20 Μαρτίου: Το σαββατοκύριακο που πέρασε είχα την χαρά να φιλοξενήσω ένα εξαίρετο άνθρωπο και νεαρό μύστη από την Αθήνα, μέλος του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής και ιδρυτή πολύ σύντομα μιας ακόμη εσωτερικής αδελφότητας. Οι συζητήσεις μας κυμάνθηκαν σε δεκάδες όμορφα θέματα που αφορούν την μαγεία και την φιλοσοφία της, και κάπως έτσι, ομολογώ πως ήταν ένα ξεχωριστό διήμερο.
Παράλληλα, ασχολήθηκα αρκετά και με το facebook στο οποίο –αναζήτησα και συνεχίζω– νέους και παλιούς φίλους & συνεργάτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στο χώρο αυτό, εντόπισα την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του μάγου-καλλιτέχνη Alan Moore, ενώ ο αγαπημένος μου blogger Soundlessdawn, συνεχίζει να συγκλονίζει προσθέτοντας ένα ακόμη κεφάλαιο στην ψυχοναυτική του έρευνα για την επίδραση του ήχου στην ανθρώπινη συνειδητότητα – θέμα που με απασχολεί σημαντικά, γι’ αυτό και ζήτησα από τον καλό μου φίλο Γιώργο Αρώνη να γράψει για τα ζήτημα αυτό στο τρέχον τεύχος του mystery, βασισμένος και στους δικούς του πειραματισμούς!
Σήμερα έχω συνάντηση με τον συγγραφέα Γιάννη Σπυρόπουλο, ο οποίος με τιμά με το να ταξιδέψει από την Αθήνα για να βρεθούμε! Το θέμα που θα απασχολήσει τις κουβέντες μας, θα είναι –αν κρίνω από την μέχρι τώρα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αλληλογραφία μας– η Μυθολογία Κθούλου και η σχέση της με την Παν-Αρκαδική Φιλοσοφία!!
Τέλος, πριν λίγες ημέρες κουβέντιαζα με έναν καλό φίλο, πρακτικό ερμητιστή σχετικά με την δυνατότητα αντιστοίχησης των Παλαιών με το Δέντρο του Θανάτου. Τα όσα μου είπε με επηρέασαν σημαντικά: Οι Μεγάλοι Παλαιοί λοιπόν μπορούν πραγματικά να τοποθετηθούν στις σφαίρες του Δέντρου καθότι ανεξάρτητα από την φύση τους, δεν παύουν να αποτελούν κομμάτι του Σύμπαντος! Η αντιστοίχηση αυτή βέβαια δεν μπορεί να είναι απόλυτη παρά πλασματική, δηλαδή για να ικανοποιήσει την ανθρώπινη λογική. Πράγματι σαν όντα χαοτικά που είναι, είναι δύσκολο να κατανεμηθούν αρμονικά σε όλα τα σημεία του Δέντρου, γι’ αυτό και μπορεί να εμφανίζονται ταυτόχρονα σε διάφορες σφαίρες ή μονοπάτια. Το θέμα όμως είναι πως, η όποια τυπολογία συμμορφώνετε απλά στις παρατηρήσεις και τα πειράματα μας, δίχως να περιγράφει αυτό που Είναι! Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και στις υπόλοιπες αναλογίες, από διαφορετικές μυθολογίες του κόσμου. Εφόσον λοιπόν μπορούμε να δούμε επάνω στο Καμπαλιστικό Δέντρο το πάνθεον της Αιγύπτου, της Ελλάδας ή ακόμη και του Star Trek (βλέπε εδώ), τότε γιατί όχι και αυτό του Mythos!;