Ένα από τα πιο επαναστατικά, όσο και αμφιλεγόμενα βιβλία του 19ου αιώνα, κυκλοφόρησε πρόσφατα και στην χώρα μας από τις εκδόσεις Ενάλιος. Πρόκειται για το Ο Κανών (αρχικός τίτλος: The Canon: An Exposition of the Pagan Mystery Perpetuated in the Cabala as the Rule of all the Arts) του Sir William Stirling, που έχοντας δημοσιευτεί για πρώτη φορά το 1897, απέκτησε πολύ σύντομα τον χαρακτηρισμό του αξιοπερίεργου αν όχι του cult, καθώς διαπραγματεύεται ζητήματα ιερής γεωμετρίας, και ποιο συγκεκριμένα, αναζητά να βρει και να αναδείξει την κρυφά μαθηματικά που παραδόθηκαν από τους αρχαίους μύστες, στους σύγχρονους μυημένους των εσωτερικών ταγμάτων.
Είτε είστε μελετητής της απόκρυφης γραμματείας, είτε απλά σας ενδιαφέρει η πνευματική προσέγγιση των μαθηματικών, ο τίτλος αυτός, είμαι σίγουρος πως θα σας συγκινήσει!
Είτε είστε μελετητής της απόκρυφης γραμματείας, είτε απλά σας ενδιαφέρει η πνευματική προσέγγιση των μαθηματικών, ο τίτλος αυτός, είμαι σίγουρος πως θα σας συγκινήσει!
14 comments:
σχόλιο από Facebook
Christos Pandion Panopoulos
Καμπάλα η νεοπυθαγορισμός;
Νομίζω πως θα καταλάβεις καλύτερα αν δεις τα περιεχόμενα, και διαβάσεις ορισμένες σελίδες, από την αγγλική έκδοση: http://www.amazon.com/Canon-Exposition-Mystery-Perpetuated-Cabala/dp/0877289239/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=books&qid=1299776252&sr=8-1
Σχόλιο από Facebook
Sasha Non Serviat
Έτσι, για να θολώσει κι άλλο το τοπίο
σχόλιο από Facebook
Christos Pandion Panopoulos
Για πες Σασα για το τοπίο με ενδιαφέρει η άποψη σου
σχόλιο από Facebook
Philip Aivazis
Χα, που το θυμηθήκανε; Αν και κυκλοφορεί στο διαδίκτυο σαν pdf εδώ και χρόνια. Νομίζω ότι ο συγγραφέας πέθανε προσπαθώντας να κόψει το κεφάλι του or something...
Σάσσα δεν έχεις και άδικο, δεδομένο πως η ελληνική μας βιβλιογραφία στερείτε από στοιχειώδη κλασσικούς (και νεώτερους) τόμους που θα δομήσουν ορθά την σκέψη των αναγνωστών πάνω στα ζητήματα αυτά.
Από την άλλη βέβαια, χαιρετίζω οποιαδήποτε σχ...ετική εκδοτική προσπάθεια, καθώς (καλή ή κακή) είναι μια προσθήκη στην φτωχική μας εσωτερική βιβλιογραφία!
Όσον αφορά για το που το θυμήθηκαν... μάλλον το βιβλίο δεν έχει δικαιώματα, και έτσι γλύτωσαν κάποια έξοδα οι εκδότες, τακτική συνηθισμένη στον χώρο μας, που η τρέχουσα οικονομική κατάσταση θα την ενισχύσει ακόμη περισσότερο. Μην εκπλαγείτε αν δούμε πολλά ακόμη τέτοια βιβλία να εμφανίζονται, όπως και έργα από έλληνες συγγραφείς - γενικά, οι μεταφράσεις θα μειωθούν αισθητά!
