Τον Οκτώβριο του 2000 ένα παράδοξο φαινόμενο στενής επαφής τέταρτου τύπου διεξάχθηκε κάπου στην Αλάσκα της βόρειας Αμερικής. Αν απορείτε για τον τύπο κατηγοριοποίησης, αυτός προέρχεται από το κλασσικό σύστημα του Dr. Josef Allen Hynek (1910-1986) που ήταν ο βασικός υπεύθυνος για το πρόγραμμα Γαλάζιο Βιβλίο, μια από τις πολλές επίσημες έρευνες που διεξήγαγαν οι ΗΠΑ σχετικά με το εξωγήινο ζήτημα.
Επαφή Τετάρτου Τύπου λοιπόν, χαρακτηρίζεται ένα περιστατικό απαγωγής από εξωγήινους, συμβάν που δεν είναι καθόλου σπάνιο στα χρονικά της διεθνής ουφολογίας. Σαν φαινόμενο βέβαια παραπέμπει σε παλαιότερες παραδόσεις απαγωγής ή κλοπής στον νεραϊδόκοσμο, πέρα όμως από αυτή του την διαχρονική (ή αρχετυπική αν προτιμάτε) σημασία, παραμένει ένα δημοφιλές φαινόμενο ακόμη και σε σύγχρονες περιπτώσεις ψυχοπαθολογίας, όπως είχα την ευκαιρία πριν δυο χρόνια περίπου, να επιβεβαιώσω ο ίδιος με ένα ιδιαίτερο περιστατικό υποτιθέμενης επαφής 4ου τύπου, με το οποίο εργάστηκα.
Τα αποτελέσματα αυτής μου της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό mystery τ. 37.
Όπως και να έχει, η ταινία The Fourth Kind που είναι να κυκλοφορήσει στην Αμερική τον ερχόμενο Νοέμβρη αποτελεί μια δραματοποιημένη μεταφορά των αληθινών γεγονότων που βίωσε η Dr. Abigail Tyler και διηγήθηκε μπροστά στην κάμερα των ερευνητών.
Σύμφωνα με τα γνωστά στοιχεία, εμβόλιμα μέσα στην ταινία, θα υπάρχουν σκηνές από το αυθεντικό υλικό, ενώ σχεδόν όλα τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στην Βουλγαρία…!
Ταινίες όπως η συγκεκριμένη ακολουθούν τα ατμοσφαιρικά χνάρια των Χ-Files, The Mothman Prophecies (2002), ενώ μέρος τους βασίζονται στο κινηματογραφικό ύφος του άμεσου ρεαλισμού που έγινε διάσημο από το Blair Witch Project (1999). Το είδαμε ξανά στο ισπανικό Rec (2007), αλλά και σε μια παρόμοια παραγωγή του 2007, Paranormal Activity με πρωταγωνιστικό τρόμο αυτή την φορά, τα πνεύματα που ταλαιπωρούν με ισχυρές εκδηλώσει poltergeist ένα ζευγάρι.
Το The Fourth Kind όμως, ξεχωρίζει στην προσοχή του ψυχοναύτη της Αποφένειας για ένα σημαντικό λόγο: η εισαγωγή του απαχθέντα στον περίεργο κόσμο του τέταρτου τύπου, γίνεται μέσω μιας κουκουβάγιας, μιας λευκής κουκουβάγιας που ερχόταν και στεκόταν έξω από το παράθυρο του, μέχρι ωσότου αποδείχθηκε πως ήταν κάτι πολύ περισσότερο…
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το μυστήριο που περιβάλει τις κουκουβάγιες, δείτε εδώ.
Μάθετε περισσότερα για την ταινία στο επίσημο site όπως και εδώ, όπου γίνεται λόγος για την μυστηριώδη ταυτότητα των μαρτύρων.
Σήμερα (01/01/2010), έχοντας δει την ταινία, ομολογώ απογοητευμένος τόσο από την σκηνοθεσία (που δεν καταφέρνει να παρασύρει τον θεατή σε μια κατάλληλη ατμόσφαιρα) όσο και προσβεβλημένος, διότι η εταιρία παραγωγής επεδίωξε να παρουσιάσει ως αυθεντικό υλικό κάτι το εντελώς πλασματικό φτιαγμένο!
Στην τελική, θα προτιμούσα ολόκληρη η ταινία να ήταν μονάχα το δήθεν actual footage παρά ένας συνδυασμός dramatizations!
Με προβληματίζει πάντως το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια αυξάνονται οι εκπομπές/ταινίες που χρησιμοποιούν κάμερες για να τεκμηριώσουν το δυσεξήγητο. Λες και όλοι ακολουθούν το ματεριαλιστικό πνεύμα του Seeing is Believing…
Όσοι ενδιαφέρεστε πάντως να μάθετε την hoax πλευρά της ταινίας, δείτε εδώ, όπως και εδώ, για μια υπέροχα στοιχειοθετημένη, αρνητική κριτική!