτερική Κεφαλή του Τάγματος (supreme Outer Head of the Order ή OHO) θέση την οποία ανέλαβε μετά το θάνατο του Άλιστερ, την 1η Δεκεμβρίου 1947.
Όταν ο Κρόουλυ πέθανε κανείς στο Ο.Τ.Ο. δεν αμφισβήτησε ή διεκδίκησε τις ηγετικές θέσεις, κανείς εκτός από τον Kenneth Grant και τον πατέρα της Wicca, Gerald Gardner.
Για την εμπλοκή του τελευταίου και το περίεργο παρασκήνιο που τον συνδέει με το O.T.O. θα διαβάσετε με κάθε λεπτομέρεια στο νέο βιβλίο που έχω την τιμή να προλογίζω, μια προσεγμένη έκδοση του Book of Shadows του ίδιου του Gardner (θα κυκλοφορήσει αρχές Απριλίου από τις εκδόσεις Αρχέτυπο).
Όσον αφορά τον Grant… ο ίδιος ο Κρόουλυ είχε γράψει στο προσωπικό του ημερολόγιο στις 7 Φεβρουαρίου 1945, πως εάν πάθει κάτι, ο Grant ήταν αυτός που έπρεπε να αναλάβει το Ο.Τ.Ο.
Βασισμένος σ’ αυτή την σημείωση ο μετέπειτα ιδρυτής του Τυφώνιου Τάγματος, ξεκίνησε έναν ανοιχτό πόλεμο βρίσκοντας μάλιστα ως σύμμαχο μια ανακάλυψη του 1998 – ένα χειρόγραφο του Κρόουλυ (βλέπε εικόνα επάνω) όπου αναφέρει ξεκάθαρα πως παραδίδει στον Grant τη θέση του ΟΗΟ, αντί στον Germer τον οποίο και θεωρεί μάλλον αδύναμο για το συγκεκριμένο πόστο. To έγγραφο έχει ημερομηνία 19 Νοεμβρίου 1947.
Το περιεχόμενο του κειμένου δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό Starfire (vol. 2, no. 2, 1998) προκαλώντας διεθνή αναστάτωση.
Σήμερα όμως, και πιο συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2009, όταν κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του ίδιου περιοδικού που εκδίδει το T.O.T.O. (vol. 2 no.3), ο Michael Staley (υπεύθυνος της έκδοσης και του τάγματος) ανακοίνωσε πως το περίφημο ντοκουμέντο είναι πλαστό κατονομάζοντας ως υπεύθυνο τον Robert Taylor (το μαγικό του όνομα είναι Agasucci αν και πολλοί τον ταυτίζουν με τον Stafford Stone), πρώην μέλος του Τ.Ο.Τ.Ο.
Και κάπως έτσι, ο «πόλεμος» έφτασε στο τέλος του, μεταμορφώνοντας το Typhonian O.T.O. σε απλό Typhonian Order και την αλήθεια επιτέλους αποκαταστημένη…
Σημείωση: ευχαριστώ θερμά των καλό φίλο Φ. Αϊβάζη που με ενημέρωσε γι’ αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα εξέλιξη.
Όταν ο Κρόουλυ πέθανε κανείς στο Ο.Τ.Ο. δεν αμφισβήτησε ή διεκδίκησε τις ηγετικές θέσεις, κανείς εκτός από τον Kenneth Grant και τον πατέρα της Wicca, Gerald Gardner.
Για την εμπλοκή του τελευταίου και το περίεργο παρασκήνιο που τον συνδέει με το O.T.O. θα διαβάσετε με κάθε λεπτομέρεια στο νέο βιβλίο που έχω την τιμή να προλογίζω, μια προσεγμένη έκδοση του Book of Shadows του ίδιου του Gardner (θα κυκλοφορήσει αρχές Απριλίου από τις εκδόσεις Αρχέτυπο).
Όσον αφορά τον Grant… ο ίδιος ο Κρόουλυ είχε γράψει στο προσωπικό του ημερολόγιο στις 7 Φεβρουαρίου 1945, πως εάν πάθει κάτι, ο Grant ήταν αυτός που έπρεπε να αναλάβει το Ο.Τ.Ο.
Βασισμένος σ’ αυτή την σημείωση ο μετέπειτα ιδρυτής του Τυφώνιου Τάγματος, ξεκίνησε έναν ανοιχτό πόλεμο βρίσκοντας μάλιστα ως σύμμαχο μια ανακάλυψη του 1998 – ένα χειρόγραφο του Κρόουλυ (βλέπε εικόνα επάνω) όπου αναφέρει ξεκάθαρα πως παραδίδει στον Grant τη θέση του ΟΗΟ, αντί στον Germer τον οποίο και θεωρεί μάλλον αδύναμο για το συγκεκριμένο πόστο. To έγγραφο έχει ημερομηνία 19 Νοεμβρίου 1947.