σχόλιο από Facebook
Sasha Non Serviat
ΓΙώργο έπιασες ακριβώς αυτό που σκεφτόμουν, και σαφώς έχεις δίκιο και για τα κείμενα που δεν δεσμεύονται από δικαιώματα κλπ. Αλλά για να μην παρεξηγηθώ, και μια που ο Χρήστος ζήτησε να αναπτύξω αυτό που έλεγα χτες:
Ειδικά τα κείμενα απόκρυφο...υ/εσωτερικού περιεχομένου του 19ου αιώνα (μα ΕΙΔΙΚΑ του 19ου) είναι προϊόντα αλλεπάλληλων συγκρητικών συνθέσεων, κατά την οποία διαδικασία ήταν κοινό φαινόμενο οι συγγραφείς να "κόβουν και να ράβουν" διάφορες θεωρίες/παραδόσεις κατά βούληση ανάλογα με την θεωρία που ήθελαν εκείνοι να αναπτύξουν. Η Καμπαλά γνώρισε την μεγαλύτερη τέτοια μεταχείριση γιατί είναι τόσο πολυσύνθετη παράδοση και γιατί σε σύγκριση με άλλες παραδόσεις είναι σχετικά εύκολο να απομονώσεις, πχ, το ."πρακτικό" κομμάτι από τα υπόλοιπα (κάτι που άλλωστε έκαναν όλοι οι μεγάλοι Μάγοι της Αναγέννησης).
Θα μου πείτε αυτό, δεν έχει αυτούσιο ενδιαφέρον από μόνο του; Σαφέστατα κι έχει.
Που είναι όμως το πρόβλημά μου;
Στην Ελλάδα ήδη υπάρχει απίστευτη παραπληροφόρηση και απίστευτη σύγχυση απέναντι στις εσωτερικές παραδόσεις ακριβώς επειδή υπάρχει έλλειψη υλικού και ελλειπής κατανόηση του πως συνδέονται μεταξύ τους. Κατά κύριο λόγο, οι θέσεις που έχουν οι περισσότεροι (ακόμη και πολύ καλά ενημερωμένοι εσωτεριστές) πηγάζουν κατευθείαν από θέσεις και θεωρίες του 19ου αιώνα, όχι παλαιότερα - και υπάρχει ήδη σοβαρό πρόβλημα με τις θεωρίες εκείνης τη εποχής γιατί είναι και αυθαίρετες, και βασισμένες σε εντελώς άλλες βάσεις από τις "αυθεντικές" αν θέλετε, παραδόσεις όπως αναπτύχθηκαν όχι μόνο στην αρχαιότητα, αλλά και στην Αναγέννηση.
Αποτέλεσμα; Κάποιος διαβάζει 1-2-5-15 βιβλία με αυτή τη βάση, βγάζει συμπεράσματα καθώς δεν γνωρίζει ότι βασικά υπάρχει ολόκληρο υπόβαθρο συμφραζομένων πίσω από αυτό, και μετά το μεταφέρει/διδάσκει/μεταδίδει σαν να είναι πραγματικότητα, με αποτέλεσμα μια αλυσιδωτή παραπληροφόρηση.
σχόλιο από Facebook
Sasha Non Serviat
Θα μου πείτε, δεν έχει κι αυτό την αξία του;
Ναι ρε παιδιά, την έχει, αλλά βλέποντας το χάος γύρω μου αντιλαμβάνομαι ότι αυτό το πράγμα στο φινάλε κάνει ζημιές. Κάνει ζημιές σ'αυτούς που θέλουν να ακολουθήσουν έναν τέτοιο δρόμο, πληροφορείτα...ι λειψά, και μετά γίνεται "ειδήμονας" με αποτέλεσμα την αλυσιδωτή παραπληροφόρηση που αναφέρω. Και δεν μπορώ να δεχτώ ότι αυτό είναι υγιές για τον οποιονδήποτε. Επίσης κάνει ζημιές στον γενικότερο χώρο της μελέτης του εσωτερισμού - πολιτιστικό και πολιτισμικό ρεύμα που για μένα έπρεπε να διδάσκεται μέσα στα βιβλία ιστορίας/φιλοσοφίας τουλάχιστον, και τελικά παραμένει στιγματισμένο αφού κύριοι του εκπρόσωποι είναι όσοι επικαλούνται γνώσεις με τέτοιες (συχνά εκκεντρικές) βάσεις.
Θα μου πείτε - είσαι ειδήμονας και τα λες όλα αυτά; Σαφώς και δεν είμαι ειδήμονας - αλλά έχω μια πολύ σφαιρικότερη εικόνα από τους περισσότερους. (μιλάω γενικά και δεν αναφέρομαι σε σας συγκεκριμένα) . Και όταν έχω μποστά μου μια πηγή, ή μια φιλοσοφία, έχω τις ιστορικές γνώσεις να το τοποθετήσω και να ξέρω ότι αυτό που έχω μπροστπά μου έχει τις χ ελλείψεις και β προσθήκες, και γιατί. Οπότε, γι'αυτό κι εμμένω στην άποψη ότι για να "σπάσουμε" τους κανόνες όπως με ευκολία κάνουν όσοι κάνουν επιλεκτική χρπήση εσωτερικών πηγών, ΠΡΩΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ. Αν δεν ξέρω τους φυσικούς κανόνες που διέπουν τη μάζα, την ενέργεια, και την ταχύτητα, ΔΕΝ μπορώ να γυρίσω να πω ότι τελικά ο Αϊνσταϊν ήταν λάθος. Πρώτα πρέπει να ακολουθήσω τον ίδιο δρόμο (δηλαδή να μάθω όσα ήξερε ο ίδιος) και μόνο τότε να τον απορρίψω, ή να αντιμετωπίσω επιλεκτικά τους τύπους του. Ε, ακριβώς το ίδιο πράγμα ισχυρίζομαι όσον αφορά τον εσωτερισμό/αποκρυφισμό/πείτε το όπως θέλετε.Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε αντιπαράθεση σε κάποιους από τους μεγαλύτερους ακαδημαϊκούς ερευνητές του συγκεκριμένου κλάδου ΑΚΡΙΒΩΣ γιατί θεωρώ ότι τίθεται θέμα μεθοδολογίας. Αλλά για να αντιπαρατεθώ - πρώτα πρέπει να ξέρω ακριβώς τι λένε και σε τι βάσεις το στηρίζουν, και μόνο τότε μπορώ να επιχειρηματολογήσω σοβαρά εναντίον τους. Εδώ σεην Ελλαδίτσα δυστυχώς έχουμε μάθει να σκαρφιζόμαστε μια θεωρία που μας "κάθεται καλά", επικαλούμαστε τη "βιωματική" γνώση (επίσης θέση του 19ου που οφείλεται κυρίως στην Μπλαβάτσκυ) απορρίπτοντας την διανόηση και τις γραμματικές γνώσεις εξ'αρχής (γιατί δεν μας συμφέρει και γιατί είναι κουραστικό να τις αποκτάς), επικαλούμαστε μια Ελληνοκεντρική (ή Βουδιστοκεντρική ή οτιδήποτε-κεντρική) θέση - που ενίοτε ταιριάζει, ενίοτε γίνει κανόνας χωρίς βάσεις, και μετά φωνάζουμε και λοιδορούμε όσους χτυπούν το καμπανάκι "επ, κύριε, κάτι σας διαφεύγει". Και κάπως έτσι δημιουργείται το φαινόμενο που επικρατεί.
Αυτάαααα.
σχόλιο από Facebook
Sasha Non Serviat
και όπως ξέρετε οι περισσότεροι, αυτή ακριβώς είναι η αποστολή του Φοίνκα.Να υπάρχει ορθή πληροφόρηση, και μετά ας κάνει ο καθένας ό,τι ακριβώς επιθυμεί.
Αγαπητή Sasha
Χαιρετίζω την αποστολή του Φοίνικας να υπάρχει ορθή πληροφόρηση.
Ομολογώ οτι δεν έχω διαβάσει το βιβλίο αλλά θα το δοκιμάσω αγοράζοντας το ή κατεβάζοντας το αφού υπάρχει δωρεάν στο διαδύκτιο. Φαίνεται να είναι πολύ ενδιαφέρον, αν κρίνω απο τα περιεχόμενα.