Το περιεχόμενο του κειμένου δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό Starfire (vol. 2, no. 2, 1998) προκαλώντας διεθνή αναστάτωση.
Σήμερα όμως, και πιο συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του 2009, όταν κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του ίδιου περιοδικού που εκδίδει το T.O.T.O. (vol. 2 no.3), ο Michael Staley (υπεύθυνος της έκδοσης και του τάγματος) ανακοίνωσε πως το περίφημο ντοκουμέντο είναι πλαστό κατονομάζοντας ως υπεύθυνο τον Robert Taylor (το μαγικό του όνομα είναι Agasucci αν και πολλοί τον ταυτίζουν με τον Stafford Stone), πρώην μέλος του Τ.Ο.Τ.Ο.
Και κάπως έτσι, ο «πόλεμος» έφτασε στο τέλος του, μεταμορφώνοντας το Typhonian O.T.O. σε απλό Typhonian Order και την αλήθεια επιτέλους αποκαταστημένη…
Σημείωση: ευχαριστώ θερμά των καλό φίλο Φ. Αϊβάζη που με ενημέρωσε γι’ αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα εξέλιξη.
4 comments:
Το θέμα με το εν λόγω γράμμα είναι αρκετά παλιό και γενικά θεωρούνταν λήξαν εδώ και χρόνια. Η απολογία του Michael Staley ήρθε απλά σαν επίσημη κατακλείδα αυτής της υπόθεσης. Ήδη από το 2001 ο Ben Fernee, ιδιοκτήτης του οίκου Caduceus Books, είχε ζητήσει μια γραφολογική ανάλυση του κειμένου της οποίας το πόρισμα ήταν ότι είναι πλαστό με πιθανότητα 85%. Αυτό το post από το thelema93-l, yahoo mailing list προέρχεται από εκείνες τις μέρες που το εν λόγω έγγραφο συζητούνταν στο διαδίκτυο: http://groups.yahoo.com/group/thelema93-l/message/9023
Στο συγκεκριμένο post φαίνεται επίσης γιατί είναι απί8ανο το γεγονός ένα τέτοιο έγγραφο να ήρθε στην επιφάνεια μέσα από τα κανάλια που ακολούθησε, μιας και ο (ψευδώς) φερόμενος ως συγγραφέας του γνώριζε πρόσωπα πολύ πιο κοντινά και οικεία στον Κρόουλι και τους συνεργάτες του.
Άλλωστε ακόμη και το εν λόγω quote από το ημερολόγιο του Κρόουλι είναι παραπλανητικό αν δεν μεταφραστεί επακριβώς και αν ληφθεί απομωνομένο από το σύνολο των ημερολογίων του της περιόδου. Το συγκεκριμένο απόσπασμα γράφει: Value of Grant. If I die or go to U.S.A., there must be a trained man to take care of English O.T.O....". Δηλαδή εδώ, τον σκέφτεται απλά σαν έναν πιθανό, μελλοντικό επικεφαλής του Αγγλικού (και μόνο) τμήματος του Ο.Τ.Ο., όχι σαν ΟΗΟ(=επικεφαλής του Τάγματος διεθνώς). Πουθενά αλλού στα ημερολόγια του Κρόουλι (τα οποία στο προσεχές μέλλον θα εκδοθούν στην ολότητα τους, σε 5 ή 6 τόμους) δεν διαβάζουμε κάτι για μια ενδεχόμενη ανάθεση κάποιου επίσημου καθήκοντος στον Kenneth Grant.
Στο κάτω-κάτω της γραφής η σκέψη του Grant και η Τυφώνια Παράδοση έχει αποκτήσει μια δικιά της υπόσταση που δεν έχει ανάγκη πλέον τον Κρόουλι. Είναι καιρός το νέο κρασί να μπεί σε νέες μποτίλιες.
Ο Gerald Gardner ήταν ο άνθρωπος που ήταν πιο πιθανόν να αναλάβει τα ηνία του Αγγλικού Ο.Τ.Ο. . Είχε την εξουσιοδότηση από τον Κρόουλι ως μυητής του Ο.Τ.Ο.. Τα στοιχεία που έχουν επιβιώσει δείχνουν ότι είχε τουλάχιστον το βαθμό του Prince of Jerusalem στο Ο.Τ.Ο.. Tο γεγονός ότι συζητούσε με τον Κρόουλι (όπως ο ίδιος αναφέρει στο ημερολόγιό του) τις λεπτομέρειες μύησης ατόμων στο βαθμό του P.I. δείχνει ότι πρέπει να είχε φτάσει στον VII*, αφού αυτός ο βαθμός είναι απαραίτητος για τον μυητή του P.I.