Για να καταλάβω όμως καλά, εσείς μας προτείνετε να μην ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο βιβλίο; Προωθεί κάποιες απόψεις που είναι μη επιστημονικές ή βασισμένες σε μη επιστημονικά δεδωμένα; Ο εσωτερισμός/αποκρυφισμός δηλαδή είναι επιστήμη; Και είναι, μήπως, καλύτερο να μην υπάρχουν συγκεκριμένα βιβλία ''για να είναι το τοπίο πιο καθαρό'';
Κατά τη γνώμη μου κάθε ένα βιβλίο είναι ένα έναυσμα για να προχωρήσεις στο επόμενο, που μπορεί να είναι παλαιότερο αλλα κύβδηλο ή ίσως νεότερο και αυθεντικότερο απο κάθε είδους γραμμή γνώσης που χάνεται στα βάθη του χρόνου και ιστορίες...
Βέβαια για να είμαστε ρεαλιστές ένα βιβλίο δεν είναι παρα ένα βιβλίο. Σκληρό ή μαλακό εξώφυλλο, σελίδες και μελάνι. Εκτός κι αν κρύβεται κανένα δαιμόνιο μέσα στα σύμβολα που ίσως απεικονίζονται εκεί!
Αντίθετα, πιστεύω πως στην Ελληνική γλώσσα υπάρχουν πάρα πολλοί τίτλοι βιβλίων για το συγκεκριμένο θέμα που φυσικά κάποιος που ενδιαφέρεται για κάτι, σύμφωνα με τη δική μου πολύ μικρή κυβική αντίληψη του χώρου, ξεκινάει την αναζήτηση του απο ένα ίσως τυχαίο βιβλίο, προχωράει σε παρεμφερή βιβλία και θέματα, αναγκαστικά περνάει απο τα βαριά ονόματα του παρελθόντος ψάχνοντας ρίζες και αυθεντικότητες, συνεχίζει με ξένες εκδόσεις βρίσκοντας πράγματα που δεν έχουν μεταφραστεί ακόμα,κάνει και καμιά τελετή στα μέσα του δρόμου για το πρακτικό του δόγματος και καταλήγει ένας θεός ξέρει που.
Οσο για την καμπάλά, θα επισημάνω οτι ακριβώς λόγω των αλεπάλληλων συγκριτικών συρραφών πάνω της, έγινε τόσο πολυσύνθετη και συνεχίζει να γίνεται, ενώ τα πρώτα κείμενα της που γνωρίζουμε, διαβάστε τα και θα καταλάβετε περι τίνος πρόκειται... Και για κάποιο μυστηριώδη λόγο πιστεύω πως τα καλύτερα αποκρυφιστικά κείμενα έχουν γραφτεί απο ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα για το λεγόμενο αποκρυφισμό, αλλα γνώριζαν βαθιά τους εαυτούς και τους εξέθεταν ελεύθερα και αφηρημένα.Προτιμώ να μάθω αρχαία Ελληνικά και να φιλοσοφήσω παρά αρχαία Εβραϊκά και να αποκρύψω.
Με λίγα λόγια η άποψη μου είναι: Ψάξτε τα πάντα άμα σας ενδιαφέρει!Μάθετε με το δικό σας τρόπο.
Ο εσωτερισμός ή μυστικισμός μάλλον δεν είναι επιστήμη, είναι εξαίσια φιλοσοφία μερικές φορές, άλλες δυστυχώς έχει συμπλεγμένο το δόγμα στις δομές του και οδηγεί στο θρησκευτικό φανατισμό,και ενώ κάποιες φορές προβάλουν φωτεινές εκλάμψεις απο τα σκοτάδια του και είναι ο μόνος τρόπος να εξηγήσεις φαινόμενα, άλλες σε οδηγούνε να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο.(πως είπατε;Έκοψε το λαιμό του;Θεέ και Κύριε...)
Ευχαριστώ για το χώρο κε Ιωαννίδη
Φιλικά Βασίλης
Καλησπέρα Βασίλη,
Να επισημάνω αρχικά ότι τα σχόλιά μου έγιναν στο facebook, εντός συγκεκριμένων συμφραζομένων και μεταξύ γνωστών και συνεργατών μου που γνωρίζουν καλά το σκεπτικό μου, οπότε δεν μπήκα στον κόπο να επεξηγήσω παραπάνω κάποιες σκέψεις. Ουσιαστικά αυτά που ρωτάς τα έχω καλύψει, αλλά προς αποφυγήν παρεξηγήσεως να διασαφηνίσω τα εξής:
Ουδέποτε είπα ότι δεν πρέπει να υπάρχουν χ/ψ/ω βιβλία και αλλοίμονό μου αν έλεγα κάτι τέτοιο.
Αυτό που πιστεύω ότι ήδη εξήγησα είναι ότι το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί προϊόν μιας συγκεκριμένης εποχής, με συγκεκριμένα συμφραζόμενα, και αυτό που περιέχει μπορεί να έχει ιστορικό ενδιαφέρον, μπορεί να έχει ενδιαφέρον από μόνο του, αλλά μόνο Καμπαλά δεν έιναι.
Στην Ελλάδα δυστυχώς υπάρχει έλλειψη πρωτογενούς και δευτερογενούς βιβλιογραφίας σε θέματα εσωτερισμού, πράγμα που σημαίνει ότι ένας αναζητητής συχνά-πυκνά θα πέσει σε συγκεκριμένα κείμενα, και μη βρίσκοντας άλλα, θα θεωρήσει ότι αφού τα έχει διαβάσει, έχει μάθει και ό,τι υπάρχει να μάθει γύρω από κάποια θέματα.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να προσεγγίσει κανείς τον εσωτερισμό. Ένας από αυτούς είναι αυτός που αναφέρεις. Λίγο στην τύχη, λίγο όπως να'ναι, και κάπως θα βγει μια άκρη. Για ένα άτομο που με καθαρή καρδιά και καλή θέληση απλά αποζητά να μάθει και κοιτάει την δική του τη ζωή αυτό ίσως να είναι ό,τι καλύτερό.
Όμως ο εσωτερισμός είναι όντως επιστήμη. Πάντα ήταν επιστήμη, ή ακόμα καλύτερα, παιδεία και στάση ζωής. Αυτό δεν το λέω εγώ, το διδάσκει η ίδια η ιστορία (κι εκεί είναι που επιμένω στην ορθή γνώση). Η έννοια "εσωτερισμός" ουσιαστικά ισχύει για τις παραδόσεις που διαμορφώθηκαν από την Αναγέννηση και ύστερα - τότε που επανεμφανίστηκαν στη Δύση οι έννοιες του Νεοπλατωνισμού και του Ερμητισμού, και που γρήγορα συγχωνεύτηκαν με την Καμπαλά. Οι "εσωτεριστές" και Αναγεννησιακοί μάγοι ΜΕΛΕΤΟΥΣΑΝ σε βάθος την αρχαία γραμματεία (ότι είχε διασωθεί από αυτήν) και την εξέλιξαν, την συγχώνευσαν με άλλες παραδόσεις, αλλά πριν προχωρήσουν σ'αυτές τις συγχωνεύσεις φρόντισαν να καταλάβουν πολύ καλά τις πηγές. Το ίδιο έκαναν οι επόμενοι και οι μεθεπόμενοι - κάτι που κόπηκε απότομα την εποχή του Διαφωτισμού και της εκκοσμίκευσης του Δυτικού Πολιτισμού.
(η συνέχεια παρακάτω λόγω χώρου)
Αυτό δεν είναι θέμα δογματισμού. Είναι θέμα ορθής μάθησης. Ο εσωτερισμός δεν είναι "βρίσκω ένα βιβλίο, μετά πάω σε άλλο που μου αρέσει, ό,τι δεν μου αρέσει το αφήνω." Ο Πρόκλος πρώτα μελέτησε Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Πλωτίνο, Ευκλείδη, και άλλους, και τότε εξέλιξε δικές του θεωρίες κοσμογονίας και κοσμολογίας. Στην Αναγέννηση έκαναν το ίδιο οι πατέρες των εσωτερικών ρευμάτων.