Το ότι ο Gardner θέλησε να πάρει την ηγεσία του Ο.Τ.Ο. πρώτη φορά το ακούω και διαβάζω για τα σχετικά ζητήματα εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Αναμένω λοιπόν να μάθω λεπτομέρειες. Αυτό που θυμάμαι τώρα που γράφω χωρίς να έχω πιει ακόμη τον πρωινό καφέ μου, είναι ότι ο Gardner θεωρούσε τον εαυτό του επικεφαλής του Ο.Τ.Ο. για την Ευρώπη και ότι ο Germer δεν είχε κάποια ένσταση σε αυτόν τον ισχυρισμό. Αλλά λόγω προβλημάτων υγείας ο Gardner δεν προχώρησε με τα σχέδιά του για το O.T.O. και κατέληξε να αφοσιωθεί στη Wicca.
Ξαναδιαβάζοντας το post καταλαβαίνω πως η διατύπωση μου προκαλεί εύλογα την απορία σου… όσον αφορά πάντα τον Gardner.
Με βάση την έρευνα μου, όταν στις 1 Δεκεμβρίου του 1947 ο Κρόουλυ πέθανε, ο Gardner διεκδίκησε την αρχηγεία του Ο.Τ.Ο. στην Ευρώπη με επιστολή του στον Vernon Symonds (24 Δεκεμβρίου) και στην Frieda Harris (στενή φίλη και συνεργάτιδα του Κρόουλυ) τονίζοντας πως διέθετε ορισμένα τυπικά μύησης, ενώ ήταν πρόθυμος να αγοράσει και τα υπόλοιπα ώστε να αρχίσει κανονικά τις εργασίες.
Η Harris με την σειρά της επικοινώνησε με την ανώτατη Εξωτερική Κεφαλή του Τάγματος, τον γερμανό Karl Germer και σύμφωνα με επιστολές του Gardner, οι δύο άντρες συναντήθηκαν και συμφώνησαν να αναλάβει διοικητικό ρόλο, κάτι που δεν έγινε όμως ποτέ!
Όπως ο ίδιος ο Gardner έγραψε σε επιστολή του το 1950, τα σχέδια του κοντά στο Ο.Τ.Ο. δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ λόγο ασθένειας, αλλά και γιατί τα υποψήφια μέλη ζούσαν πολύ μακριά για να μπορέσουν να εργαστούν μαζί του συστηματικά. Κάπως έτσι, ο Gardner εγκατέλειψε την μαγεία του Θελήματος για να ασχοληθεί με το witchcraft…
Α ναι οκ, τώρα κατάλαβα σε τι αναφέρεσαι!Απλά ο Gardner δεν αυτοανακυρήχθηκε ποτέ ΟΗΟ όπως ο Grant, και είχε και την έγκριση του Germer ενώ ο Grant εκδιώχθηκε από το Ο.Τ.Ο. από τον ίδιο τον Germer.
...και μία διόρθωση στο πρώτο μου σχόλιο. Γράφω προς το τέλος της πρώτης παραγράφου:
"Στο συγκεκριμένο post φαίνεται επίσης γιατί είναι απί8ανο το γεγονός ένα τέτοιο έγγραφο να ήρθε στην επιφάνεια μέσα από τα κανάλια που ακολούθησε, μιας και ο (ψευδώς) φερόμενος ως συγγραφέας του γνώριζε πρόσωπα πολύ πιο κοντινά και οικεία στον Κρόουλι και τους συνεργάτες του."
Λόγω απροσεξίας μου το απόσπασμα αυτό δεν βγάζει νόημα. Αυτό που είχα στο μυαλό μου είναι το εξής:
"Υποτίθεται ότι το κείμενο ήρθε στα χέρια του Frank Letchford από τον Vernon Symonds και από τον Frank Letchford σε κάποιο πρόσωπο που τηρώντας την ανωνυμία του, το σκάναρε και αυτό το σκαναρισμένο αρχείο το προώθησε ώστε να βρει το δρόμο του στο διαδίκτυο. Πιθανότατα το "ανώνυμο πρόσωπο" ήταν ο ίδιος ο πλαστογράφος. Αλλά επιπλέον ο Vernon Symonds γνώριζε άτομα πολύ πιο κοντινά στον Κρόουλι απ' ότι ο Letchford. Άτομα όπως η Lady Frieda Harris, o Gerald Yorke και ο John Symonds. Το πιο λογικό και αναμενόμενο θα ήταν να δώσει το κείμενο σε κάποιον από αυτούς παρά στον Letchford".
Ηθικό δίδαγμα: Ποτέ ξανά συγγραφή το πρωί, οποιουδήποτε είδους, χωρίς να έχω πιει καφέ.
Post a Comment
Αγαπητέ επισκέπτη, άφησε εδώ το μήνυμα σου, μα να θυμάσαι, σχόλια που δεν αρμόζουν στο ημερολόγιο θα αφεθούν στην λήθη του κυβερνοχώρου!