Φτάνοντας όμως στον 19ο αιώνα, έχουν περάσει ήδη 400 χρόνια από την Αναγέννηση, και 200 από τον Διαφωτισμό που απαξίωσε και αποτίναξε την εσωτερική φιλοσοφία ως ανόητες δεισιδαιμονίες. Πλέον η εκκοσμίκευση της γνώσης έφερε τα πράγματα ώστε ο εσωτερισμός διδασκόταν μόνο κεκλεισμένων των θυρών, ή μόνο σε πολύ ακρωτηριασμένη μορφή. Αυτό παρέλαβαν οι εσωτεριστές του 19ου αιώνα, και το συνδύασαν με την επιστήμη της εποχής παράγοντας ένα εντελώς νέο μόρφωμα, που ουδεμία σχέση είχε με την εφαρμόσιμη φιλοσοφία της αρχαιότητας και την εσωτερική κοσμοθέαση της Αναγέννησης. Αυτό ήταν ο εσωτερισμός. Αυτό που γνωρίζουμε από τους συγγραφείς του 19ου είναι ... αποκρυφισμός του 19ου, συνθέσεις, παραλλαγές, αυθαίρετες απόψεις.... με τεράστιο ιστορικό ενδιαφέρον, που διασώζουν κάποια πράγματα, αλλά που ουδεμία σχέση έχουν με τις ολοκληρωμένες κοσμοθεάσεις τις οποίες επικαλούνται.
Εν ολίγοις αυτό που λέω είναι ,σαφώς και ο καθένας μπορεί να διαβάσει ότι ακριβώς επιθυμεί και ίσως να του χαρίσουν πολύτιμα ψήγματα γνώσης. Αλλά καλό θα είναι να μην γελιέται ότι αυτό που διαβάζει είναι "ο εσωτερισμός," και αν διαβάζει καμπαλά του 18ου-19ου-20ου αιώνα από τέτοια πηγή, καλό είναι να γνωρίζει ότι δεν είναι καν καμπαλά. Αυτό δεν απαξιώνει το γεγονός ότι από παντού παίρνουμε γνώση. Αυτό όμως που προσπαθώ να τονίσω είναι ότι καλό έιναι να κάνουμε κριτική αξιολόγηση αυτής της γνώσης, και των συμφραζομένων της. Γιατί το φαινόμενο που παρατηρείται σήμερα, που έχουμε γεμίσει "γκουρού" και "μεγάλους μυστες" δυστυχώς πηγάζει από περιπτώσεις που έχουν δει μόνο περιορισμένες πλευρές αυτού που νομίζουν ότι είναι εσωτερισμός, και μετά πάνε και το διαδίδουν, με αποτέλεσμα την τραγική παραπληροφόρηση που ανέφερα αρχικά.
Αν θέλω να μάθω Αγγλικά, πρέπει να μάθω γραμματική, λεξιλόγιο, και σιγά σιγά να αρχίσω να συνθέτω προτάσεις, μετά παραγράφους, μετά σελίδες. Πρέπει να γίνουν κάποια βήματα με συγκεκριμένη σειρά, αλλιώς δεν θα μάθω τίποτα. Μπορώ (και πρέπει) να μάθω εμπειρικά κάποια πράγματα, αλλά αν δεν έχω κάποια λογική σειρά, δεν θα μάθω ποτέ να συνθέτω ολόσωστα ώστε να κάνω τη γλώσσα δική μου. Αυτή είναι η διαφορά.
Ελπίζω να διασαφήνισα τη θέση μου.
Σάσσα
Σάσα Καλημέρα,
Μιλάς για πηγές και ως ένα σημείο συμφωνό, όμως όπως γνωρίζεις οι υπάρχουσες πηγές είναι στην καλύτερη περίπτωση το 1/3 αυτών που έχουν χαθεί στην άμμο της κλεψύδρας του Χρόνου. Επίσης από την επόχή της επικράτησης τουθ ορθού λόγου στην Μανία του ανθρώπου να έχει αποδείξεις για τα πάντα ( σύμπλεγμα που δικαιολογημένα άφησε ο Μεσαίωνας στην συλλογική ψυχή) αγνόησε έναν βασικότατο παράγοντα την προφορική παράδοση, πίσω απο την οποία βρίσκεται η γνώση πραγμάτων που οι γραπτές πηγές αφήνουν κενά.......και εδώ είναι το δύσκολο έργο του ερευνητή να χρησιμοποιησει το λεπτό εργαλείο της διακρισης και να κρίνει τι είναι λογικό και τι υπερβολικό χωρίς όμως στην προσπαθεια αυτή να αγνοήσει την πολύ σημαντική πηγή της προφορικής παράδοσης. ΜΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ. και αυτό Σάσα Δεν πάει σε εσένα αλλά σε αυτούς που χρησιμοποιώντας το δικό σου κύρος και το δικό σου Λόγο θα το κάνουν στο Μέλλον.
Φιλικά
Παναγιώτης Κάρδαρης
σχόλιο από Facebook
Sasha Non Serviat
Καλησπέρα Παναγιώτη, έχεις ένα δίκιο, αλλά εδώπρέπει να ξεκαθαρίσω τι εννοώ όταν μιλάω για τεκμηρίωση, καθώς η μεθοδολογία ΕΙΔΙΚΑ όσον αφορά στη μελέτη του Δ. Εσωτερισμού δεν είναι αυτή η ορθολογιστική και υπεραπλουστευτική τάση που συναντάμε συχνά σε άλλους κλάδους, και που δυστυχώς στην Ελλάδα έχει ανάγει την έννοια της ανάγνωσης σε παπαγαλία αντι για ανα+γιγνώσκω.
Η τάση για ορθολογιστική αναζήτηση αποδείξεων ΔΕΝ ανάγεται στον μεσαίωνα - ανάγεται στον ΔΙαφωτισμό. Ανάμεσα από τις δύο αυτές περιόδους όμως μεσολάβησε η Αναγέννηση, και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε τις ρίζεις του εσωτερισμού όπως τον γνωρίζουμε, όπως και να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβη κατά τον διαφωτισμό κ μετέπειτα και γιατί πήραν τα ρευματα αυτά την παρούσα μορφή τους.
Κάτι που έχω πει επανειλλημένως είναι ότι η μέθοδός μαςείναι διακλαδική - και αυτό δεν είναι απλά ένας ωραίος αλλά κενός όρος - το λέω διότι γνωρίζουμε ότι ο συγκεκριμένος κλάδος έχει πάμπολλες ιδιαιτερότητες, και δεν είναι τυχαίο ότι δίνεται μεγάλη βάση στη μυθολογία και τη μυθοπλασία, ακριβώς επειδή εκεί βρίσκει κανείς το στίγμα της προφορικής παράδοσης. Δεν προτείνω να προσπαθήσουμε να πάμε πίσω στις απαρχές του χρόνου νομίζοντας ότι θα ανακαλύψουμε τα πάντα για τις ρίζες του τάδε ή δείνα εσωτερικού κινήματος - αλλά πίστεψέ με, ακόμα και με τις υπάρχουσες πηγές, μια σφαιρική και διακλαδική προσέγγιση μπορεί να βγάλει πάρα πολλά (βλ. έργο του Ελιαντ και του Κορμπιν ιδιαίτερα). Όταν αυτό έρχεται και "κουμπώνει" με μια λίγο πιο ιστορική προσέγγιση για να καταλάβουμε τη ροή των γεγονότων, αποκτάμε μια πολύ ξεκάθαρη και σφαιρική εικόνα της όλης ιστορίας.
Και προς θεού κανείς δεν ποινικοποιεί την ελεύθερη σκέψη, που είναι άλλωστε μητέρα της ανακάλυψης - αλλά άλλο ελεύθερη σκέψη και άλλο η μεταμοντέρνα τάση να νομίζουμε ότι επειδή εμένα μου'ρθε μια φλασιά ότι "έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα," να τοποθετώ όλα τα πράγματα σε σολιψιστική βάση και να τα περνάω ως αλήθειες. Υπάρχει υπερ-αρκετό υλικό για να διαπιστώσουμε την πραγματικότητα του παρελθόντος, τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο αυτών των παραδόσεων. Οπότε αν είναι να αυτο σχεδιάσουμε, τουλάχιστον ας έχουμε συνείδηση επάνω σε ποιά βάση το κάνουμε...
Post a Comment
Αγαπητέ επισκέπτη, άφησε εδώ το μήνυμα σου, μα να θυμάσαι, σχόλια που δεν αρμόζουν στο ημερολόγιο θα αφεθούν στην λήθη του κυβερνοχώρου!